ข่งเหลียนเซิ่งยังคงอยู่ในความงมโข่งและไม่รู้อะไรเอาซะเลย หลังจากเห็นปฏิกิริยาของติงจื่อยวี่กับติงหงเหย้าแล้วเขาก็รู้สึกพอใจมาก
ในใจพูดว่า 'ฮ่า ๆ สองคนนี้ยังต้องตกใจเลยเหรอ? ดูท่าแล้ว ตัวปลอมที่เราหามาคุณภาพใช้ได้เลยสินะ?'
เขาที่ไม่รับรู้อะไรเลยในใจยังเต็มไปด้วยความสวยหรู
เจียงชื่อเดินเข้าไปในห้องรับแขกแล้วนั่งลงและยิ้มถามติงจื่อยวี่ว่า "พี่ใหญ่ครับ พี่ก็มาเซ็นสัญญากับเถ้าแก่หยวนเหรอครับ?"
ติงจื่อยวี่ถึงกับหน้าซีดและพูดอะไรไม่ออก
เซ็นสัญญา?
เหอะๆ เธอจะเซ็นสัญญาอะไรได้?
เธอแค่จะมาดูละครสดและหวังจะได้ผลประโยชน์ไปเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น แต่ใครจะรู้ว่าเธอต้องเป็นตัวตลกไปซะเอง
หยวนไท่อธิบายว่า "คุณติงตั้งใจมาช่วยเราครับ ครั้งนี้ต้องขอบพระคุณคุณติงเป็นอย่างสูง ที่ให้ผมมีโอกาสได้ร่วมงานกับผู้จัดการเจียงครับ"
เจียงชื่อพยักหน้าตอบ ตอนนี้เขาถึงเข้าใจความจริงทุกอย่าง
ไม่แปลกใจเลย เพราะเขาไม่ได้มีความขัดแย้งกับข่งเหลียนเซิ่ง และข่งเหลียนเซิ่งไม่มีเหตุผลที่จะทำร้ายเขาโดยไร้เหตุผลเช่นกัน
ต้นไม้ยังมีราก สายน้ำยังมีต้นน้ำ ฉะนั้นทุกเรื่องต้องมีต้นตออยู่แล้ว และติงจื่อยวี่ก็คือคนที่บงการอยู่เบื้องหลังของเรื่องนี้
ติงจื่อยวี่นั่งลงด้วยความอึดอัด เธอขนลุกไปทั้งตัว และรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเลย
เดิมทีอยากหาเจียงชื่อตัวปลอมมาทำร้ายหยวนไท่ จากนั้นให้หยวนไท่กับเจียงชื่อทะเลาะกันเอง ส่วนเธอก็ยืนชมละครอยู่ข้างๆ แต่ตอนนี้มันกลับกัน เจียงชื่อไม่ใช่ตัวปลอม แต่เป็นตัวจริง
ทีนี้ติงจื่อยวี่เองที่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เธออยากเปิดโปงเจียงชื่อ แต่คิดๆ แล้วเธอจะเปิดโปงเรื่องอะไร?
เพราะเขาเป็นตัวจริง หรือว่าจะให้เธอบอกกับหยวนไท่ว่าตัวจริงคนนี้ไม่ใช่คนที่เธอตั้งใจหามา? คนที่เธอหามาคือตัวปลอมต่างหาก?
แล้วนั่นมันไม่ใช่การขุดหลุมฝังตัวเองหรือ?
แต่ถ้าหากไม่ทำอะไรเลย เธอต้องเฝ้าดูเจียงชื่อโอ้อวดข้างเดียวหรือ?
ที่น่ารำคาญที่สุดคือ ข่งเหลียนเซิ่งที่อยู่ตรงหน้าคนนี้กลับไม่รู้อะไรเลย เขาได้แต่ยิ้มให้กับติงจื่อยวี่และรู้สึกได้ใจมาก เหมือนเขาตั้งใจจะบอกว่า 'ดูสิ ตัวปลอมที่เขาหามาคนนี้มันเหมือนตัวจริงมากเลยใช่ไหม?'
ติงจื่อยวี่ได้แต่กุมหน้าผากด้วยมือข้างเดียวและไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป
เธอเคยเห็นคนโง่ แต่ไม่เคยเห็นใครที่โง่ขนาดนี้มาก่อน
ความรู้สึกแบบนี้ก็เหมือนคุณใช้มือถือของแท้ไปหลอกล่อผู้ซื้อ แต่ผู้ซื้อไม่รู้อะไรเลย และมือถือที่ซื้อไปก็เป็นของแท้ แถมผู้ซื้อยังประทับใจคุณอีกด้วย
คนขายแบบนี้มันช่างโง่จนหาที่เปรียบไม่ได้
ติงจื่อยวี่ไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเธอต้องร่วมมือกับผู้ขายที่โง่เขลาขนาดนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...