จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 323

สรุปบท บทที่ 323 มันสมองอันดับหนึ่ง: จอมนักรบท้าโลก

อ่านสรุป บทที่ 323 มันสมองอันดับหนึ่ง จาก จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ

บทที่ บทที่ 323 มันสมองอันดับหนึ่ง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต จอมนักรบท้าโลก ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

"หืม?"

"พูดตามตรงเลยนะครับ ต่อให้เป็นผมก็ยังต้องละอายใจเลยครับ หลังจากที่เผชิญหน้ากันมาหลายครั้งนี้ ผมเชื่อว่าประธานซุนก็คงดูออกเหมือนกันว่า แผนที่โป๋สิ้นหงวางไว้ รวมถึงแผนก่อนหน้านี้ของผม มันถือว่าเป็นแผนที่ดีแล้วนะครับ แต่เจียงชื่อกลับพลิกสถาณการ์ณที่เลวร้ายให้กลับมาเป็นดีได้ มันไม่เพียงแต่ไม่สูญเสียงอะไรเลย แต่นับวันมันก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เล่นเอาพวกเราไม่รู้จะทำยังไงต่อแล้วครับ"

หลังจากหยุดไปสักพัก ซีเหมินจุ้นก็พูดต่อว่า "ดังนั้นผมคิดดูดีๆ แล้ว ทั้งบริษัทเทียนติ่งของเรา ไม่มีใครที่จะรับมือเจียงชื่อได้จริงแล้วครับ"

"และผมยังรู้สึกว่า อันที่จริงแล้วเจียงชื่อสามารถถอนรากถอนโคนเราได้ แต่มันไม่อยากทำเท่านั้น มันแค่ต้องการทรมานพวกเราไปเรื่อยๆ"

"ว่าไงนะ?" ซุนหย่งเจินถึงกับตะลึง "นี่คุณพูดตลกอะไรอยู่?"

ซีเหมินจุ้นยิ้มอย่างขมขื่น "ถึงแม้ความคิดนี้อาจดูไร้สาระ แต่นับวันผมยิ่งรู้สึกว่ามันเป็นอย่างที่คิด มันก็เหมือนกับแมวจับหนูครับ แมวไม่ได้จับเพื่อกิน แต่เพียงแค่จะเล่นหนูเท่านั้น เจียงชื่อมันก็คงอยากให้เราสัมผัสถึงการที่ถูกคนล้อเล่นเหมือนกัน มันอยากเห็นพวกเราดิ้นรนเพื่อจะเอาตัวรอด แต่สุดท้ายก็หมดหนทางรอดอยู่ดี"

ปฏิเสธไม่ได้ว่า ซีเหมินจุ้นควรที่จะเป็นมันสมองของอันดับหนึ่งของบริษัทเทียนติ่ง

สิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่เจียงชื่อต้องการเห็นทั้งนั้น

ซุนหย่งเจินตบโต๊ะด้วยความโกรธ "หรือว่าเราจะถูกมันคอยเล่น คอยปั่นหัว และมันคิดอยากทำอะไรกับเราก็ได้งั้นเหรอ?"

"ปัจจุบันดูเหมือนว่าจะมีแนวโน้มเป็นอย่างนั้นครับ"

จากนั้นบรรยากาศในห้องก็เงียบลงไป ทั้งสองคนไม่รู้จะพูดอะไรอีก

ความรู้สึกที่ต้องการจะหลุดพ้น แต่ถึงแม้จะดิ้นรนเท่าไหร่มันก็ดินไม่หลุด ซึ่งความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่เจียงชื่ออยากให้พวกเขาได้รู้สึกมาตลอด!

สุดท้ายแล้ว ซีเหมินจุ้นได้แต่ยิ้มส่ายหัวอย่างขมขื่น

"อันที่จริงแล้ว มีคนหนึ่งที่สามารถต่อกรกับเจียงชื่อได้ และเขาก็อยู่ข้างๆ เราด้วยครับ"

"หืม? หมายถึงใคร?" ซุนหย่งเจินถามขึ้นทันที

ซีเหมินจุ้นมองไปที่ซุนหย่งเจินแล้วพูดอย่างมีนัยว่า "ประธานซุนครับ อันที่จริง คุณรู้ดีว่าผมกำลังพูดถึงใครอยู่"

สีหน้าของซุนหย่งเจินเปลี่ยนไป หากเป็นผู้ชายคนนั้นจริงๆ เขาสามารถต่อกรกับเจียงชื่อได้อย่างแน่นอน เพราะเขาคนนั้นเป็นผู้ชายที่ไม่เคยพ่ายแพ้ให้กับใครมาก่อน ในสายตาของซุนหย่งเจิน ผู้ชายคนนั้นก็คือคนที่ 'อยู่ยงคงกระพัน'

แต่......

"นี่มันความสัมพันธ์ทางสายเลือดนะครับ"

ซุนหย่งเจินได้แต่ขมวดคิ้ว เขาตกอยู่ในห้วงความคิดจนลืมสูบบุหรี่ที่คาบอยู่บนปากแล้ว

ผู้ชายคนนั้น

จะต้องไปหาผู้ชายคนนั้นจริงๆ ใช่ไหม?

"ช่างเถอะ!"

เรื่องมันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากผู้ชายคนนั้น จากนั้นซุนหย่งเจินก็ลุกขึ้นอย่างหมดหนทางและเดินออกจากประตูออฟฟิศไป

ซีเหมินจุ้นได้แต่มองดูแผ่นหลังของซุนหย่งเจินที่กำลังเดินออกไปและส่ายหัวด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น

"ถ้าเขากลับมา"

"ฉายาที่ว่าเป็นมันสมองอันดับหนึ่งคงต้องเปลี่ยนคนแล้วล่ะ"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก