หยวนเจียเซียงพูดฉอดๆ "โอ้ๆๆๆ ดูสินายร้อนตัว ถ้าไม่ได้ทำอะไรผิดก็ไม่ต้องร้อนตัว ฉันพูดแค่นี้ นายจะร้อนตัวอะไร อย่าบอกนะว่านายโดนฉันจี้จุดเข้าให้แล้ว"
คำพูดช่างหยาบช้าจริงๆ!
เฉิงไห่เป็นคนซื่อๆ เขาจัดการคนไร้มารยาทแบบนี้ไม่ได้แน่นอน เขาโกรธจนไม่รู้จะทำอย่างไรดี
หยวนเจียเซียงพูดต่อ "ทำเงินไม่ได้ แถมยังต้องเสียเงินเพิ่ม พูดออกไปใครจะเชื่อ"
"บนโลกใบนี้ไม่เจ้าเล่ห์ขี้โกง ไม่เป็นพ่อค้าหรอก"
"นายบอกมาดีกว่า พวกนายทำอย่างนี้ ได้ผลประโยชน์อะไร บอกมาว่าพวกนายเสียเงินไป แล้วได้อะไรกลับมา"
จะให้เขาพูดอย่างไรล่ะ
แง่หนึ่งบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งต้องการสร้างกุศล ส่วนอีกแง่หนึ่งก็คือการที่ได้ถูกพูดถึงปากต่อปาก
เรื่องนี้ใครๆ ก็มองออก
มองออกแต่ทว่าพูดออกมาไม่ได้ ถ้าพูดออกมามันจะหลุดออกนอกกรอบ และทำให้คนเกลียด
เฉิงไห่ทั้งโกรธและร้อนใจ เขาโกรธอันธพาลคนนี้มาก แต่ไม่สามารถระบายออกมาได้
หยวนเจียเซียงไม่เป็นเดือดเป็นร้อน เขาใช้นิ้วมือเคาะโต๊ะ และพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "เอารายการผลิตอุปกรณ์รูปแบบใหม่ของพวกนาย มาให้ฉันดูเร็วสิ ถ้าไม่มีปัญหาอะไร ก็เป็นการพิสูจน์ว่านายบริสุทธิ์ไม่ใช่เหรอ"
นี่คือคำพูดเดียวที่เขาพูดได้อย่างถูกต้อง
เฉิงไห่สั่งลูกน้องให้เอารายการผลิตมา และวางไว้ข้างหน้าหยวนเจียเซียง
หยวนเจียเซียงหยิบขึ้นมาดู
จริงๆ แล้ว ดูจากท่าทางไม่จริงจังของเขาก็มองออก หยวนเจียเซียงไม่รู้อะไรสักอย่าง แต่ทว่าทำเป็นดูไปอย่างนั้น
อันที่จริง รายการผลิตที่ละเอียดแบบนี้ ถึงเป็นผู้เชี่ยวชาญก็ต้องใช้เวลาศึกษาพอสมควร อีกฝ่ายทำเป็นอ่าน เขาจะได้อะไรอย่างนั้นเหรอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...