จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 741

ทุกคนทยอยนั่งลงตามลำดับ ฉีเจิ้นกับเจียงชื่อนั่งติดกัน เหมือนคู่สามีภรรยาที่แนบชิดติดกันเหมือนเงาตามตัว เห็นได้ว่าฉีเจิ้นให้ความสำคัญกับเจียงชื่อมากแค่ไหน

หยวนหยาเหว่ยที่เห็นภาพฉากนี้รู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมาก

ผ่านไปครู่หนึ่ง อาหารได้ถูกเสิร์ฟเต็มโต๊ะ มีพนักงานสาวสวยคอยรินเหล้าให้

เมื่อรินเหล้าและเสิร์ฟอาหารให้ทุกคนหมดแล้ว ฉีเจิ้นก็เป็นคนเริ่มชนแก้วกับทุกคน

หลังจากที่ทุกคนวางแก้วเหล้าลง ก็เริ่มลงมือรับประทานอาหาร

ฉีเจิ้นพูดด้วยความดีใจว่า "เครื่องประดับดาวฤกษ์ของพวกเราใหญ่โตมากขึ้นเรื่อยๆ เป้าหมายต่อไปเตรียมที่จะขยายไปยังเขตเจียงหนาน พยายามพัฒนาพื้นที่ตรงนี้อย่างเต็มที่"

ฉีเจิ้นหันหน้าไปมองเจียงชื่อ กำลังจะเอ่ยถามว่ามีความเห็นอะไรหรือเปล่า ทันใดนั้น ไม่รู้สุนัขเลี้ยงของใครวิ่งไปวิ่งมาอยู่ที่ประตูทางเข้า

ที่น่าตลกไปกว่านั้นคือ สุนัขเลี้ยงตัวนี้สวมเสื้อกาวน์ของคุณหมอด้วย เหมือนแต่งชุดคอสเพลย์ยังไงยังงั้น น่าประหลาดมาก

สุนัขตัวเล็กที่สวมเสื้อกาวน์ตัวนั้นได้ดึงดูดสายตาของทุกคนในทันที

โดยเฉพาะหยวนหยาเหว่ย

เขาวางแก้วเหล้าลง แล้วหัวเราะออกมา พูดอย่างพิลึกพิลั่นว่า "ว้าว วันนี้เจอเรื่องที่พบเห็นได้ยากจริงๆ เลย สุนัขก็เป็นหมอเลียนแบบคนด้วยเหรอเนี่ย?"

หืม?

รอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคนหยุดชะงักไปทันที

คำพูดนี้ฟังดูเหมือนไม่มีปัญหาอะไร แต่เมื่อคิดไตร่ตรองอย่างละเอียดก็รู้สึกว่ามันผิดปกติ

ต้องบอกก่อนว่า เมื่อครู่นี้ฉีเจิ้นเอาแต่เรียกเจียงชื่อว่า "หมอเทวดาเจียง" คราวนี้หยวนหยาเหว่ยพูดว่า "สุนัขก็เป็นหมอเลียนแบบคน" งั้นแสดงว่ากำลังสบประมาทเจียงชื่อว่าเป็นสุนัขล่ะสิ?

ดูภายนอกท่าทางเกรงใจ แต่ความเป็นจริงกลับพูดจาสามหาว ที่ตรงนี้ไม่มีคนโง่ ใครก็ฟังออกกันทั้งนั้น

ฉีเจิ้นวางแก้วเหล้าในมือลง สีหน้าไม่พอใจเป็นอย่างมาก