จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 937

คนหลายสิบคนจัดการกับคนคนเดียวก็คงไม่มีปัญหา

ติงหงเหย้าถอนหายใจ

ในใจคิดว่าตระกูลจ้าวยังไงก็คือตระกูลจ้าวอยู่ดี ด้วยอำนาจของตระกูลใหญ่นี้ ไม่ใช่ใครหน้าไหนจะสามารถต่อกรได้หมด ถ้าเปลี่ยนเป็นติงหงเหย้า เมื่อต้องเจอกับการแข็งข้อของเจียงชื่อเขาคงต้านทานไม่ได้แน่นอน

แต่เผิงหย่าหลิงเรียกคนมาหลายสิบคนพร้อมกัน และนี่ก็คือความแตกต่างของอำนาจ

ไม่เพียงแค่นั้น

คนหลายสิบคนนั้นไม่ใช่ลูกน้องธรรมดา แต่เป็น 'อันธพาลมืออาชีพ' พวกเขามีร่างกายที่กำยำแข็งแรง ซึ่งฝีมือยังสามารถเทียบกับหนึ่งต่อสิบได้

ต่อให้เจียงชื่อจะเก่งแค่ไหน หนึ่งต่อหลายสิบคนย่อมไม่สามารถชนะได้อย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น คุณคิดว่านี่คืออำนาจทั้งหมดของตระกูลจ้าวแล้วหรือ?

ไม่!

เผิงหย่าหลิงพูดอย่างดูถูก "เจียงชื่อ ฉันขอเตือนคุณนะ ยอมแพ้ซะโดยดี ไม่อย่างนั้นลูกน้องของฉันอาจต้องใช้กำลังจับคุณนะ"

"คุณอย่างคิดว่าคุณมีฝีมือก็สามารถรับมือกับคนจำนวนมากได้ ฉันจะบอกคุณนะ คนของฉันทุกคนล้วนผ่านการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี"

"คุณอาจสู้กับสองสามคนได้ แต่คุณจะสู้กับคนหลายสิบคนได้เหรอ?"

"ที่สำคัญ นี่เป็นแค่คนส่วนน้อยของเรา ฉันยังไม่ได้เรียกที่เหลือมาเลยนะ เจียงชื่อ วันนี้ถูกลิขิตให้เป็นวันตายของคุณแล้ว อย่าดิ้นรนไปเลย"

"คนกระจอกอย่างคุณ ไม่มีปัญญาเทียบได้กับอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลจ้าวหรอก"

ตระกูลจ้าวแข็งแกร่งจริงๆ

ตระกูลเล็กๆ ทั่วไปจะเลี้ยงคนจำนวนมากขนาดนี้ได้อย่างไร? แถมทุกคนยังเป็นนักสู้ที่ผ่านการฝึกฝนมาแล้วด้วย

แม้แต่ติงหงเหย้ายังไม่รู้เลยว่าเผิงหย่าหลิงจะมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้

เขาได้ยินชื่อเสียงอำนาจของตระกูลจ้าวมาตลอด แต่เนื่องจากอำนาจหลักของตระกูลจ้าวจะอยู่ที่เมืองหลวง และพวกเขาไม่เคยเปิดเผยอำนาจที่แท้จริงในเขตเจียงหนานเลย ดังนั้นติงหงเหย้าจึงไม่เคยได้เห็นถึงอำนาจและอิทธิพลที่แท้จริงของพวกเขา

แต่วันนี้เขาได้เห็นแล้ว