ซินยุ่นในขณะนี้ก็เริ่มรู้สึกกังวลแล้วเช่นกัน ซึ่งแผนของเจียงชื่อนั้นตั้งใจจะทำให้หลินเจียหรงกลับไปเท่านั้น แต่ไม่ใช่การรักษาอาการป่วยให้เขา เพราะเจียงชื่อจะมีปัญญารักษาโรคไตของหลินเจียหรงได้อย่างไร?
สือควนเลวจริงๆ
เขาจงใจเล่นงานตระกูลซินโดยใช้การเจ็บป่วยของหลินเจียหรงเป็นเครื่องมือ และเขาไม่ได้สนใจไยดีว่าหลินเจียหรงจะเป็นหรือตายเลย
คุณบอกว่ามีปัญญารักษาไม่ใช่หรือ?
เอาสิ
ให้คุณลองรักษาดู!
ใบหน้าของสือควนกับสือเหวินปิ่งต่างก็แสดงรอยยิ้มอันชั่วร้ายพร้อมกัน
หลินเจียหรงถูกทรมานด้วยโรคไตมาตลอด เขาอดไม่ได้ที่รักษาให้หายในทันที คนที่เป็นผู้ป่วยนั้น ตราบใดที่ยังมีความหวังในการรักษาให้หาย ไม่มีใครยอมทิ้งโอกาสนั้นอย่างแน่นอน
หลังจากที่ลังเลอยู่สักพัก ในที่สุดหลินเจียหรงก็พยักหน้าตอบ
"ก็ได้ครับ ผมจะให้คุณรักษา!"
ซึ่งครั้งนี้ก็ถึงคราวที่ซินยุ่นต้องกังวลแล้ว เธอจะคิดได้อย่างไรว่าหลินเจียหรงจะกล้ายอมให้เจียงชื่อเป็นคนรักษาให้เขา?
คราวนี้ถือเป็นการขี่หลังเสือแล้วจริงๆ
"คุณหลินคะ คุณจะลองพิจารณาใหม่อีกครั้งไหมคะ?"
"พิจารณาอะไรครับ? หรือว่าวิธีการรักษาลึกลับของพวกคุณไม่มีอยู่จริง? ที่ผ่านมาคุณโกหกผมมาตลอด?"
"เออ คือว่า......"
ซินยุ่นถึงกับพูดไม่ออก
แต่เจียงชื่อยังคงแสดงสีหน้าเฉยเมยและชี้ไปที่เตียงผู้ป่วย "คุณหลินครับ เชิญคุณไปนอนที่เตียงผู้ป่วยด้วยครับ แล้วช่วยถอดเสื้อของคุณด้วยนะครับ"
ซินยุ่นรู้สึกวิตกกังวลมาก เธอได้แต่ดึงแขนเสื้อของเจียงชื่อแล้วกระซิบพูดเบาๆ ว่า "คุณคิดจะทำอะไร? อย่ามั่วนะ โรคไตของเขาร้ายแรงมาก ถ้าไม่ระวังอาจทำให้เขาถึงตายได้นะ!"
"ไม่ต้องห่วงน่า ผมทำได้"
ไม่ต้องห่วง?
ไม่ต้องห่วงบ้าอะไรกัน!
ซินยุ่นแทบจะร้องไห้ออกมา ถ้ารู้ว่าเรื่องมันจะบานปลายแบบนี้ เธอปฏิเสธการรักษาไปตั้งแต่แรกไม่ดีกว่าหรือ
และสองพ่อลูกตระกูลสือในขณะนี้ก็ยิ่งได้ใจ
หลังจากที่เจียงชื่อทำให้เรื่องแย่ไปกว่านี้ หรืออาการของหลินเจียหรงแย่กว่าเดิม ตระกูลซินก็จะถึงคราวอวสานอย่างแท้จริง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...