จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 817

ซูชิ่งเลี่ยงแทบจะหายใจไม่ทัน ผู้ช่วยที่เขาสนับสนุนมานานกว่า 20 ปี แต่ตอนนี้กลับแทงเขาจากด้านหลัง แล้วเขาจะทนได้อย่างไร?

"แก แกทำไมต้องทำแบบนี้?" ซูชิ่งเลี่ยงโกรธจนแทบจะพูดไม่เป็นคำ

โหวหยังไม่ได้รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย เขานั่งลงบนเก้าอี้แล้วไขว้ขาของเขาและตอบว่า "ท่านประธานครับ ผมอยู่กับท่านมา 20 ปีแล้ว ผมต้องทำงานหนักมากแค่ไหน กว่าจะได้ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อในวันนี้"

"แต่สุดท้ายล่ะ?"

"ไอ้เจียงชื่อคนนั้นเพิ่งมาถึง คุณก็ให้มันเป็นผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อที่กิตติมศักดิ์ทันที อีกอย่างมันก็แค่มือใหม่ที่เพิ่งเข้าวงการไม่กี่เดือนนะ ทำไม?"

"ถ้ามีมันอยู่ ผมจะทำเงินได้จากที่ไหน ฉะนั้น ถ้ามีมันก็จะไม่มีผม และถ้ามีผม ก็จะไม่มีมัน"

โหวหยังมั่นใจว่าซูชิ่งเลี่ยงจะไม่กล้าไล่เขาออกอย่างแน่นอน

แต่เขาคิดผิด

ครั้งนี้ ซูชิ่งเลี่ยงโกรธจนถึงสุดขีด

เขาจึงตะคอกออกมา "ไอ้สารเลวโหวหยัง! แกคิดว่าข้าทำอะไรแกไม่ได้ใช่ไหม? จะบอกแกไว้นะ ถ้าวันนี้แกไปเซ็นสัญญาใหม่กับคุณเจียงชื่อและขอการอภัยจากเขาไม่ได้ ข้าขอรับประกันเลยว่าพรุ่งนี้แกถูกไล่ออกแน่!"

"ไม่ใช่แค่การไล่ออก แต่แกจะไม่มีจุดยืนในวงการนี้อีก!"

"แกคิดเอาเองก็แล้วกัน!"

เมื่อดูจบ ซูชิ่งเลี่ยงก็ฟาดประตูแรงๆ แล้วเดินจากไป

ในตอนนี้ โหวหยังกับเลขาของเขาถึงกับตะลึง

โหวหยังพูดย่างเหลือเชื่อว่า "ไอ้แก่คนนี้มันบ้าไปแล้วใช่ไหม? เพราะคนนอกคนหนึ่ง มันถึงขั้นจะไล่ลูกน้องที่อยู่กับมันนานกว่า 20 ปีออกได้?"

เลขาตอบว่า "ผู้จัดการหยังครับ แต่ดูเหมือนครั้งนี้ท่านประธานโกรธแล้วจริงๆ นะครับ บางทีเขาอาจจะทำอย่างที่พูดจริงๆ ก็ได้นะครับ แล้วเราควรทำยังไงดี?"

ทั้งสองต่างก็เงียบไป

ถ้าถูกไล่ออก พวกเขาทั้งสองจะไม่มีงานในสายงานนี้อีก แล้วตลอด 20 กว่าปีที่ทำงานหนักมานี้ และเงินก้อนโตก็อยู่ตรงหน้าแล้ว แต่ต้องพรากจากไปแบบนี้ แล้วใครจะทนรับไหว?