ซุนจ้ายเย้นและเจียงชื่อต่างก็เป็นพวกคนที่ฉลาดหลักแหลมกว่าคนอื่น ระหว่างพวกเขาไม่จำเป็นต้องพูดคุยอะไรกันมาก แค่คำสองคำก็สามารถเข้าใจว่าตนเองควรทำยังไง
ทว่าเฉิงดันถิงกลับไม่เหมือนกัน
เธอมองซุนจ้ายเย้น แล้วมองเจียงชื่อ แล้วปั้นหน้าประหม่า ไม่รู้จริงๆ ว่าพวกเขากำลังจะทำอะไรกันแน่
"พวกคุณคิดว่ายังทำยังไง?บอกให้เคลียร์กว่านี้หน่อยได้ไหม?" เฉิงดันถังไร้คำบรรยายจริงๆ
เจียงชื่อและซุนจ้ายเย้นต่างก็แลกเปลี่ยนสายตากัน แค่ยิ้มไม่พูดไม่จา
จากนั้น เจียงชื่อก็กำชับให้เฉิงดันถัง "ดันถิง คุณก็อย่าอยู่ว่างๆ เลย รีบกลับไปอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ ไปรวบรวมสื่อที่มีอิทธิพลมา แล้วให้ไปเฝ้าอยู่ละแวกบริษัทอสังหาริมทรัพย์หรงกวาง"
"อะไรนะ?"
"คุณแค่ไปเฝ้าไว้ก็พอ ต้องมีข่าวใหญ่แน่นอน"
"คุณบอกให้เคลียร์อีกหน่อยได้ไหม"
"บอกให้เคลียร์เกินไปก็ไม่มีประโยชน์ รีบไปเถอะ ข่าวๆ ข่าวต้องดังไปอีกหลายวันแน่นอน"
เฉิงดันถิงออกจากออฟฟิศด้วยความสงสัย เธอไม่เข้าใจตั้งแต่แรกจนจบว่าเจียงชื่อและซุนจ้ายเย้นต้องการทำอะไรแน่นอน
หลังจากเธอจากไป เจียงชื่อก็พูดเสียงเรียบ "ว่าไปแล้ว แกเตรียมทีมแพทย์ได้วย ห้ามให้จูหยุนเฉียงและเหยียนไคเหวินตายได้ โทษประหารของพวกมัน ฉันจะเป็นคนจัดการเองกับมือ ตอนนี้แค่ขู่พวกเขาหน่อยก็พอแล้ว ห้ามปล่อยให้ 'จากไป' ง่ายๆ เด็ดขาด"
"อืม ผมเข้าใจแล้ว"
ซุ่นจ้ายเย้นหันหลังออกจากออฟฟิศ แล้วรีบไปจัดการให้สิ่งที่เจียงชื่อมอบหมาย
เจียงชื่อลุกขึ้นเดินไปข้างหน้าต่าง แล้วมองท้องฟ้าที่อยู่ไกลๆ ทั้งยังพูดเองเออเอง "ลุงเฉิง ลุงคอยดูเถอะ ผมจะลากไอ้สารเลวจูหยุนเฉียงและเหยียนไคเหวินมาลงโทษอย่างสาสมให้ได้!"
......
บนถนนในเมืองที่มีคนสัญจรไปมาน้อยแห่งหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...