ช่วงบ่ายของวันถัดไป เวลาบ่ายสองโมงครึ่ง
วันนี้คือวันที่คลับหยวนเทียนและคลับฉังจินจะแข่งกันถึงขั้นเด็ดขาด หนึ่งในสองฝ่ายอยู่ในโซนตกชั้นส่วนอีกฝ่ายอยู่ในโซนเกือบตกชั้นไปเล็กน้อย
ผลการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายแย่มาก เพื่อที่จะประสบความสำเร็จในการรักษาระดับ พวกเขาต้องต่อสู้เพื่อให้ได้สามแต้มในวันนี้
สิ่งที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้น ทั้งสองสโมสรเพิ่งจะเสร็จสิ้นการโอนซื้อกรรมสิทธิ์ ตอนนี้พวกเขามีหัวหน้าคนใหม่
ก่อนที่จะเริ่มเกม พวกแฟนบอลก็ทยอยเดินเข้าไปในสนามและนั่งตามที่นั่งของตัวเอง
วันนี้เจียงชื่อตั้งใจพาติงเมิ่งเหยนมาดูบอล พวกเขาไม่ค่อยมีเวลาออกมาเที่ยวด้วยกันสักเท่าไหร่ ดูบอล หล่อเลี้ยงความรู้สึก ดีจริงๆ
“นั่นหลัวเฟิงหรือเปล่า?” ติงเมิ่งเหยนชี้ไปที่ยังชายชุดสูทที่ยืนพูดอยู่ข้างสนาม
“อืม ตอนนี้เขาเป็นหัวหน้าโค้ชของคลับหยวนเทียน เดี๋ยวพอนักบอลลงสนาม คุณก็จะเห็นสองพี่น้องตู้คุนกับตู้เฉียน”
“จริงหรือ งั้นฉันจะตั้งใจดู พี่น้องคู่นี้เพื่อไล่ตามความฝัน ท้ายที่สุดเทคนิคการเล่นบอลจะเป็นอย่างไร”
“เหอะๆ เกรงว่าคุณคงดูบอลไม่เป็นเลย”
“เชอะ ไม่ใช่ว่า22คนแย่งบอลในสนาม เตะเข้าประตูฝั่งตรงข้ามก็ได้หนึ่งแต้ม ใครจะไม่เข้าใจกันล่ะ?”
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังทะเลาะกัน ทีมของกรรมการก็เข้าไปในสนาม จากนั้นผู้เล่นทั้งสองทีมก็ตามเข้ามา
หลังจากพิธีเปิดสั้นๆ เกมก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
ติงเมิ่งเหยนกวาดสายตามองหาร่างของสองพี่น้อง“เห็นแล้ว นั่นตู้เฉียน!”
คนน้องตู้เฉียน เพราะเป็นคนร่างสูงใหญ่ ร่างกายแข็งแรง ประกอบกับความรวดเร็วและทักษะพิเศษเฉพาะตัว เขาจึงเป็นเซ็นเตอร์ของทีม ทำหน้าที่เป็น “หัวสะพาน” คอยบุกโจมตีฝั่งตรงข้าม
“แล้วตู้คุนฉันก็เห็นแล้ว”
คนพี่ตู้คุน สูงร้อยเก้าสิบสามเซนติเมตร รูปร่างเพรียวบาง เคลื่อนไหวคล่องตัว เป็นตำแหน่งผู้รักษาประตูในทีม ทำหน้าที่เฝ้าประตูให้ทีมแล้วเป็นแนวรับด่านสุดท้าย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...