บทที่83 ข่าวลือ
ดวงตาของติงเมิ่งเหยนจ้องมองเป็นเวลานาน จากนั้นซูมเข้าที่ภาพเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ใช่อาการวิงเวียนศีรษะของเธอ
“นี่มัน……”
เธอมองไปที่เจียงชื่อ แล้วกลับมามองโทรศัพท์อีกครั้ง เธอรู้สึกประหลาดใจจนพูดไม่ออก
เจียงชื่อกล่าวพร้อมกับยิ้มเยาะ “นี่แหละเขาเรียกว่าหนามยอกเอาหนามบ่ง เพื่อให้พวกเขาได้ลิ้มรสรสชาติของการถูกทำให้เสียชื่อเสียงอย่างร้ายกาจ”
ติงเมิ่งเหยนถามขึ้นว่า “คุณทำได้อย่างไร?”
“ฉันมีเพื่อนสองสามคนอยู่ในบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง พวกเขามีแหล่งข้อมูลสื่อใหม่อยู่บ้าง ดังนั้นฉันจึงขอให้พวกเขาช่วย”
“โอ้ ทำแบบนี้ ... ไม่ดีมั้ง?”
เจียงชื่อยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นคุณต้องการให้ฉันยกเลิกไหม?”
ติงเมิ่งเหยนเงยหน้าขึ้นทันที “เห้อ ไม่”
ในขณะนี้ ในห้องทำงานของเจ้านายเฉิงหมิงหู้ต้ง ไห่ฉงเซิ่งคุยกับเจ้านายสักพักจากนั้นก็เปิดประตูเดินออกมา
ทันทีที่เขาเดินออกมา คนกลุ่มหนึ่งก็พากันวิพากษ์วิจารณ์เขา และมีคนแอบหัวเราะด้วย
ไห่ฉงเซิ่งซึ่งมีความละเอียดอ่อนด้วยอาชีพของเขาอยู่แล้ว รู้สึกได้ทันทีว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นแน่นอน รีบคว้าคนหนึ่งแล้วถามว่า “แกหัวเราะอะไร?”
“พี่เซิ่ง คุณรู้อยู่แล้วว่าผมหัวเราะอะไร”
“รู้บ้าบออะไร!”
“โอ้พี่เซิ่ง อย่าแสร้งทำเป็นหน่อยเลย ตอนนี้ทุกคนในโลกนี้รู้เรื่องของคุณกับเจ้านายหมดแล้ว ผมว่าคุณทำไม่ถูกนะ ทั้งๆที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้กกับเจ้านายอยู่ ครั้งที่แล้วผมขอให้คุณพูดกับเจ้านายเรื่องขอเพิ่มเงินเดือน คุณยังมาโกหกว่าไม่ค่อยคุ้นเคยกับเจ้านายอีก จุ๊ๆๆ”
พวกเขากำลังพูดอะไรอยู่เนี่ย?
ไห่ฉงเซิ่งหิ้วคอเสื้อของอีกฝ่ายหนึ่ง และตะโกนอย่างดุเดือด “แกบังอาจพูดจาไร้สาระอีกสักคำดู”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...