จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1536

โทรศัพท์ดังไปแค่สามครั้ง ก็มีการรับทันที นั่นแสดงว่าจะต้องมีคนคอยรออยู่หน้าเครื่องโทรศัพท์

ก็เป็นอย่างที่ถานกั๋วต้งว่า ในเวลานี้เจียงชื่อต้องนอนไม่หลับอย่างแน่นอน

“ฮัลโหล？ใครเหรอ？” อีกฟากหนึ่งของโทรศัพท์ส่งเสียงของเจียงชื่อมา

ถานกั๋วต้งพูดว่า “ครับประธานเจียง ผมถานกั๋วต้งครับ”

ติดตามด้วย ถานกั๋วต้งจัดการนำข้อมูลที่เรียบเรียงไว้ แจงบอกเจียงชื่อเป็นเรื่อง ๆ ไป

หารู้ไม่ว่า มีข่ายผืนใหญ่ได้จัดการครอบพวกเขาทั้งสองไว้เรียบร้อยแล้ว

ยามดึก เวลาสิบเอ็ดนาฬิกากว่า ที่ห้องทำงานบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ

เครื่องโทรศัพท์วางอยู่บนโต๊ะ กดระบบฟรีแฮนด์เปิดไว้ ทุกคนในห้องจึงสามารถได้ยินเรื่องที่พูดกันทั่ว

เมษกับกุมภ์ทำการจดบันทึกรายละเอียดข้อมูลทั้งหมดที่ถานกั๋วต้งให้มา ส่วนเจียงชื่อ ก็นั่งหลับตาปรือ ๆ ใช้นิ้วเคาะโต๊ะเบา ๆ เหมือนกำลังไตร่ตรองเรื่องอะไรอยู่

ก็ไม่รู้ว่าเจียงชื่อจะฟังเรื่องที่ถานกั๋วต้งพูดได้เข้าหูไปบ้างหรือไม่

ผ่านไปเป็นประมาณสิบนาที รายละเอียดทั้งหมดก็ได้ถูกร่ายเรียงหมด ถานกั๋วต้งก็ไม่พูดพล่ามในเรื่องอื่น ตัดสายโทรศัพท์ไปเลย

ภายในห้อง

เมษกับกุมภ์ต่างรู้สึกตื่นเต้นกันอย่างมาก

เมษไล่ดูรายละเอียดที่จดบันทึก พูดด้วยความดีใจว่า “วิธีของพวกเราได้ผลแล้วจริง ๆ ด้วย ไม่คิดเลยว่าถานกั๋วต้งยอมเข้ามาพึ่งอิงกับพวกเราจริง ๆ ถึงขนาดสะบัดคลี่ความลับของบ้านตระกูลถานให้มามากมายขนาดนี้ ทีนี้เราจะได้ลงโทษนายวายร้ายเฒ่าถานหย่งเซิ่งให้สาแก่ใจได้แล้ว！”

กุมภ์ก็ผงกหัว “มีข้อมูลพวกนี้แล้ว การคิดจะคว่ำถานหย่งเซิ่งนั้น ไม่ใช่เรื่องเป็นไปไม่ได้”