สรุปเนื้อหา บทที่ 653 เสือออกจากป่า ไปอยู่ตามพื้นบ้าน ถูกหมารังแก – จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ
บท บทที่ 653 เสือออกจากป่า ไปอยู่ตามพื้นบ้าน ถูกหมารังแก ของ จอมนักรบท้าโลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บริษัทอสังหาริมทรัพย์หรงกวาง ณ ออฟฟิศท่านประธาน
ขงกวางเจ๋อนั่งอยู่บนโซฟา ทั้งร่างสั่นงันงก ไม่รู้ว่าเพราะกลัวหรือตื่นเต้น
บนเก้าอี้ จูหยุนเฉียงตบโต๊ะโดยไม่พอใจอย่างมาก แล้วต่อว่าอย่างโมโห "ขงกวางเจ๋อ นี่มันอะไรกัน รับเงินพันล้านของฉันไปแล้วทำงานได้แบบนี้งั้นเหรอ?"
ขงกวางเจ๋อกัดฟันพูด "มึงหุบปากเดี๋ยวนี้" กูเสียลูกน้องไปร้อยห้าสิบกว่าคน รังไวเปอร์จับกุมตัวไปหมด กูโกรธกว่ามึงอีก!
"เหอะๆ ฉันไม่สนว่าแกจะโกรธหรือไม่ ฉันแค่สนใจว่าเงินของฉันจะเสียไปฟรีๆ ไหม" จูหยุนเฉียงพูดอย่างไม่พอใจ "ผู้ช่วยคนนั้นของแกคงออกมาไม่ได้แน่นอน รังไวเปอร์ก็จะไม่มีอีกต่อไป งั้นแกคงไม่มีความสามารถจัดการกับเจียงชื่อแล้วใช่ไหม?"
ขงกวางเจ๋อเงยหน้ามองเขา "แกอยากพูดอะไร?"
"เหอะ ฉันอยากพูดอะไร แกยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?ไหนๆ แกก็จัดการเจียงชื่อไม่ได้ งั้นก็รีบคืนเงินเถอะ หนึ่งพันล้าน ห้ามน้อยแม้แต่แดงเดียว ไม่งั้น วันนี้อย่าคิดว่าจะเดินออกจากประตูใหญ่นี้ได้!"
ทันใดนั้น ก็มีบุรุษร่างกำยำที่มืออาวุธโหดเหี้ยมหลายคนพุ่งเข้ามา
เสือออกจากป่า ไปอยู่ตามพื้นบ้าน ถูกหมารังแก
ความโอ้อวดกำลังในการหน้านี้ของขงกวางเจ๋อ ใครก็ไม่เห็นในสายตา ต่อให้เป็นคนของรัฐบาลก็ยังเหยียดหยามได้
แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน
รังไวเปอร์ของเขาถูกเจียงชื่อจับกุมจนหมด เขาในเวลานี้ก็คือตัวคนเดียวที่ไร้คนช่วยเหลือแล้ว ข้างกายเหลือแค่ลูกน้องสี่ห้าคน เขาในสถานการณ์แบบนี้อย่าว่าแต่จัดการกับเจียงชื่อเลย แม้กระทั่งจูหยุนเฉียงยังสามารถรังแกเขา
สถานการณ์ไม่เหมือนกันแล้ว ขงกวางเจ๋อจึงไม่ก้มหน้าไม่ได้
หนึ่งวันก่อนเขายังไม่เป็นแบบนี้
เจียงชื่อ ทุกอย่างมาเกิดจากเจียงชื่อ!
ขงกวางเจ๋อกัดฟันกรอดแล้วพูดว่า "แกวางใจเถอะ เงินของแกยังไม่ได้เสียเปล่าแม้แต่แดงเดียว ฉันจะไปฆ่าเจียงชื่อแน่นอน"
"เหอะๆ นี่มันเวลาไหนแล้วยังจะพูดโวโอ้อวดอีก ไม่ปัสสาวะออกมาส่องเงาตัวเองหน่อยเหรอ ดูจากสภาพตอนนี้ของแกที่เหมือนหมาไม่มีเจ้าของสิ ฉันสามารถจัดการกับแกได้ตลอดเวลาเลย"
ขงกวางเจ๋อกำหมัดแน่น "ฉันยังมีแผนอีกอัน ถึงแม้จะเหลือลูกน้องแค่สี่ห้าคน แต่ยังสามารถจัดการกับเจียงชื่อได้ จัดการกับทั้งบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งได้!"
ดูจากแววตาอันมอดไหม้ของขงกวางเจ๋อนั้น ไม่เหมือนเป็นคนที่พูดจาเรื่อยเปื่อย
เพิ่งจะพูดจบ จูหยุนเฉียงก็อดยิ้มไม่ได้
เยี่ยม เยี่ยมมาก
ลองจินตนาการดู งูไวเปอร์หลายร้อยตัวเลื้อยไปเลื้อยมาในบริษัท ถึงเวลาค่อยล็อกประตูไว้ คนในบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งก็กลายเป็นอาหารมื้อใหญ่ของพวกงูไวเปอร์แล้วหรือไง
เชื่อว่าภายในหนึ่งวัน ก็สามารถทำจัดการกับทั้งบริษัทเทคโนโลยีแล้ว
วิธีนี้มันยอดเยี่ยมจริงๆ
เชื่อว่าในโลกนี้นอกจากขงกวางเจ๋อแล้ว ก็คงไม่มีใครที่สามารถคิดวิธีที่โหดเหี้ยมแบบนี้ออกมาได้
"อัศจรรย์จริงๆ !"
"ทำตามที่แกบอกเถอะ"
ขงกวางเจ๋อควักมือถือออกมา "งั้นฉันจะรีบมอบหมายให้คนที่เหลือเตรียมปฏิบัติการ บริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง เจียงชื่อ หรือแม้แต่ใครก็อย่าคิดจะรอดชีวิตไปอีก!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...