จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 672

"ของที่อร่อยแค่ไหน คุณก็ไม่ควรกินเยอะขนาดนั้น มันจะมีอันเป็นไปแน่นอน"

เจี่ยงเหอหลงอดหัวเราะไม่ได้ "ราชาแห่งคนเกาะหญิง คุณมีสิทธิ์อะไรที่มาพูดอยู่ที่นี่เหรอ? หุบปากไปซะ"

ในขณะที่เขาพูด เขายังจงใจกลืนหมูสามชั้นเข้าไปในท้องหลายชิ้น และแลบลิ้นออกมา "ผมจะกินผมจะกิน ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย"

ก่อนที่คำพูดจะจบลง คนรอบข้างต่างก็ปิดจมูกทีละคน และทำท่าทีดูน่ารังเกียจ

เจี่ยงเหอหลงก็รู้สึกถึงความผิดปกติเช่นกัน ทำไมเหมือนมีกลิ่นเหม็นล่ะ?

เจียงชื่อพูดอย่างจางๆว่า "คุณกินของมันมากเกินไป และกลิ่นเหม็นในกระเพาะของคุณไม่สามารถขจัดได้ เลยออกมาจากปากของคุณบางส่วน และจะต้องมีกลิ่นเหม็นอย่างแน่นอนอยู่แล้ว"

เอ่อ......

เจี่ยงเหอหลงรู้สึกอักอ่วนอย่างมาก ทันทีที่เขาพูดกลิ่นเหม็นก็จะออกมาจากปากของเขา ซึ่งเหม็นยิ่งกว่ากลิ่นที่ออกมาจากด้านล่างอีก

คนรอบข้างหลายคนต่างทนไม่ไหวแล้ว แต่ละคนปิดปากและปิดจมูก แล้วเอนตัวไปด้านข้างโดยไม่รู้ตัว

สิ่งนี้ทำให้เจี่ยงเหอหลงที่ถือตัวชอบหน้ารู้สึกทำตัวไม่ถูกเล็กน้อย

เขาตะคอกอย่างเย็นชา และหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาหนึ่งขวด ถือฝาขวดเบียร์ไว้ในมือ แล้วพูดว่า "ก็แค่กลิ่นปากเหม็นไปเล็กน้อยไม่ใช่เหรอ? มันจะเป็นอะไรไป ก็แค่ดื่มเหล้าล้างสักหน่อยก็โอเคแล้ว"

หลังจากพูดจบ ก็ได้ยินเสียงแควก เจี่ยงเหอหลงเปิดฝาขวดออกด้วยมือเปล่าเลยงั้นเหรอ!

ความแข็งแกร่งมือของเขานั้นไม่เบาเลยจริงๆ

เจี่ยงเหอหลงเงยหัวขึ้นและกลืนลงไปสองสามคำ ตบหน้าท้องของเขาเบาๆ "อืม เบียร์แช่เย็นช่างสดชื่นจริงๆเลย!"

ในขณะที่พูด เขาก็มองไปที่เจียงชื่ออย่างจงใจยั่วยุ "ได้ยินมาว่าคุณเคยเป็นทหารมาก่อน ในเมื่อคุณเป็นทหาร งั้นก็คงต้องมีแรงมากอยู่แล้วใช่ไหม?"

เจียงชื่อหัวเราะ

เขาก็เอื้อมมือไปหยิบขวดเบียร์ขึ้นมา วางนิ้วโป้งไว้ใต้ฝาขวดเบียร์ ออกแรงเพียงเล็กน้อย และมีเสียงดังแควก ฝาขวดเบียร์ก็ถูกเปิดออกแล้ว

ฝีมือนี้ของเขาทำให้ทุกคนที่กำลังมองดูต่างก็ตกตะลึงไปเลย