จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 766

ติงเมิ่งเหยนก้าวออกไปอยู่ข้างๆ อย่างไม่พอใจมาก ดูออกว่าเธอค่อนข้างรังเกียจผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอมาก แต่เธอไม่ได้พูดออกมาโดยตรง

เจียงชื่อรีบก้าวเดินไป

เสียงฝีเท้าดึงดูดความสนใจของหลายคนที่อยู่ในห้อง ติงเมิ่งเหยนพอเห็นเจียงชื่อก็โล่งใจ ราวกับว่าเธอได้เห็นพระผู้ช่วยให้รอด รีบลุกขึ้นแล้วเดินไป "ที่รักคุณกลับมาแล้ว

"เรียกได้หวานไพเราะมาก โดยเฉพาะ คำว่า'ที่รัก' จงใจเน้นย้ำให้ชายบนโซฟาได้ยินอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเสียงนี้ทำให้ชายคนนั้นโกรธมาก

เขาเหลือบมองเจียงชื่อสักครู่ และพูดอย่างไม่ใส่ใจ "โอ้ เมิ่งเหยน นี่ก็คือลูกเขยแต่งเข้าบ้านในตำนานของคุณเหรอ? สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น ในที่สุดวันนี้ผมก็ได้เจอ"

คำพูดนี้สมควรโดนชกสักหมัด

เจียงชื่อชี้และถามว่า"เขาเป็นใคร?"

ไม่รอติงเมิ่งเหยนตอบ ชายคนนั้นริเริ่มที่จะยืนขึ้นและกระชับชุดสูทของเขา และพูดอย่างภาคภูมิใจ"ผมชื่อเกาเหวินเสียง พ่อของผมเป็นเพื่อนร่วมชั้นเก่ากับลุงติง พวกเราสองครอบครัวสนิทสนมกันมากตั้งแต่เด็กๆ ตอนนั้นลุงติงยังเคยบอกกับพ่อของผมเสมอว่า ถ้าหากพวกเราสองครอบครัวมีลูกหลาน หากเป็นชายหญิง ก็จะเกี่ยวโยงเป็นญาติแต่งงานกัน ก็จะยิ่งมีความสัมพันธ์เป็นญาติกันมากขึ้น"

ติงเมิ่งเหยนปากไม่พูด แต่สีหน้าแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน

มีอย่างที่ไหนต่อหน้าสามีคนอื่นพูดเรื่องแบบนี้ออกมา

เธอพูดอย่างขุ่นเคือง"นั่นแค่ตอนนั้นพ่อของฉันพูดเล่นเฉยๆ ไม่ควรถือเป็นเรื่องจริงจัง" เกาเหวินเสียงส่ายนิ้วไปมา "เฮ้ นี่ไม่ใช่การพูดคุยเฉยๆ นะ ในตอนนั้นลุงติงได้จับมือพ่อของผมอย่างจริงจัง พูดอย่างจริงใจมากนะ"

ในขณะที่พูด เขาหันไปมองติงฉี่ซาน"ใช่ไหม คุณลุง?"

ติงฉี่ซานก็ไม่อยากสนใจเขา

อันที่จริงในตอนนั้นติงฉี่ซาน ต้องการให้ลูกสาวของเขาแต่งงานกับเกาเหวินเสียงเป็นอย่างมาก เพราะตระกูลเกาในตอนนั้นร่ำรวยและมีอำนาจ และเกาเหวินเสียงก็เป็นผู้ที่สืบทอดตำแหน่งเจ้าบ้านของตระกูลเกา

หากสามารถเข้าตระกูลเกาได้ ต่อไปก็จะได้สุขสบายรุ่งโรจน์และความมั่งคั่งไม่รู้จบ

แต่ใครจะไปรู้ เกาเหวินเสียงแทบจะไม่ชอบติงเมิ่งเหยนเลย หันไปเอาใจลูกสาวผู้มั่งคั่ง ยืมมือครอบครัวของคนอื่นไต่เต้าหาความเจริญก้าวหน้าเพื่อหาเงินได้มากมาย

ต่อมาครอบครัวของฝ่ายหญิงประสบปัญหา เกาเหวินเสียงทิ้งเธออย่างไร้ยางอายและหย่าร้าง

ความอื้อฉาวของเกาเหวินเสียงเป็นที่รู้จักกันดี

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงหลังจากหย่าร้างไม่กี่ปี ไม่รู้ว่าทำให้เด็กสาวเจ็บปวดไปกี่คน ตลอดเวลาหลายปีมานี้ตระกูลเกาไม่เคยคิดมองตระกูลติงเลย ดังนั้นพวกเขาจึงไปมาหาสู่กันน้อยมาก

แต่วันนี้ มีข้อยกเว้น

ตระกูลเกาก็อยากสร้างโชคลาภในโครงการที่ดินรกร้างทางเหนือของเมือง แต่ตระกูลเกาแทบจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับติงเฟิงเฉิงเลย หาไปหามา เลยนึกถึงติงฉี่ซาน ติงเมิ่งเหยนหนทางเส้นนี้

หลายปีที่ไม่ได้ติดต่อตระกูลเกา เขา'ถ่อมตัว'มาถึงตระกูลติง คิดผ่านความสัมพันธ์ของติงเมิ่งเหยน จุดประสงค์เพื่อจะติดต่อกับติงเฟิงเฉิง

ในเริ่มแรกเป้าหมายเรียบง่ายมาก

แต่หลังจากที่เกาเหวินเสียงได้เห็นติงเมิ่งเหยน เป้าหมายของเขาก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง

เธอสวยงามมาก

ในวันนี้ติงเมิ่งเหยน ไม่ใช่เด็กกะโปโลเหมือนก่อนแล้ว ความเป็นเด็กหน่อมแน้มหายไปหมดสิ้น เธอผอมเพรียวและสง่างาม และเธอยังมีความพิเศษในการแต่งตัว แม้แต่ดาราระดับโลกก็ประมาณนี้

คนบ้ากามอย่างเกาเหวินเสียงพอเห็นก็ทนไม่ไหวแล้ว ดอกไม้ที่งดงามนี้ ไม่ว่าวิธีไหนก็ต้องเด็ดให้ได้

ติงฉี่ซานเดินเข้ามา เดินไปวางจานผลไม้บนโต๊ะกาแฟแล้วพูดอย่าเฉยเมย "ผมไม่ได้ติดต่อกับพ่อของคุณมาเป็นเวลานาน คาดไม่ถึงจริงๆ ว่าวันนี้จะมาเยี่ยมอย่างกะทันหัน"

เกาเหวินเสียงยิ้มและนั่งลง "พ่อของผมก็ยุ่งเหมือนกัน ท่านอย่าโกรธเคือง ครั้งนี้มาหาท่าน อันดับแรกเพื่อเยี่ยมสุขภาพของลุงติงเป็นอย่างไงบ้าง ประการที่สองคือเรื่องงาน ผมต้องการให้ท่านช่วยจัดการ ให้ผมได้พบกับติงเฟิงเฉิงสักครั้ง"

"พวกคุณเป็นญาติกัน ได้ลุงติงช่วยเหลือ ผมเชื่อว่าตระกูลเกาของเราสามารถได้ประโยชน์จากโครงการที่ดินรกร้างทางเหนือของเมืองแน่นอน"

"ลุงติง ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ปล่อยให้ท่านช่วยโดยเปล่าประโยชน์"