จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 757

เช้าวันถัดมา

หยวนหยาเหว่ยดื่มเหล้าย้อมใจอยู่ในผับคนเดียว รู้สึกอัดอั้นตันใจเป็นอย่างมาก ยังรู้สึกกลัดกลุ้มใจกับเรื่องเมื่อวานอยู่

ตั้งแต่ฉีเจิ้นมาที่นี่ จากที่เขาเป็นใหญ่ที่สุดก็กลายเป็นมีอำนาจรองลงมา

นี่ยังไม่เท่าไหร่

แต่ที่ทำให้เขาโมโหที่สุดก็คือเจียงชื่อปีนขึ้นมาบนหัวของเขา!

นี่มันอะไรกัน?

เขาหยวนหยาเหว่ยทำงานด้วยความลำบากอยู่ที่บริษัทเครื่องประดับดาวฤกษ์มาสิบกว่าปี แต่กลับสู้คนนอกคนหนึ่งไม่ได้ด้วยซ้ำ?

ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ ค่าตอบแทนมากมายเท่าไหร่กัน อยู่ๆ นึกจะยกให้เจียงชื่อก็ให้เจียงชื่อเลยงั้นเหรอ ไม่เคารพความคิดเห็นของหยวนหยาเหว่ยเลยแม้แต่น้อย

การกระทำทุกอย่างของฉีเจิ้น ทำร้ายจิตใจของหยวนหยาเหว่ย

แก้วแล้วแก้วเล่า

อึดอัดใจโว้ย

ทันใดนั้น ผู้ชายรูปร่างผอมบางคนหนึ่งได้มานั่งข้างๆ เขา แล้วสั่งเหล้ามาหนึ่งแก้ว ดื่มเป็นเพื่อนหยวนหยาเหว่ย

ผู้ชายคนนั้นจิบหนึ่งอึก แล้วยิ้มพลางเอ่ยพูด "ผู้จัดการหยวน คนที่มีตำแหน่งอย่างคุณ ทำไมมาดื่มเหล้าย้อมใจอยู่ที่นี่คนเดียวล่ะ?"

หยวนหยาเหว่ยมองอีกฝ่าย เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่กลับไม่คุ้นเคย

"คุณเป็นใคร?"

"ผมชื่อเหวยซือ เป็นผู้จัดการสาขาของบริษัทเครื่องประดับเส้ายิน"

หยวนหยาเหว่ยขมวดคิ้วขึ้นมา

เครื่องประดับเส้ายิน?

เขารู้ดี ว่านั่นเป็นบริษัทเครื่องประดับบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งที่เป็นศัตรูกับบริษัทเครื่องประดับดาวฤกษ์ แต่เครื่องประดับเส้ายินส่วนมากเป็นตลาดระดับล่าง ต่างจากเครื่องประดับดาวฤกษ์