จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 86

บทที่86 เอาหนามบ่ง

“ฉันจะดูทุกวัน ถ้าวันไหนคุณไม่รายงาน หรือถ้ารายงานไม่ทั่วถึง ฉันจะลงโทษคุณอีกครั้งทันที”

“ได้ครับๆ ผมจะเคารพคำสั่งของคุณแน่นอน”

ติงเมิ่งเหยนรู้สึกสบายใจขึ้นมาก

ด้วยความโกรธจางหายแล้ว อีกฝ่ายก็ยินยอมที่จะขอโทษและชี้แจงความจริงชื่อเสียงของเธอก็สามารถกู้คืนมาได้

สิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้คือ ฉันต้องขอบคุณเจียงชื่อในครั้งนี้

ไม่อย่างนั้น เธอก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรหากถูกสื่อข่าวเหล่านี้โจมตี

ไห่ฉงเซิ่งถามว่า ”แล้ว ... เราไปกันได้หรือยัง?”

“เดี๋ยวก่อน” เจียงชื่อกล่าวถาม “คุณและเมิ่งเหยนไม่รู้จักกันมาก่อน ทำไมคุณถึงเขียนข่าวเพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ?”

ไห่ฉงเซิ่งร้องไห้และพูดว่า “เป็นเพราะไอ้สารเลวที่ชื่อเมิ่งจื้อติ้งให้ซองจดหมายกับผม มีรูปPSรูปนั้นกับ 'เรื่องราวความเป็นมา' อยู่ข้างใน “ผมมันโง่เองที่ใช้ข้อมูลที่เขาให้มา”

“เมิ่ง... จื้อ...ติ้ง งั้นเหรอ?!” เจียงชื่อพยักหน้า “โอเค ฉันรู้แล้ว ตอนนี้พวกคุณกลับไปได้แล้ว และฉันจะถอนการโจมตีต่อพวกคุณ จำไว้ว่า กลับไปแล้วจงทำตัวซื่อสัตย์ด้วย และรีบไปจัดการเรื่องจดหมายขอโทษและงานแถลงข่าวซะ ความอดทนของฉันมีไม่มากนัก ”

“ได้เลยครับ เราเข้าใจแล้วครับ”

หวางหย่าเหม่ยและไห่ฉงเซิ่งออกจากร้านกาแฟด้วยความเศร้าโศก หลังจาก กลับไปคนหนึ่งรีบเขียนจดหมายขอโทษ และอีกคนหนึ่งติดต่อสื่อหลักทันทีเพื่อจัดงานแถลงข่าวและชี้แจงทุกอย่าง

ในร้านกาแฟ

ติงเมิ่งเหยนทำปากจู๋หน้ามุ่ย “ที่แท้ก็เป็นไอ้เมิ่งจื้อติ้งที่กำลังเล่นสกปรกกับเราอยู่ มันต้องเป็นเพราะเมิ่งเจี้ยนซู่พ่อของเขาที่มาทำร้ายครอบครัวเราแต่ไม่สำเร็จ เลยถูกคุมขัง ดังนั้นเขาจึงโกรธแค้นในใจแน่”

“คนเลวแบบนี้แอบทำร้ายผู้อื่นอยู่ข้างหลัง ทุเรศจริงๆ!”

เจียงชื่อดื่มกาแฟคำสุดท้ายหมดในครั้งเดียว และพูดเบาๆ “ตัดหญ้าต้องกำจัดราก เมิ่งจื้อติ้ง เก็บไว้ไม่ได้”

“คุณคิดจะทำอะไรหรือ?”

“เปล่า ฉันแค่รู้สึกว่าเรื่องบางเรื่องยังเคลียร์ไม่เสร็จแค่นั้น” เขาพูดกับติงเมิ่งเหยนว่า “สิ่งต่างๆที่นี่ได้รับการจัดการแล้ว คุณควรกลับบ้านและพักผ่อนก่อนวันนี้คุณเหนื่อยมามากพอแล้ว”