จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 244

เหลียงเตี๋ยก็รู้ว่า "ความยากลำบาก" ของคุณปู่ติง พอดีฉวยโอกาสนี้ทำให้คุณปู่ติงมอบผลประโยชน์ให้กับติงเฟิงเฉิงบ้าง

แน่นอน ติงจ้งถือโอกาสนี้แล้วพูดว่า "เสี่ยวเตี๋ยเอ้ย เธอสามารถรักษาอาการของฉันได้จริงหรอ?”

"ไม่ใช่ปัญหา"

“ถ้าเธอสามารถรักษาหาย ฉันก็จะให้หุ้นบริษัทเธอ 5% ด้วย”

เหลียงเตี๋ยยิ้มแล้วพูดว่า “พ่อ ดูสิพ่อพูดอะไรกัน? หรือว่าถ้าไม่มีหุ้นส่วนเป็นรางวัล ฉันก็จะไม่รักษาให้พ่อเหรอ? อีกอย่าง ฉันเป็นแค่ผู้หญิง ไม่สามารถเป็นผู้นำของครอบครัว จะเอาหุ้นส่วนไปทำไม ฉันไม่ได้เหมือนคนบางคน หน้าด้านสุดๆ”

ติงจ้งพยักหน้า "มันก็ใช่ แต่ฉันไม่ควรรับประโยชน์จากเธอเฉยๆ อย่างนี้แล้วกัน ถ้าเธอรักษาฉันหาย ฉันก็จะให้หุ้นส่วนเฟิงเฉิง 5% เป็นไง?”

“หื้ม แล้วแต่คุณพ่อจะให้เถอะ ทุกอย่างก็ฟังท่าน ฉันไม่คัดค้าน”

สองคนนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ทุกคนในสถานการณ์ก็ดูออกว่าลำเอียงไปทางติงเฟิงเฉิงอย่างเห็นได้ชัด แต่พวกเขาจะพูดอะไรได้?

ต้องรู้ว่า หุ้น 5% ของติงเมิ่งเหยนนั้น เจียงชื่อต้องทำงานหนักมากเพื่อแลกกับมัน ตอนนี้เหลียงเตี๋ยแค่รักษาอาการเรอก็ได้หุ้นส่วนเท่ากันแล้ว

นี่ไม่ใช่ลำเอียงแล้วคืออะไร?

ติงฉี่ซานกัดฟันกรอด แต่ทันทีที่เห็นติงหยุนเจิ้นอยู่ฝั่งตรงข้ามท่าทางสูงส่ง เขาก็หมดกำลังใจ

ถ้าเปรียบเทียบกับคนอื่นก็มีแต่เรื่องเสียใจ

ผู้สืบทอดของตระกูลติงในอนาคต แน่นอนต้องเป็นติงเฟิงเฉิง ไม่มีทางที่จะเป็นติงเมิ่งเหยน

ยอมรับชะตากรรมเถอะ!

เห็นแต่เหลียงเตี๋ยนำยาไม่กี่เม็ดออกจากกระเป๋าเล็กๆ ยื่นให้ติงจ้งด้วยรอยยิ้ม

"พ่อ อันที่จริงแล้วอาการของท่านก็ไม่ได้หนักหนาอะไร แค่ติดเชื้อแบคทีเรียในกระเพาะอาหาร กินยาไม่กี่เม็ดก็หายแล้ว"