จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1531

สรุปบท บทที่1531 หนังสือแจ้งเจตจำนง: จอมนักรบท้าโลก

สรุปตอน บทที่1531 หนังสือแจ้งเจตจำนง – จากเรื่อง จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ

ตอน บทที่1531 หนังสือแจ้งเจตจำนง ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง จอมนักรบท้าโลก โดยนักเขียน ต้วนจื้อเวยหนีซือ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

หลังจากถานกั๋วต้งเปลี่ยนรถแล้วกลับไปถึงวิลล่าตระกูลถาน

พอเขาก้าวเข้าประตูใหญ่ไป ก็เห็นถานหย่งเซิ่งกำลังวุ่นวายกับเอกสารบนโต๊ะน้ำชา

“คุณปู่ เรื่องที่ท่านสั่งให้ทำเรียบร้อยแล้วครับ”

เขาเดินไปที่โต๊ะน้ำชา ก้มลงมองดู ปรากฏว่าทั้งหมดเป็นเอกสาร ‘จื้อเกิง กรุีป’

ถานหย่งเซิ่งพูดขึ้นว่า “นายจำเป็นต้องทำหนังสือแจ้งเจตจำนงฉบับหนึ่ง เพื่อให้เจียงชื่อหมดข้อสงสัยในตัวนาย”

ถานกั๋วต้งถามว่า “หนังสือแจ้งเจตจำนงคืออะไร?”

ถานหย่งเซิ่งเอามือเคาะหน้าโต๊ะน้ำชา

“นี่ไง หนังสือแจ้งเจตจำนง”

หลังจากถานกั๋วต้งงงขึ้นมาเล็กน้อย

เขาก้มมองไปที่กองเอกสารบนโต๊ะน้ำชา เห็นล้วนแต่เป็นเอกสารที่เกี่ยวกับจื้อเกิง กรุีป

ที่ว่าจื้อเกิง กรุีปนี้ไม่ใช่ธรรมดาเลยทีเดียว พูดได้ว่าเป็น ‘ปอดหายใจ’ ของบ้านตระกูลถานเลยทีเดียว แต่ละปีบ้านตระกูลถานต้องอาศัยจื้อเกิง กรุีปเพื่อให้เป็นที่ติดปาก ขยับขยายเทคโนโลยี ทำให้เกิดเป็นเงินกำไร

แต่มองดูความคิดของถานหย่งเซิ่ง หรือจะว่า....เขากำลังคิดจะใช้จื้อเกิง กรุีปนี้เพื่อดึงเอาความเชื่อถือจากเจียงชื่อ?

จะเล่นใหญ่ไปแล้วมั้ง?

ถานกั๋วต้งพูดขึ้นว่า “คุณปู่ จื้อเกิง กรุีปนี้เป็นปอดหายใจสำคัญของบ้านเราเลยนะ ถึงคิดจะเอาความเชื่อถือจากเจียงชื่อก็เอาบริษัทย่อย ๆ สักบริษัทหนึ่งไปเชือดเสียไม่ได้หรือ?”

ถานหย่งเซิ่งหัวเราะเสียงเยือกแล้วพูดว่า “ต้องลงทุนถึงได้ผล ฉันได้ตัดสินใจจะจัดการจื้อเกิง กรุีปแล้ว ใช้มันมาเป็นหนังสือแจ้งเจตจำนงเพื่อชนะใจเจียงชื่อเอาความไว้วางใจมาให้กับนาย!”

หยุดชะงักนิด แล้วเขาก็พูดต่อไปว่า “คืนนี้นายโทรศัพท์ไปหาเจียงชื่อ เปิดเผยความลับเบื้องลึกของจื้อเกิง กรุีปให้เขา”

พูดพลาง เขารวบรวมเอกสารบนโต๊ะส่งให้ถานกั๋วต้ง

“ทั้งหมดนี้คือข้อมูลลับเบื้องลึกของจื้อเกิง กรุีป คืนนี้จื้อเกิง กรุีปจะมีการจัดงานราตรีสโมสรธุรกิจสัมพันธ์ ให้นาย ‘ร่วมมือ’ กับเจียงชื่อจัดการขจัดจื้อเกิง กรุีปทิ้งไปเลย”

ถานหย่งเซิ่งหันมองพ่อบ้านเฒ่า ถามไปว่า “หืม?ทำไมพูดอย่างนั้น?”

พ่อบ้านเฒ่าหัวเราะ

เขาทำเสียงกระแอม แล้วพูดว่า “จื้อเกิง กรุีปนี้ ถึงแม้จะเรียกได้ว่าเป็นปอดของบ้านตระกูลถานเรา แต่ภายในนั้นถูกกัดกินจนกร่อนเน่าอย่างรุนแรง ถ้าได้มีการตรวจสอบอย่างจริงจัง ไม่รู้หนี้เสีย หนี้เน่ามีเท่าไหร่!ปอดลูกนี้ มันเน่าเละไปตั้งนานแล้ว”

“โดยเฉพาะผู้รับผิดชอบจื้อเกิง กรุีป---หยางหย่งจื้อ อาศัยฐานะผู้บุกเบิก หลายปีมานี้กอบโกยเงินกินกันอย่างมโหฬาร ที่กวาดโกยไปยังจะมากกว่าของผู้ครอบครองอีกมากต่อมาก”

“คนคนนี้ ถูกทางการตำรวจจ้องเอาไว้นานแล้ว จะต้องเกิดเรื่องเป็นแน่นอน”

“นายท่านอาศัยมือของนายน้อยจัดการขจัดจื้อเกิง กรุีปทิ้งไป หนึ่งเป็นการยื่นหนังสือแจ้งเจตจำนงให้เจียงชื่อ เพื่อได้ความเชื่อถือจากเขา สองยังได้ขจัดตัดจื้อเกิง กรุีปที่เน่าเสียจนไร้ค่าทิ้งไป สามคือได้เคลียร์ตัดความผูกพันกับหยางหย่งจื้อออกไปได้ทันท่วงที วันหลังเกิดมีการตรวจสอบขึ้นมาจากทางการตำรวจ ก็จะได้ไม่ต้องถูกเกี่ยวโยงไปด้วย”

“เรียกได้ว่า ธนูดอกเดียวซัดเหยี่ยวไปได้สามตัว!”

“ฉะนั้น ฉันน้อยจึงแสดงความยินดีกับนายท่านที่ตัดปัญหาอันใหญ่หลวงนี้ได้ไงครับท่าน”

ถานหย่งเซิ่งมองพ่อบ้านเฒ่าอย่างตื่นเต้นดีใจ สักพัก หัวเราะฮา ๆ ออกมาเสียงลั่น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก