จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 371

พูดไม่ทันจบ

เห็นเพียงลมที่หนาวเย็นพัดผ่าน ก็ไม่เห็นเจียงชื่อมีการเคลื่อนไหวใดๆ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งห้าคนกุมท้องแล้วคุกเข่าอยู่กับพื้น ด้วยท่าทีที่เจ็บปวด

ซึ่งหมายความถึงสมรรถภาพทางกายของพวกเขาแข็งแรงมาก ถ้าเปลี่ยนเป็นคนทั่วไปละก็ คงสลบไปนานแล้ว

หมัดของเจียงชื่อ ไม่ใช่จะล่วงเกินได้ง่ายๆ นะ

สือควนแอบหวาดกลัวในใจ รู้เพียงว่าทักษะทางการแพทย์ของเจียงชื่อนั้นสูงส่ง แต่คาดไม่ถึงว่าฝีมือทักษะของเขาจะยอดเยี่ยมได้ขนาดนี้

ในขณะนี้ ผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเจียงชื่อโกรธสุดขีดจนสามารถทำอะไรได้ทุกอย่าง

"สือควน คุณกล้าเนรคุณ ใช้ไม้แข็งกับฉันเหรอ?"

"ดี ในเมื่อคุณใจร้าย ก็อย่าโทษฉันไร้คุณธรรม!"

เธอหันตัวกลับมาทางคุณหมอทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์และพูดเสียงดังว่า "ขอบอกกับทุกคนเรื่องหนึ่ง ที่พวกคุณคิดว่าสือควน——สือเหวินปิ่งเป็นสุภาพบุรุษที่ซื่อสัตย์ จริงๆ แล้วเป็นคนหน้าซื่อใจคด !"

"ลูกชายของฉันแท้จริงแล้วไม่ได้ป่วยเลย เพียงแต่ฉันรับเงินของพวกเขาห้าหมื่นสัญญาว่าจะร่วมมือกับพวกเขาเพื่อแสดงละคร"

"ดังนั้น จึงให้ลูกชายของฉันแกล้งป่วยทั้งๆ ที่ไม่ได้ป่วย และจงใจทำให้หมอซินซินยุ่นลำบากใจ เพื่อให้ตระกูลซินกลายเป็นตัวตลก ถูกทุกคนหัวเราะเยาะเย้ย"

"จากนั้นสือเหวินปิ่งเพียงแค่หาอะไรให้ลูกชายฉันดื่มนิดๆ หน่อยๆ หรือกระทั่งเป็นแค่น้ำต้มเปล่าๆ ก็สามารถ 'รักษา' อาการป่วยของลูกชายฉันได้ แบบนี้เขาก็สามารถเหยียบตระกูลซินขึ้นสู่ตำแหน่ง ทำให้สือเหวินปิ่งมีชื่อเสียงโด่งดัง!"

ฉากนี้ถูกเปิดโปงได้โหดร้ายจริงๆ

พ่อลูกตระกูลสือถูกเปิดเผยแผนชั่วจนหมดจด จนไม่เหลืออะไรเลย

หน้าซื่อใจคดประโยคนี้ ถูกฝังลึกเข้าไปในกระดูกสันหลังของพ่อลูกตระกูลสือ และตลอดชีวิตนี้ก็จะถูกผู้คนประณาม !

ทุกคนต่างก็ตาสว่างสักที

"ที่แท้เรื่องเป็นอย่างนี้เหรอ?"

"ฉันว่าแล้ว ฮัวโต๋หญิงหมอซิน ทำไมถึงไม่พบอาการแม้แต่น้อย มันผิดปกติเกินไป ที่แท้ไม่ได้ป่วยแต่แกล้งป่วย ถ้างั้นใครจะดูออกล่ะ?"

"ยังมีสือเหวินปิ่ง โรคที่กูรักษาไม่ได้ เขาสามารถรักษาได้? ผมเกือบจะเชื่อแล้ว"

"สือควน สือเหวินปิ่งเป็นคนหน้าซื่อใจคด ต่ำทรามจริงๆ !"