บทที่ 614 ดอกไม้และหิมะ – ตอนที่ต้องอ่านของ จอมนักรบท้าโลก
ตอนนี้ของ จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 614 ดอกไม้และหิมะ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
จากนั้นเจียงชื่อก็เปลี่ยนเรื่องพูดต่อ "จริงด้วยสิ ซินยุ่น ที่มาครั้งนี้ ผมมีเรื่องอยากจะรบกวนคุณหน่อย"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก ว่ามาเลย ฉันจะช่วยแน่นอน"
จากนั้น เจียงชื่อก็เล่าเรื่องของหลัวเฟิงกับหยางจุนหรูให้เธอฟังคร่าวๆ
เมื่อฟังเจียงชื่อเล่าเสร็จ ปฏิกิริยาแรกของซินยุ่นคือ ต่อไปเธอจะได้เจอเจียงชื่อบ่อยๆ แล้ว!
การที่ให้สามีภรรยาคู่นี้มาอยู่ด้วย เจียงชื่อจะต้องเข้ามาหอการแพทย์ในทุกๆ สองถึงสามวันเพื่อทำการรักษาหลัวเฟิง ซึ่งหมายความว่าเธอจะได้เห็นเจียงชื่อบ่อยๆ แล้ว
ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการคิดถึงฝ่ายเดียวอีกต่อไป
ณ จุดนี้ ใบหน้าของซินยุ่นเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข และหัวใจของเธอก็เบ่งบานด้วยความปีติยินดี
"ได้สิ คุณพาพวกเขามาเลย"
"อยู่ข้างนอกนี่เอง"
"งั้นรีบให้คนพาพวกเขาเข้ามาเลยสิ ฉันจะเตรียมยาให้"
ด้วยความช่วยเหลือจากพนักงาน ทุกคนจึงช่วยกันยกหลัวเฟิงเข้ามาและวางเขาไว้บนเตียงผู้ป่วย ซินยุ่นก็ได้มอบหมายให้ผู้ช่วยไปเตรียมวัสดุยา และยังเน้นย้ำว่าต้องเป็นวัสดุยาที่ดีที่สุดด้วย
ในช่วงเวลานี้ ในที่สุด สองสาวติงเมิ่งเหยนกับซินยุ่นก็พบกันจนได้
ซินยุ่นที่มีความสุขมากในตอนแรก แต่เมื่อเธอเห็นติงเมิ่งเหยน ความหึงหวงในใจของเธอก็เพิ่มขึ้น และถ้าหากไม่มีติงเมิ่งเหยน ตอนนี้ เธออาจจะสามารถเข้าใกล้เจียงชื่ออย่างเปิดเผยได้แล้ว!
อุปสรรคจริงๆ!
สัญชาตญาณของผู้หญิงมักจะแม่นยำมาก
ติงเมิ่งเหยนก็รู้สึกถึงความหึงหวงจากซินยุ่นได้ ซึ่งทำให้เธอนึกถึงความทรงจำอันยาวนานของเธอได้ว่า ครั้งหนึ่ง ซินยุ่นเคยโทรหาเจียงชื่อกลางดึกเพื่อขอให้เขาช่วยชีวิตพ่อของเธอ
แม้จะเป็นเหตุผลที่ดี แต่ผู้หญิงที่โทรหาผู้ชายที่แต่งงานแล้วในกลางดึกแบบนี้ ยังไงมันก็ทำให้คนรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี
และหลังจากที่ติงเมิ่งเหยนได้พบกับซินยุ่น ความรู้สึกไม่สบายก็เพิ่มมากขึ้น
ด้วยเหตุนี้ ในใจของติงเมิ่งเหยนจึงรู้สึกอิจฉา
สองสาวงามที่ไม่เคยเกี่ยวข้องกันมาก่อนเลย แต่เพราะผู้ชายคนหนึ่ง ทำให้ต้องเกิด 'ความเกลียดชัง' ที่รุนแรงในสายตาของพวกเธอ และความริษยาก็เต็มไปทั้งบ้าน
"ที่รัก ฉันหิวน้ำ!"
ติงเมิ่งเหยนริเริ่มก่อน เธอจงใจเรียกคำว่า 'ที่รัก' ต้องเข้าใจก่อนว่าเธอเป็นคนขี้อายอยู่แล้ว แม้แต่ในบ้านเธอยังไม่ค่อยเรียกสามีว่า 'ที่รัก' เลย แต่ในตอนนี้เธอกลับเรียกต่อหน้าทุกคน
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการข่มซินยุ่น
ติงเมิ่งเหยนจะให้ซินยุ่นรู้ว่าเจียงชื่อก็คือผู้ชายของเธอ และห้ามใครคิดไม่ซื่อต่อเขาเด็ดขาด!
ซินยุ่นโกรธจนกำหมัดไว้แน่นๆ คำว่า 'ที่รัก' ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจมาก แต่เธอจะทำอะไรได้ล่ะ? เพราะเจียงชื่อเป็นผู้ชายของคนอื่นอยู่แล้ว
เจียงชื่อเองก็รู้สึกตกใจเหมือนกัน ในขณะที่เขากำลังจะไปเทน้ำให้กับติงเมิ่งเหยน
ในเวลานี้ ซินยุ่นก็แสดงรอยยิ้มบนใบหน้าและพูดขึ้นว่า "ชื่อ คุณเหนื่อยแล้ว ฉันไปเทน้ำให้คุณดีกว่า"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...