จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 524

"เอาล่ะ เจียงชื่อให้นายไปได้แล้ว อย่ามาขวางหูขวางตา"

"เอ้ ใช่ใช่ใช่ ไปซะเถอะ"

พนักงานต้อนรับก้มศีรษะก้มลงแล้ววิ่งหนีไปอย่างเศร้าหมอง

ชายผู้นั้นเดินเข้ามาหาเจียงชื่อพร้อมกับพูดและยื่นมือออกไป "ฉันชื่อว่าสุ่ยจุนซิน เป็นนายน้อยขององค์กรฟ้าน้ำ"

เจียงชื่อพยักหน้า ที่แท้ก็เป็นนายน้อยนี่เอง ไม่น่าแปลกใจที่พนักงานต้อนรับจะกลัวเขามากขนาดนี้

ที่หนานเฉิง องค์กรฟ้าน้ำนั้นสามารถพูดได้ว่ามีอิทธิพลเป็นอย่างมาก กองกำลังไม่ว่าใหญ่หรือเล็กล้วนแต่ถูกเขาควบคุมเอาไว้หมด การมีอยู่นั้นถือว่ายิ่งใหญ่เกรียงไกร

ในการเป็นนายน้อย สถานะของสุ่ยจุนซินคงไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

เจียงชื่อเหยียดมือออกไปจับมือของสุ่ยจุนซิน

สุ่ยจุนซินยิ้มและพูดว่า "เมื่อวานฉันโชคดีมากที่ได้เห็นคุณใช้เงินอย่างทิ้งขว้างอย่างมหาเศรษฐี เดิมทีเมื่อวานก็อยากจะทำความรู้จักด้วยสักหน่อย แต่น่าเสียดายที่คุณออกไปเร็วเกินไปเลยไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จัก วันนี้การที่ได้มาสานสัมพันธ์กับคุณนั้นถือเป็นเกียรติมากแล้วจริงๆ "

"นายน้อยล่ะเกรงใจจริงๆ "

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ขณะที่สุ่ยจุนซินกำลังพูดอยู่นั้น เขามักจะมองไปที่ซินยุ่นที่อยู่ด้านข้างของเจียงชื่อโดยไม่รู้ว่าตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ

ดูเหมือนว่าความสนใจของสุ่นจุนซินนั้นไม่ได้อยู่ที่ตัวของเจียงชื่อเลยแต่อยู่ที่ซินยุ่นต่างหาก

ผู้หญิงคนนี้เป็นเป้าหมายหลักของเขาในวันนี้?

ในจุดนี้ใครๆ ก็ต่างดูออก ไม่ใช่พวกเขาฉลาดแต่อย่างใด แต่เพราะว่าการแสดงออกของสุ่ยจุนซินนั้นมันเด่นชัดเกินไป อีกทั้งเมื่อรวมกับพฤติกรรมที่ชั่วร้ายที่เป็นจุดด่างพร้อยของสุ่ยจุนซินนั้น ทุกๆ คนจึงรู้ได้อย่างแน่ชัดถึงเป้าหมายของการเชิญเจียงชื่อมาในครั้งนี้

ที่เฉิงหนาน ใครๆ ก็รู้ดีว่าสุ่ยจุนซินนั้นมีตัณหาความใคร่เป็นอย่างมาก