จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 287

ทั้งสองคนมองหน้ากันพร้อมยิ้มให้กัน กินข้าวกันต่อไป

หลังจากนั้นสามวัน เจียงชื่อและซูสวนเที่ยวชมสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญๆในมิลาน สัมผัสทิวทัศน์ที่สวยงามของเมืองที่ทันสมัยแห่งนี้

ช่วงเวลาที่มีความสุขมักจะสั้นเสมอ

อย่างรวดเร็ว ก็ถึงเวลาที่ต้องบอกลากันแล้ว

ท่านทวดพาเหล่าผู้บริหารทั้งหมดของตระกูลฉีไปส่งเจียงชื่อ ซูสวนที่สนามบิน เป็นฉากที่อลังการมาก

ช่วงเวลาที่ลาจากกัน ท่านทวดรักมากจนไม่อยากให้จากไป

ชายหนุ่มที่ยอดเยี่ยมเฉกเช่นเจียงชื่อ ถ้าหากเป็นลูกชายของตัวเองคงจะดีมากแค่ไหน？

เครื่องบินทะยานขึ้นฟ้า

เครื่องบินลงสู่พื้นดิน

เพียงพริบตาเดียว เจียงชื่อและซูสวนก็กลับมาถึงเมืองเจียงหนานแล้ว

พวกเขาเรียกรถแท็กซี่หนึ่งคันที่สนามบิน รีบกลับไปที่บ้านของติงเมิ่งเหยน

ระหว่างทาง ซูสวนมองไปที่ของขวัญที่อยู่ในกระเป๋าเล็กกระเป๋าน้อย ลังเลอยู่ว่าจะให้ของขวัญอะไรกับพี่สาวถึงจะดี

เลือกไปเลือกมาก็ไม่รู้จะเอาอะไรให้

“พี่เขย คุณช่วยฉันเลือกหน่อย”

“พี่สาวชอบอะไรเหรอ？มอบอะไรให้เธอถึงจะเหมาะสม？”

“เครื่องประดับ หรือว่าของที่ระลึกในท้องถิ่น？”

เมื่อเจอคำถามของซูสวน เจียงชื่อไม่พูดสักคำเดียว และมองไปยังคนขับแท็กซี่ด้วยสายตาที่เยือกเย็น

“พี่เขย？”

ซูสวนมองไปยังเจียงชื่อด้วยความสงสัย แล้วก็มองไปที่คนขับรถ ไม่รู้ว่าเจียงชื่อกำลังมองอะไรอยู่

ในเวลานี้ ก็ได้ยินเจียงชื่อใช้น้ำเสียงที่กดต่ำพูดว่า “โชว์เฟอร์ เส้นทางที่คุณขับไปเหมือนว่าจะไม่ถูกนะ”

คนขับรถโพล่งพูดว่า “ถูกแล้ว เส้นทางนั่นในเมื่อก่อนกำลังซ่อมแซมอยู่นะ ไม่สามารถขับผ่านไปได้ เพราะงั้นผมก็เลยพาพวกคุณขับเปลี่ยนเส้นทางนะ”

เปลี่ยนเส้นทาง？