จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 657

"อย่าเข้ามา อย่าเข้ามานะ!"

"พวกแกไม่รู้เหรอว่าฉันคือใคร ฉันเป็นเจ้าของพวกแก ปกติเนื้อที่พวกแกกิน ฉันเป็นคนป้อนให้ทั้งนั้น!"

"พวกแกต้องฟังคำสั่งของฉัน อย่าทำร้ายฉัน เข้าใจไหม?"

ตลกสิ้นดี

พูดแบบนี้กับสัตว์เลือดเย็นงั้นเหรอ?พวกมันคงไม่สนแกมากมายขนาดนั้นหรอก

งูทั้งหมดเลื้อยมาพร้อมกัน ขงกวางเจ๋อสามารถเลี่ยงได้ตัวสองตัว แต่พอมาพร้อมกันสิบกว่าตัวเขาก็ไม่สามารถหลบได้

แคร่ก งูไวเปอร์หนึ่งตัวกัดบนน่องเล็กของเขาไม่ปล่อย

"โอ๊ย!!!"

ขงกวางเจ๋อล้มนั่งบนพื้นด้วยความเจ็บปวด ยังไม่ทันได้สังเกตแผล ก็เห็นงูไวเปอร์หนึ่งตัวเลื้อยเข้าไปในขากางเกงของเขา

"อย่า ออกไป ออกไปเดี๋ยวนี้!"

ขงกวางเจ๋อยื่นมือไปจับในกางเกง แต่พอยิ่งจับ งูก็ยิ่งเลื้อยเร็วขึ้น

เขาตกใจจนปลดเข็มขัด แล้วปลดกางเกง สุดท้ายเพิ่งจะปลดกางเกง ก็เห็นงูหัวสามเหลี่ยมสีน้ำตาลเข้มกัดจมูกของเขาหนึ่งคำทันที

ขงกวางเจ๋อใช้มือทั้งสองข้างจับตัวของงูไว้ ทั้งตัวกลิ้งไปกลิ้งมาบนพื้น

ยิ่งกลิ้ง งูก็ยิ่งล้อมเขาเยอะขึ้น สุดท้าย ทั้งตัวของเขาก็ถูกงูรัดไว้

แต่ละงูกัดตามเรือนร่างของเขา

ขงกวางเจ๋อที่โดนพิษงู ความเจ็บปวดและความหวาดกลัว ปัจจัยหลายๆ อย่างนี้ทำให้เขาค่อยๆ หมดแรงไป ทั้งตัวไม่สามารถขยับได้ สองมือวางลงแล้วไม่ขยับอีก

ตาย ต้องตายไปแล้วแน่ๆ

ทำกรรมใดไว้ กรรมนั้นก็ตามสนอง

ขงกวางเจ๋ออยากใช้วิธีนี้ทำลายเจียงชื่อ แต่เขาจะไปนึกถึงได้ยังไงว่าเจียงชื่อแอบจัดการกับคนของเขา จากนั้นก็เอางูพวกนี้แอบส่งมาที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์หรงกวางล่ะ?

เขาตายอย่างไม่ยุติธรรม