จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 194

ไส้เดือนทำงานที่นี่มากว่ายี่สิบปี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไร้ประโยชน์มากที่สุด！

เขาเคยถูกทุบตีจนลุกไม่ขึ้น

เคยแม้แต่โดนตำรวจจับมาแล้ว

แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เขาจะโดนสั่งให้เรียกคนมาแบบนี้ จนท้ายที่สุดแม้แต่คนเดียวก็ไม่สามารถเรียกมาได้อีก!

อยากร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก

เรื่องแบบนี้อย่าพูดเลยว่ามันจะเกิดขึ้นจริง แม้แต่คิดก็ยังไม่เคยคิดมาก่อนเลยด้วยซ้ำ

ไส้เดือนพูดท่าทีที่อาย ท่านวีรบุรุษ ท่านคือศิลปะการต่อสู้ที่แท้จริง อยู่ยงคงกระพันในโลกนี้ ผมนี่มันมีตาหามีแววไม่จริงๆ ดันไปชนเข้ากับท่าน ผมผิดไปแล้ว ผมสมควรตาย ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะครับ”

ดวงตาที่แดงฉานของเจียงชื่อนั้นยังคงฉายแวว‘ฆ่า’อยู่ เลือดร้อนของเขากำลังปะทุ มันช่างเป็นเรื่องยากจริงๆที่จะมาหยุดเขาในเวลานี้

เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแสว่า “งั้น นายจะชดใช้ยังไงกันล่ะ？”

“ชดใช้？”

“ใช่ใช่ใช่ ชดใช้ครับ ผมต้องการชดใช้”

ไส้เดือนคิดอยู่เป็นครึ่งค่อนวันก็คิดไม่ได้ว่าจะชดใช้อย่างไร จึงถามด้วยใบหน้าที่ขมขื่นว่า “ท่านวีรบุรุษ ผมควรชดใช้ยังไงดีครับ？”

เจียงชื่อพูด “พวกนายทำบ้านของคนอื่นเขาเสียหาย ก็ต้องชดใช้”

“ครับครับครับ ได้ครับผมจะชดใช้ให้ ไม่ทราบว่าท่านต้องการจำนวนเงินเท่าไหร่ครับ？”

“ห้าสิบล้าน”

“อะไรนะ？”

เงินห้าสิบล้าน สามารถเอาไปซื้อบ้านได้อีกยี่สิบหลังเลยนะ！

แต่เพื่อที่จะรักษาชีวิตไว้ ไส้เดือนจึงไม่กล้าที่จะปฏิเสธ ได้แต่พยักหน้าซ้ำๆ พร้อมกับเขียนเช็คให้กับเจียงชื่อมูลค่าห้าสิบล้านเป็นสิ่งตอบแทน

จากนั้น เจียงชื่อก็ชี้ไปที่โม่ซ่าวหง ไส้เดือนและคางคกที่อยู่ด้านข้าง มานั่งคุกเข่าลง

เขาหยิบกริชขึ้นมา พร้อมกับส่งให้กับไส้เดือน

“ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง”

“ท่านพูดเลยครับ”

เจียงชื่อมองพวกเขาด้วยสายตาที่เย็นชา จากนั้นก็พูดถึงคำขอร้องที่สิ้นหวังของสามคนนี้ “พวกเลวสามคนไม่รู้ว่าทำร้ายผู้หญิงมาเท่าไหร่แล้ว เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้หญิงคนอื่นโดนทำร้าย พวกนาย...ตอนซะ!”