หัวหน้าพนักงานรถไฟไม่เพียงแต่จะไม่โกรธ กลับถูกคำพูดของเจียงชื่อทำให้รู้สึกขำ
มีตำแหน่งเป็นถึงหัวหน้าพนักงานรถไฟ สามารถพูดได้ว่า ที่นี่เขาใหญ่ที่สุด ทุกคนต่างก็ต้องเชื่อฟังเขา
นายคิดจะส่งเขาออกไปเหรอ
ด้วยอะไรมิทราบ
หัวหน้าพนักงานรถไฟหัวเราะอย่างเยาะเย้ย "ไอ้หนุ่ม นายคิดว่านายมีฝีมือดี ต่อสู้ได้ ก็คิดว่าโลกทั้งใบนี้หมุนรอบตัวแกหรือยังไง จะบอกอะไรให้ ความผิดในวันนี้ แกอยากจะหลบก็หลบไม่พ้น "
เจียงชื่อสีหน้านิ่งเฉยไร้ความรู้สึกยื่นมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อหยิบเอาสมุดบันทึกสีดำเข้มเล่มเล็กๆออกมาเล่มหนึ่ง โยนไปบนโต๊ะ
เขาไม่พูดอะไรทั้งนั้น
หัวหน้าพนักงานรถไฟนิ่งอึ้ง นี่จะทำอะไร
ติดสินบนเหรอ
เขาหยิบสมุดเล่มเล็กๆนั่นไปอย่างอดไม่ได้ เพิ่งจะเอาขึ้นมา หัวใจก็กระตุก รู้สึกว่าสมุดเล่มนี้เหมือนจะคุ้นตามาก เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
รอให้เขาเปิดสมุดออกมาดูแล้วก็ต้องพบกับความตกตะลึง สมุดเล่มเล็กนี้ มีเพียงเจ้าหน้าที่ชั้นสูงเท่านั้นที่จะมีบัตรประจำตัวเจ้าหน้าที่พิเศษได้
หัวหน้าพนักงานรถไฟอย่างเขา ไม่มีสิทธิ์จะถือครองได้
"นี่มัน......"
หัวหน้าพนักงานรถไฟมองสมุดเล่มเล็ก แล้วก็มองเจียงชื่อ สีหน้าเปลี่ยนไปทันที ตกใจจนวิญญาณแทบออกจากร่าง
คนที่มีบัตรประจำตัวอย่างนี้ได้ นั่นเท่ากับว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นเป็นบุคคลที่ไม่ธรรมดาแน่ๆ
เมื่อเชื่อมโยงกับคำพูดของเจียงชื่อก่อนหน้านี้ หัวหน้าพนักงานรถไฟก็ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องราวไม่เหมือนที่ผ่านมา ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขา ไม่ได้ธรรมดาเหมือนที่เขาคิดเอาไว้
มือที่สั่นเทาของเขาเปิดสมุดสีดำเล่มเล็กๆออกมา
หลังจากอ่านสถานะของเจียงชื่ออย่างชัดเจนแล้ว เหงื่อเย็นก็ผุดขึ้นมาทั่วตัว
ผู้บริหารระดับสูง แห่งเขตเจียงหนาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...