คุณนาย...ยังสาว?
ตอนแรกติงเมิ่งเหยนยังไม่รู้ตัว แต่หลังจากผ่อนคลายลง เธอถึงรู้ว่าเจียงชื่อกำลังพูดถึงตัวเองอยู่
"ใครคือคุณนายยังสาว?"
"คนเลว!"
ติงเมิ่งเหยนคิดจะตีเจียงชื่ออีก แต่ครั้งนี้กลับถูกเจียงชื่อชิงจับมือทั้งสองไว้ก่อน
เจียงชื่อกล่าวว่า "เมื่อกี้คุณบอกว่า ขอเพียงผมมีชีวิตอยู่ต่อไป คุณจะรับปากผมทุกอย่าง ตอนนี้ ผมต้องการให้คุณมีลูกให้ผมสักคน"
ติงเมิ่งเหยนหน้าแดงด้วยความเขินอาย "ประโยคนี้ไม่นับ เมื่อกี้คุณโกหกฉัน คนผีทะเล"
เจียงชื่อกล่าวเสริมว่า "ประโยคนี้ไม่นับ แล้วเกมการพนันเมื่อวานล่ะ? คุณบอกว่าถ้าแพ้คุณจะมีลูกให้ผม ปฏิเสธไม่ได้หรอก ตอนนี้เรามาคิดบัญชีทั้งเก่าและใหม่รวมกันเถอะ คุณน่ะ อยากหนีก็หนีไม่พ้นหรอก!"
เขาโอบอุ้มติงเมิ่งเหยนไว้ในอ้อมแขน แล้วโยนลงบนเตียง
คราวนี้ ไม่มีใครหรืออะไรหยุดยั้งพวกเขาได้อีกแล้ว
หัวใจของติงเมิ่งเหยนเต้นแรงตุ้บๆ
ในที่สุด ในที่สุดก็ถึงเวลาแล้วเหรอ?
เธอคอยมานาน ตั้งตารอมานาน ผ่านความยินดีและความเศร้าโศกมาอย่างโชกโชน ผ่านทุกข์สุขของการอยู่ร่วมกันและพลัดพราก ในที่สุดช่วงเวลานี้ก็มาถึง
ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง
ติงเมิ่งเหยนทั้งเขินอายและตื่นเต้น ระคนความยินดีเล็กน้อย
เธอหลับตาเบาๆ ปล่อยให้เจียงชื่อทำทุกอย่างที่เขาต้องการ
วันนี้เธอรู้สึกเจ็บเล็กน้อย
"อา...!!!"
...
ฟ้ามืดแล้วแม่ยายซูฉินถือกับข้าวกลับบ้าน ทันทีที่เปิดประตู ก็ได้ยินเสียงแหบพร่าดังมาจากห้องด้านในเรื่อยๆ
เธอตกใจ วางตะกร้าผักลงอย่างแผ่วเบา ค่อยๆ ย่องเข้าไปในบ้าน แล้วเอียงหูตั้งใจฟัง
ใช่แล้ว นั่นคือสิ่งที่เธอคิด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...