จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 517

หลังจากที่ได้รับบัตรเชิญ เจียงชื่อทั้งสามก็เปิดห้องใหม่อีกสองห้อง ซึ่งเป็นห้องที่ติดอยู่กับห้องเดิม จากนั้นทั้งสามก็เดินไปขึ้นลิฟต์

ในระหว่างที่กำลังขึ้นลิฟต์ ทันใดนั้นซินจื่อหมินก็รู้สึกเอะใจและถามด้วยความสงสัยว่า "เอ๊ะ เดี๋ยวนะ เมื่อคืนพวกเธอสองคนเปิดห้องแค่ห้องเดียวเหรอ?"

เอ่อ......

เจียงชื่อกับซินยุ่นทั้งสองคนก็หน้าแดงพร้อมกันทันที

ซินยุ่นตอบอย่างพึมพำว่า "เพราะหนูเพิ่งมาถึงเมืองแปลกๆ กลางคืนหนูไม่กล้านอนคนเดียว ก็เลยให้เจียงชื่อมาอยู่เป็นเพื่อนด้วย"

"อ้อ แบบนี้นี่เอง" ซินจื่อหมินหยุดไปสักพัก จากนั้นถามด้วยคำถามที่เกือบจะทำให้ซินยุ่นถึงกับเข่าทรุด "แล้วพวกเธอได้ป้องกันไหม?"

นี่มันไปถึงไหนกันแล้ว?!

เจียงชื่อถึงกับทำตัวไม่ถูก นี่เขาจะจินตนาการสูงไปไหม?

ซินยุ่นเขินจนแทบจะมุดดินลงไป จากนั้นมุ่ยปากพูดว่า "พ่อคะ พ่อพูดอะไรกันเนี่ย?"

ซินจื่อหมินพูดต่อว่า "พวกเธอก็เป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ฉันจะไม่ก้าวก่ายมากจนเกินไปหรอกนะ แต่ป้องกันไว้ก็ดี อีกอย่าง ทางที่ดีต้องปกปิดเป็นความลับให้ดีก็แล้วกันนะ"

"โดยเฉพาะเจียงชื่อ คุณมีครอบครัวแล้ว แต่จะแอบหากินนอกบ้านก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ก็ผู้ชายอ่ะนะ เรื่องปกติอยู่แล้ว"

"ประเด็นคือต้องปกปิดความลับให้ดีนะ อย่าให้ภรรยาจับได้เด็ดขาดเชียวล่ะ ไม่งั้นอาจส่งผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาได้นะ"

ให้ตายสิ!

เจียงชื่อแทบจะน้ำตาตกใน นั่นมันคำพูดของพ่อแท้ๆ หรือ? เอาชื่อเสียงของลูกสาวทิ้งขว้างย่ำยีแบบนี้ได้ไงกัน!

ซินยุ่นก็เขินจนหน้าแดงก่ำไปหมด เธอไม่รู้ว่าจะคัดค้านยังไงดีแล้ว

ในที่สุดลิฟต์ก็หยุดลง ซินยุ่นรีบเดินออกไปโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ จากนั้นหยิบกุญแจออกมาแล้วเปิดประตูห้องอย่างเงียบๆ