จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1517

ทุกคนในห้องได้ยินเสียงจัดงานศพของห้องข้างๆ และรอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคนต่างก็แข็งทื่อ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ต้องรู้ว่า โรงเรียมแจ๊กซีตุ้นเป็นโรงแรมระดับสูงในเมืองหลวงเชียวนะ

ที่นี่ เป็นสถานที่ที่ให้คนอื่นมาจัดงานแต่ง ไม่เคยมีงานศพเลยนะ

นี่เป็นสิ่งที่แน่นอนอยู่แล้ว

ถ้าโรงแรมหนึ่งมีทั้งงานแต่งงานและงานศพ ถ้าจัดพร้อมกัน ยังจะไม่ตีกันเหรอ?

ฉากในตอนนี้ทำให้เจียงชื่อและคนอื่นๆอึดอัดมาก

พิธีกรพยายามปกปิด และรีบให้คนไปปิดประตูห้อง แต่มันก็ไม่ได้ผล ห้องข้างๆดูเหมือนจะจงใจทำแบบนี้ และเสียงดนตรีของงานศพก็ดังมากขึ้นเรื่อยๆ

และประตูของห้องข้างๆก็ไม่ได้ปิด และเสียงก็ดังเข้ามาทางฝั่งนี้โดยตรง

พิธีกรกำลังพูดอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ 'เจ็บปวด' เช่นนี้ ทุกคำที่เขาพูดก็รู้สึกอึดอัดมาก เขาเป็นพิธีกรมาสิบกว่าปีแล้ว และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอเรื่องแบบนี้

บนโต๊ะอาหาร

เหมียวถงพูดอย่างโกรธเคือง"ห้องข้างๆกำลังทำอะไรกันแน่?ฝั่งนี้จัดงานแต่ง อีกฝั่งจัดงานศพ เฮงซวยจริงๆ นี่มันเจตนาทำให้เมษและจวินเซียนอับอายไม่ใช่หรือ?น่าเกลียดจริงๆ!"

เจียงชื่อวางแก้วไวน์ลง ลุกขึ้นและเดินออกไปข้างนอก

ไปดูว่าห้องข้างๆเล่นอะไรอยู่

เขามาถึงที่ประตู เห็นเมษกำลังจะไปห้องข้างๆว่าทำอะไร และเขาก็หยุดเขาไว้

“ตอนนี้คุณเป็นเจ้าบ่าว วันมงคลแบบนี้ ไม่เหมาะที่คุณจะเข้าไปในสถานที่แบบนี้”

“กลับไป และดำเนินงานแต่งต่อเถอะ”

“ห้องข้างๆ ให้ผมไปจัดการเอง”

เมษพยักหน้า“รบกวนท่านแล้ว ท่านบัญชาการ”