จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 239

'เก้าหยาง มีพื้นฐานการฝังเข็มตรงจุดเลือดลมบนร่างกายเก้าจุด การนำโรคหนาวมาฝังเข็มตรงจุดชีพจร สี่หยินสี่หยาง ซึ่งเท่ากับแปดจุด หนึ่งจงเหอ ’

'เมื่ออากาศเย็นเปลี่ยนเป็นอากาศร้อน จุดเย็นและเต๋าจะสมดุล เมื่ออากาศร้อนกลายเป็นเย็น จุดของหยางจะสมดุล ’

'เช่นนี้ จะบรรลุความสมดุลของหยินและหยางที่ละเอียดอ่อน และปราณนี้จะกลายเป็นการหล่อเลี้ยงจุดฝังเข็มของร่างกาย ทำให้ร่างกายมนุษย์เพิ่มความแข็งแรงขึ้น ’

เมื่อเห็นคำอธิบายทั้งหมด ซินยุ่นประหลาดใจจนหุบปากไม่ลง สามารถคิดวิธีการรักษาแบบนี้ได้ ซึ่งไม่เคยมีมาก่อน

พูดง่ายๆ ก็คือ การรักษาตามปกติคือการกำจัด 'โรค' ออกจากร่างกายมนุษย์

แต่โรคทางพันธุกรรมของตระกูลซิน นั้นรุนแรงมากจนไม่สามารถกำจัดได้เลย!

สุดท้ายซินฉี ก็คิดวิธีที่ไม่กำจัด 'โรค' แต่ฉีดเข้าไปในจุดฝังเข็มหลักทั้งเก้าของร่างกายมนุษย์ เติมเต็มความกลมกลืนของหยินและหยาง และกลายเป็นอาหารบำรุงร่างกาย

ใจกล้ามาก

เพราะเมื่อเกิดข้อผิดพลาด โรคจะไม่หาย แต่จะดำเนินต่อไป

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะตายในเวลานั้น

แต่พูดไป ถ้าไม่ทำอย่างนี้ ซินจื่อหมินก็จะมีเวลาไม่มากที่จะมีชีวิตอยู่

ซินยุ่นไม่สนใจอะไรมากมายนัก จึงขอให้คนนำเข็มเงินมา และทำตามในหนังสือที่บันทึกไว้ทีละจุด และกระจาย 'ชี่' ในร่างกายของซินจื่อหมินไปยังจุดฝังเข็มหลักเก้าจุด

เร็วมาก ชี่ก็สลาย

ไม่มีชี่แล้ว แน่นอนว่าซินจื่อหมินก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวดหรือแสบร้อนใดๆ และลมหายใจของเขาก็หายใจคล่องขึ้น

ซินยุ่นก็ยังขอให้คนเอายาภายนอกมา ทำความสะอาดตุ่มหนองบนร่างกายของซินจื่อหมิน และพันผ้าพันแผลเสร็จเรียบร้อย

เธอยังคงกังวล และยังคงเฝ้าดูต่อไป

สุดท้ายก็พบความประหลาดใจ ความคืบหน้าของอาการป่วยตรงกับในหนังสือไม่มีผิด ชี่ถูกดูดซึมไปหมด และจุดฝังเข็มหลักเก้าจุดของร่างกายมนุษย์ชี่จะเปลี่ยนไปตามการเปลี่ยนแปลง ไปถึงความละเอียดอ่อนสมดุล

ชี่ส่วนนั้นไม่เพียงแต่ไม่ได้ 'เลวร้าย' ต่อ แต่ยังกลายเป็นสารอาหารบำรุงร่างกายของซินจื่อหมิน ซึ่งช่วยให้เขาฟื้นฟูสุขภาพให้แข็งแรง