สรุปตอน บทที่ 895 ให้คุณโอ้อวดอีกสักครู่ – จากเรื่อง จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ
ตอน บทที่ 895 ให้คุณโอ้อวดอีกสักครู่ ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง จอมนักรบท้าโลก โดยนักเขียน ต้วนจื้อเวยหนีซือ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เวลาสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็วเพียบกะพริบตา
ในห้องโถงของโครงการที่ดินรกร้างทางเหนือของเมืองระยะที่หนึ่งมีอาหารเลิศรสหลายร้อยจานวางเต็มโต๊ะ บรรดาคนดังในเขตเจียงหนานมาถึงพร้อมหน้าแล้ว
ภายห้องโถงเต็มไปด้วยดารา ทั้งข้าราชการชั้นสูง คนดังในแวดวงสังคม และศิลปินที่มีชื่อเสียง แสงไฟระยิบระยับ
ทุกคนนั่งลงตามลำดับที่นั่ง
ห้องโถงล้อมรอบด้วยหน้าจอขนาด 100 นิ้ว ซึ่งแต่ละจอหันเข้าหาห้องถ่ายทอดสด ห้องถ่ายทอดสดนับร้อยห้องสอดคล้องกับบริษัทเครื่องประดับหลายสิบแห่ง
วันนี้ บริษัทอัญมณีส่วนใหญ่ในเขตเจียงหนานได้ร่วมมือกันเพื่อถ่ายทอดสดการเจียระไน
นี่เป็นงานเลี้ยงของบริษัทอัญมณี และยังเป็นงานเลี้ยงที่จัดขึ้นในเขตเจียงหนานอีกด้วย
ในเวลาเดียวกัน จากงานเลี้ยงนี้ จะเป็นการเริ่มต้นที่สวยงามให้กับโครงการที่ดินรกร้างทางเหนือของเมือง ทำให้มีผู้คนจำนวนมากขึ้นยินดีที่จะใช้จ่ายเงินที่นี่
อาจกล่าวได้ว่า นี่คืองานเลี้ยงที่อาจเป็นประโยชน์ต่อคนส่วนใหญ่
เนื่องจากเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ทุกคนจึงหยุดอยู่บ้าน มีเวลาและจิตใจมาดูงานเลี้ยง
เวลาสิบโมงเช้า เสียงระฆังดังขึ้น
ติงเมิ่งเหยนสวมชุดเดรสยาวสีขาวและเครื่องประดับล้ำค่านานาชนิด ก้าวขึ้นไปบนเวทีที่ถูกจับตามองภายใต้การอารักขาของเจียงชื่อ
เธอที่สวยแพรวพราวอยู่แล้ว หลังจากตกแต่งแบบนี้แล้ว ก็ดูมีสง่าราศีขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
หญิงงามแห่งยุค งดงามสูงส่ง
เธอดึงดูดสายตาของผู้ชายทุกคน พวกเขาอิจฉาเจียงชื่อที่ได้แต่งงานกับสาวงามล่มเมืองที่เด่นที่สุดของยุค
สายตาของผู้หญิงทุกคนก็ถูกดึงดูดเช่นกัน ทุกคนอิจฉาติงเมิ่งเหยน ที่ได้เป็นผู้คุ้มอำนาจหลังม่านของพระเจ้า ครอบครองใบหน้าสะกดจิตใจคนเช่นนี้
ทันใดนั้นก็มีเสียงปรบมืออันอบอุ่นดังขึ้น
เสียงปรบมือดังต่อเนื่องเป็นเวลานาน แต่ดูไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ไม่มีทางเลือก ติงเมิ่งเหยนต้องกดมือลง บอกให้ทุกคนเงียบลง
จนกระทั่งเสียงปรบมือหยุดลง เธอจึงยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "เรียนท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่าน ขอขอบคุณที่ทุกท่านสละเวลาจากตารางงานอันแสนยุ่งของคุณ เพื่อเข้าร่วมกิจกรรมถ่ายทอดสดการเจียระไนนี้"
"กิจกรรมนี้นำโดยเครื่องประดับดาวฤกษ์ และบริษัทอัญมณีหลายสิบแห่งได้ร่วมมือกันสร้างมันขึ้นมา ชื่อของผู้ค้าอัญมณีเหล่านี้แสดงอยู่ที่ผนังด้านหลังดิฉัน"
กล้องเคลื่อนที่เข้าไป แขนกลขนาดใหญ่ค่อยๆ ส่ายกล้องในแนวนอน เผยให้เห็นชื่อของผู้ค้าเครื่องประดับทุกรายที่ผนังด้านหลัง
หลังจากการแสดงเสร็จสิ้นลง ติงเมิ่งเหยนก็พูดต่อ "เอาล่ะ ฉันจะไม่พูดอะไรอีก เชื่อว่าที่ทุกท่านมาที่นี่ในวันนี้ ไม่ใช่เพื่อฟังฉันพูดจาไร้สาระ แต่มาดูโชว์การเจียระไนที่ยอดเยี่ยม"
"เอาล่ะ การถ่ายทอดสดได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ!"
ทันใดนั้น ลูกน้องสองคนก็แบกเปลหามเข้ามา
เหวยซือมองไปที่เจียงชื่อซึ่งอยู่ไม่ไกลและกล่าวว่า "ผู้จัดการเจียง ได้ยินมาว่าวันนี้คุณจะไลฟ์สดการเจียระไนที่นี่ ผมเคยผ่านมาก่อน ค่อนข้างกังวลเรื่องความปลอดภัยของคุณมาก"
"เอาล่ะ ผมเตรียมเปลหามไว้ให้คุณโดยเฉพาะ มันจะมีประโยชน์หากคุณหมดสติเพราะความโกรธ"
นี่ไม่ใช่คำสาปแช่งใช่ไหม?
เพื่อนของเจียงชื่อที่อยู่ในนี้หลายคนทนไม่ไหว โดยเฉพาะติงเฟิงเฉิงซึ่งได้บอกให้ใครสักคนขับไล่ตัวก่อปัญหาออกไป
แต่ทว่า เจียงชื่อกลับดูสงบนิ่ง
เขาพูดเบาๆ ว่า "ขอโทษนะ ผมไม่คิดว่าจะได้ใช้ของสิ่งนี้ ผมมีพื้นฐานทางจิตใจที่ค่อนข้างดี แม้ว่าจะต้องพบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ก็ไม่มีทางกระอักเลือด มีแต่คนจิตใจแคบเท่านั้นที่ต้องใช้เปลหาม "
คำพูดนี้ทำให้เหวยซือรู้สึกหงุดหงิด
ในเรื่องฝีปาก เหวยซือก็มีความชำนาญอยู่
เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูถูกเหยียดหยาม "เจียงชื่อ ตอนนี้คุณก็ทะนงตัวให้พอ เดี๋ยวพอการเจียระไนเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ เดี๋ยวพอเจียระไนออกมาได้รู้ว่าทั้งหมดเป็นเศษหิน ผมจะคอยดูว่าคุณยังยิ้มออกอยู่ไหม?"
เจียงชื่อโบกมือ "ไม่มีทาง เศษหินทั้งหมดถูกคุณซื้อไปหมดแล้ว แม้ว่าผมจะต้องการเจียระไนเศษหิน มันก็เป็นเรื่องยากสำหรับผมแล้ว"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...