จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 267

อันที่จริง นอกจากความเป็นไปได้นี้แล้ว เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็คิดเหตุผลอื่นไม่ออกแล้ว ว่าเจียงชื่อจะมีบัตร VIP สูงสุดได้อย่างไร

จุดที่สำคัญที่สุดคือ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างก็คุ้นเคยกับคนใหญ่คนโตที่มีบัตรสูงสุดทุกคน

ปกติตอนที่พวกเขาฝึกอบรม ก็มีคลาสพิเศษที่ต้องคุ้นเคยกับผู้ใช้ระดับสูงสุดนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดการปะทะกันกับอีกฝ่าย

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอบรมมานานมาก แต่ก็ไม่เคยเห็นการปรากฏตัวของเจียงชื่อมาก่อน

ไม่น่าแปลกใจเลย เพิ่งได้รับบัตรเมื่อเช้านี้บนเครื่องบิน ดังนั้นการปรากฏตัวของเจียงชื่อ จึงเป็นไปไม่ได้เป็นที่รู้จักกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

จากการคาดเดา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต้องสันนิษฐานว่าบัตรของเจียงชื่อถูกขโมยไป

ข่ายฉีถอนหายใจ

ถ้าเป็นการล่วงเกินคนใหญ่โตจริงๆ เขารับไม่ไหวแน่

แต่ถ้าอีกฝ่ายเป็นไอ้หัวขโมย เขาก็ไม่มีปัญหาในเรื่องนี้แล้ว

เขายิ้มและพูดว่า “ที่แท้ก็เป็นไอ้หัวขโมยนี่เอง ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงได้กลิ่น ‘คนจน’ ไปทั้งตัว”

ข่ายฉีมองซูสวนและพูดว่า “สาวสวยคนนี้ ตอนนี้คุณก็น่าจะรู้แล้วว่าไอ้หมอนี่มันสวะแค่ไหน? รีบออกห่างจากเขาซะ แล้วมาอยู่ข้างผม ด้วยความร่ำรวยของผมจะช่วย……”

เขายังไม่ทันได้พูดจบ ซูสวนส่ายหน้าและไม่สนใจเขา

ข่ายฉีโกรธมาก

เขาไม่เคยได้รับการดูถูกเช่นนี้มาก่อน เอาอกเอาใจผู้หญิงครั้งแล้วครั้งเล่า แต่อีกฝ่ายไม่รับเลย สิ่งนี้ทำให้ความภูมิใจในตัวเองของเขารับไม่ไหว

“ไอ้สารเลว ผมสุภาพกับคุณ คุณยังจะไม่ให้เกียรติผมเลยงั้นเหรอ?”

“ผมว่าคุณเป็นพวกเดียวกันกับไอ้หัวขโมยสวะคนนี้แน่”

“สารเลวอย่างนี้ จะยกให้สองคำ——กวนตีน！”

ขณะที่พูด ข่ายฉียกมือขึ้นมา ตบหน้าซูสวน เห็นได้ชัดว่าเป็นสุนัขจนตรอก ไม่คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น