จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 188

หลิงเหยากล่าวว่า “ช่วงนี้แม่ของฉันป่วยและเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล และต้องการค่าผ่าตัดจำนวนมาก เงินของครอบครัวถูกใช้ไปหมดแล้ว และฉันกำลังปรึกษาหารือว่าจะขายบ้านเพื่อสมทบเงินด้วย ฉันกังวลกับเรื่องเหล่านี้อยู่ค่ะ”

“แค่นั้นแหละ”

เจียงชื่อฉีกเช็คออกมาใบหนึ่ง “ค่าผ่าตัดเท่าไหร่?”

“สอง…ล้านหยวนคะ”

เจียงชื่อเขียนสองล้านลงในเช็คจากนั้นก็ยื่นให้หลิงเหยาโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

“เอาไป”

“นี่…ประธานเจียง ฉัน…”

“อย่าปฏิเสธเลย รับไว้เถอะ” เจียงชื่อกล่าวว่า “แน่นอนว่า เงินนี้ไม่ได้ให้คุณไปฟรีๆหรอก คุณต้องตั้งใจฝึกฝนและเล่นละครให้ดีกว่านี้ และรอให้คุณสร้างรายได้มหาศาลก่อนคุณค่อยมาตอบแทนฉันก็แล้วกัน ”

“ขอบคุณค่ะ!”

หลิงเหยาโค้งคำนับอย่างสุดซึ้ง จากนั้นเธอก็รับเช็คจากเขาและเดินออกจากสำนักงานหลังจากที่เธอกล่าวขอบคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เวลาพักกลางวัน

ในเวลาที่คนอื่นๆกำลังทานข้าวและนอนพักผ่อนนั้น หลิงเหยาก็ออกจากบริษัทอย่างเงียบๆ

เธอนั่งแท็กซี่มาถึงที่บาร์ใกล้ๆแห่งหนึ่ง

หลิงเหยาสวมหน้ากากและหมวกเพราะกลัวว่าจะถูกจับได้ เธอพบชายกลุ่มใหญ่กำลังนั่งดื่มสุราอย่างเมามัน หลังจากที่เธอผลักประตูเข้าไป

เธอเกลียดสภาพแวดล้อมเช่นนี้

แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น เธอต้องมา

หลิงเหยามองไปรอบๆ และเดินเข้าไปข้างใน เมื่อเธอมาถึงที่เคาน์เตอร์บาร์ ก็มีคนยื่นมือออกมาตบไหล่ของเธอ

“อ๊ะ!!!”

หลิงเหยาหลบหนีด้วยความตกใจ และเมื่อเธอมองย้อนกลับไป เธอก็เห็นว่าคนที่มาตบไหล่ตัวเองก็คือโม่ซ่าวหงที่เธอกำลังมองหาอยู่

โม่ซ่าวหงพูดอย่างร่าเริงว่า “ฉันรู้ว่าคุณจะต้องทำตามสัญญาและมาหาฉันอย่างแน่นอน เป็นไงบ้าง คุณเอาเงินมาหรือยัง?”

หลิงเหยาแสดงสีหน้าเย็นชาใส่เข้า และเธอก็แบมือออกมาแล้วพูดว่า “เอาแฟลชไดร์ฟมาให้ฉันก่อน”