จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 501

เจียงชื่อรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย เพราะชุดเข็มเทพนี้เขาตั้งใจจะซื้อให้ซินจื่อหมินอยู่แล้ว แต่เขากลับไม่รับไว้

ซินจื่อหมินตบไหล่เจียงชื่อแล้วพูดอย่างร่าเริงว่า "ผมแก่แล้ว เกษียณไปแล้วด้วย เอาเข็มเทพชุดนี้ไปก็ทำอะไรไม่ได้มาก แต่คุณต่างหาก เจียงชื่อ คุณเป็นดาวรุ่งคนใหม่ ถ้าเก็บเข็มเทพชุดนี้ไว้ใช้เอง ทักษะทางการแพทย์ของคุณต้องเพิ่มขึ้นมากมายอย่างแน่นอน!"

"ผม?"

"ใช่"

ซินจื่อหมินพูดอย่างจริงจัง "คุณไม่ต้องห่วงนะ ผมจะพยายามช่วยให้คุณเรียนรู้ทักษะการใช้เข็มวิเศษชุดนี้ให้ดีที่สุด ใช้ 'เข็มชี่แปดทิศ' รวมกับเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ย เจียงชื่อแล้วทักษะทางการแพทย์ของคุณจะไปถึงขั้นไหน แม้แต่ตาแก่อย่างผมยังไม่กล้าคิดเลย"

สือเหวินปิ่งทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ

"ไปถึงขั้นไหน?"

"เด็กน้อยที่เพิ่งเข้าวงการ พื้นฐานยังไม่แน่นด้วยซ้ำ ชีวิตนี้อย่าหวังจะได้เกิด"

เป็นคำพูดที่เหมือนนิทานหมาป่ากินองุ่นไม่ถึง แล้วเที่ยวพูดว่าองุ่นนั้นเปรี้ยวจริงๆ

ซินยุ่นตอบอย่างเย็นชาว่า "เหอะๆ คนที่ดูเหมือนเป็นเด็กใหม่คนนี้ แต่ชนะลูกศิษย์ของผู้มีทักษะทางการแพทย์มาหลายครั้งแล้วนะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณยังมีหน้ามาว่าคนอื่นได้ยังไง"

ซินยุ่นที่อดทนมาตั้งนานก็ไม่รีรออีก

เพราะว่าสือเหวินปิ่งคนนี้น่าเกลียดจริงๆ

สือเหวินปิ่งได้แต่กัดฟันและไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะเขาล้มเหลวมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว ถ้าหากคุยเรื่องนี้ต่อคงไม่เป็นผลดีสำหรับเขา

การประมูลดำเนินต่อไป

สินค้าถัดมาหลายๆ ชิ้นเจียงชื่อไม่ได้สนใจมากนัก

จนกระทั่งมาถึงรายการสินค้าที่ 17

ซึ่งก็คือตับมนุษย์ที่ได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างดีหลังจากนำออกมาจากร่างกายมนุษย์ได้ไม่นาน!

และหลังจากที่ตับมนุษย์ชิ้นนี้ถูกนำมาแสดงให้เห็นอยู่ตรงหน้า มันก็ได้ดึงดูดความสนใจของทุกคนในงานประมูล ทุกคนจับจ้องไปที่สินค้าชิ้นนี้อย่างไม่อาจละสายตา แน่นอนว่าพวกเขาต่างก็อยากได้มันไปครอบครอง

ซึ่งมันต่างจากเข็มเทพก่อนหน้านี้ เพราะมนุษย์ทุกคนต้องการใช้ตับอยู่แล้ว!