จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 499

สือเหวินปิ่งรู้สึกได้ใจ จริงที่เขาอยากได้เข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยชุดนี้มากเหมือนกัน แต่เขาอยากเห็นความอับอายขายหน้าและการที่ต้องเป็นแพะรับบาปของเจียงชื่อมากกว่า

เพราะท้ายที่สุดแล้วเขาก็แค่ศัลยแพทย์คนหนึ่ง

สำหรับเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยแล้ว เขาไม่เอาก็ได้ และมันไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรกับเขามากมายอยู่แล้ว แต่ถ้าหากสามารถหักหน้าเจียงชื่อได้ด้วยวิธีนี้ เขายินดีอย่างยิ่ง

สือเหวินปิ่งยังคงส่ายขาและมองไปที่เจียงชื่อสบายใจว่า "ไอ้หนู แกเก่งนักไม่ใช่เหรอ? เอาอีกสิ เพิ่มราคาอีกสิ ก็แค่สองร้อยล้าน มันเป็นเรื่องเล็กสำหรับแกไม่ใช่เหรอ?"

รอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความสับปลับ เขามั่นใจว่าต้องชนะเจียงชื่ออย่างแน่นอน

ซินยุ่นที่อยู่ข้างๆ เริ่มทนดูไม่ได้ เธอจึงพูดอย่างไม่ไว้ตัวอีก "สือเหวินปิ่ง เราผิดไปแล้ว ฉันขอโทษแทนเจียงชื่อนะ ขอร้องแล้วล่ะ คุณช่วยซื้อเข็มเงินวิเศษชุดนี้ไปเถอะนะ ถ้าคุณไม่เสนอราคาต่อ คงไม่มีใครจะเสนอราคาอีกแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้เจียงชื่อต้องเป็นคนซื้อนะ"

สือเหวินปิ่งเลียริมฝีปากของเขา "อยากให้ผมซื้อใช่ไหม? ได้สิ แต่คุณต้องนอนกับผมหนึ่งคืนนะ"

เขาไม่สามารถศักดิ์ศรีอีก

ขอแค่ครอบครองซินยุ่น ไม่สำคัญว่าจะเป็นทางจิตใจหรือทางร่างกาย

สีหน้าของซินยุ่นหม่นหมองทันที สำหรับข้อเสนอแบบนี้เธอยากที่จะรับได้จริงๆ แต่ถ้าเธอไม่ยอมรับ......

สือเหวินปิ่งพูดต่อ "เวลาเหลือไม่มากแล้วนะ คุณต้องคิดให้ดี ถ้าคุณไม่ยอมรับข้อเสนอของผม เจียงชื่อก็ต้องเสียเงินสองร้อยล้าน ถ้าไม่มีปัญญาจ่ายเขา ชีวิตที่เหลือของมันก็ต้องเป็นทาสขององค์กรฟ้าน้ำ"

"นอนกับผมแค่ครั้งเดียว คุณก็จะช่วยชีวิตของเจียงชื่อได้ มันคุ้มมากเลยนะ"

เป็นคำพูดที่ไร้ยางอายมาก

แต่ก็เป็นคำพูดที่ตรงไปตรงมาเช่นกัน

ซินยุ่นกัดฟันแน่นๆ ด้วยใบหน้าแดงก่ำ สองมือของเธอกำหมัดแน่นๆ และรู้สึกเกลียดสือเหวินปิ่งเข้ากระดูกดำ

จะยอมรับเงื่อนไข หรือจะปฏิเสธ?

เธอกำลังลังเล

เจียงชื่อเคยช่วยเธอหลายครั้งแล้ว ทุกๆ ครั้งที่เธอตกอยู่ในภัยอันตราย เจียงชื่อจะเป็นคนที่ช่วยเธอเอาไว้เสมอ ซึ่งบอกได้ว่าชีวิตของเธอกับพ่อนั้น 'มาจาก' เจียงชื่อด้วยซ้ำ