จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 253

บริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้อง ณ ห้องทำงานของประธานกรรมการ

โป๋สิ้นหงนั่งไขว่ห้าง ถือไวน์แดงอยู่ในมือ ดื่มไวน์อย่างมีความสุขพร้อมแชทคุยไปด้วย มองดูสถิติของ《ฉงหรง》ในชาร์ตจัดอันดับบนCoolCat APPที่ยิ่งดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในใจของเขาก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ

ฮัวเสี่ยงหรงนั่งอยู่ในห้องกับผู้จัดการหลิวฉง แบ่งปันความสุขนี้ร่วมกัน

โป๋สิ้นหงพูดว่า “หลัวเซิ่งไอ้แก่นั่นไม่เขียนบทเพลงให้เราไม่ใช่เหรอ？ไม่เป็นไร สุดท้ายแล้วเพลงก็ตกอยู่ในกำมือของพวกเราเหมือนกันไม่ใช่เหรอ？พวกคุณว่า ไอ้แก่นั่นในตอนนี้จะโมโหจนแทบอยากจะฆ่าคนเลยหรือเปล่า？ฮ่าๆๆๆ”

ฮัวเสี่ยงหรงก็พูดอย่างดีใจมากว่า “อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ไอ้พวกโง่นั่น จะมีวิธีการที่สุดยอดอย่างประธานโป๋แบบนี้ได้ที่ไหนกันล่ะ？ทำได้เพียงให้ตัวเองทำแทนคนอื่นอย่างลำบากเสียเปล่า ตอนนี้เราก็นำเพลงมาใช้แล้ว เรื่องที่พวกเขาอยากจะปล่อยเพลงออกมาอีกก็เป็นไปไม่ได้ ครั้งนี้เราชนะได้อย่างสวยงามมาก”

โป๋สิ้นหงถอนหายใจลากยาว

หลายครั้งแล้ว ในที่สุดเขาก็ชนะเจียงชื่อสักครั้ง

คิดๆถึงเมื่อก่อนที่แพ้ได้อย่างอนาถมาก ครั้งนี้ถือว่าเขาได้กู้หน้าตากลับมาได้บ้างแล้ว

“เหอะ นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น”

“ขอเพียงแค่คนของฉันยังอยู่ที่อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ ข้อมูลของพวกเขาช้าก็เร็วก็จะถูกฉันดึงมาทั้งหมด”

ฮัวเสี่ยงหรงพูดถามว่า “แต่ว่าประธานโป๋ คุณไม่กลัวว่าอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์จะจับตัวสายสืบของคุณออกมาได้เหรอ？”

“เหอะ พวกเขาจะมีความสามารถนั่นเหรอ？” โป๋สิ้นหงพูดอย่างมั่นใจว่า “คนที่ผมจัดไป ฉลาดจะตายไป”

“เว้นแต่ว่าขอบข่ายใหญ่อย่างพวกเขาจะตรวจเช็คทีละคน ไม่อย่างงั้นไม่มีทางหาตัวออกมาได้แน่”

“อีกเดี๋ยวก็ใกล้จะถึงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่แล้ว ถ้าในเวลานี้พวกเขามาตรวจเช็คกันใหญ่โต ก็จะทำให้ทั้งบริษัทเกิดความวุ่นวายอย่างแน่นอน แม้ว่าจะหาตัวหนอนบ่อนไส้เจอก็ต้องได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง”

“ยิ่งจะส่งผลที่ดีต่อเราไม่ใช่เหรอ？”