จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 320

นิ้วมือของเจียงชื่อบีบยางรถแน่นขึ้นจนยางรถถึงกับระเบิดออก

จากนั้นเขาใช้แรงแขนของเขายกรถมอเตอร์ไซค์ขึ้นและฟาดลงไปที่พื้นคอนกรีตด้วยความแรง แม้แต่คนขับรถก็ถูกเหวี่ยงออกไปฟาดลงกับพื้นและรถมอเตอร์ไซค์ก็กดทับขาทั้งคู่ของเขาจนขาทั้งคู่หมดสภาพไป

คนของหมอกแดงต่างก็มองหน้ากัน ไม่มีใครเชื่อเลยว่านี่เป็นสิ่งที่มนุษย์สามารถทำได้

ติงเมิ่งเหยนก็ประหลาดใจมาก สามีของเธอแข็งแกร่งขนาดนี้เลยหรือ? ถ้ารู้แต่แรกเธอคงไม่ต้องกลัวใครแล้วล่ะ

แต่ถึงอย่างนั้น เจียงชื่อก็ดูเหมือนยังไม่ได้ใช้แรงอะไรเลย ช่างเป็นพละกำลังที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ

เจียงชื่อโบกมือให้สัญญาณและพูดว่า “จัดการพวกมันซะ ผมไม่อยากเห็นหน้าคนกลุ่มนี้แล้ว”

ทันใดนั้น พิจิกแห่งกองทองสิบสองปีนักษัตรก็ก้าวออกมา

แต่เขายังไม่ทันได้ทำอะไร พฤษภก็ก้าวออกมาอีกคนและยิ้มพูดกับพิจิกว่า “ถ้าคุณเป็นคนลงมือ ผมว่าพวกเขาต้องตายแน่ อีกอย่างนี่มันก็เพิ่งเข้าปีใหม่ด้วย ไม่จำเป็นต้องนองเลือดกันหรอก ให้ผมเป็นคนจัดการแทนดีกว่า?”

พิจิกสีหน้าเย็นชาและไม่ได้พูดอะไร เขาได้แต่เดินถอยหลังแล้วหายตัวไป

พฤษภบีบกำปั้นแน่นๆ แล้วเดินเข้าไปหากลุ่มของเจี่ยจ้านด้วยรอยยิ้มที่เลือดเย็น ตั้งแต่กลับมาจากเวสเตอร์แลนด์ เขาไม่เคยได้ต่อสู้มาก่อนเลย ซึ่งแน่นอนว่าเขาต้องคิดถึงความรู้สึกแห่งการนองเลือดที่คุ้นเคยนั้นอยู่แล้ว

โอกาสทองมาแล้วเขาจะปล่อยมันไปง่ายๆ ได้อย่างไร?

เมื่อเห็นพฤษภที่สูงกว่าสองเมตรและมีแขนที่หนากว่าคนปกติถึงสองเท่าเดินเข้ามาเจี่ยจ้านก็รู้สึกสิ้นหวังทันที ร่างยักษ์คนนี้ไม่เพียงแต่มีรูปร่างที่แข็งแรงแต่ยังมีทักษะการต่อสู้ที่สูงอีกด้วย

แล้วเจี่ยจ้านที่เป็นนักเลงข้างถนนจะเอาอะไรไปสู้?

ก่อนที่เจี่ยจ้านจะตั้งตัวได้ พฤษภก็พุ่งเข้ามาและอัดหมัดอันดุดันของเขากระแทกกับหน้าท้องของเจี่ยจ้านด้วยความเร็วเสียง

ความรู้สึกนั้น เหมือนถูกรถตู้พุ่งชนอย่างจัง

เจ็บ!

ทั้งตัวของเจี่ยจ้านรอยขึ้นบนอากาศและฟาดลงกับขอบแปลงดอกไม้ด้วยความแรง เพียงแค่หมัดเดียวเขาก็กลายเป็นคนพิการไปแล้ว

เป็นพลังที่น่ากลัวจริงๆ

ซึ่งในกองทองสิบสองปีนักษัตรนั้น พฤษภถือเป็นคนที่มีพละกำลังเยอะที่สุด