ติงเฟิงเฉิงหัวเราะคริคริ แล้วก้าวออกมาข้างหน้า "แหม๋ นี่มันพี่เขยใหญ่ไม่ใช่เหรอ? พี่เองก็มาร่วมงานปลดเกษียณของผู้บริหารระดับสูงด้วยเหรอครับ?"
ถังแหวนโม่ทำเสียงฮึดฮัด "อะไรคือฉันก็มาร่วมงานด้วย? ฉันที่เป็นถึงรองผู้บัญชาการฝ่ายตะวันออกของจ้านยู่ การจะมาร่วมงานปลดเกษียณมันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วนี่! ว่าแต่พวกนายเถอะ พวกนายไม่รู้ฐานะของตัวเองเลยรึไง? สถานที่แบบนี้เป็นที่ที่คนอย่างพวกนายจะมาได้รึไง? รีบๆ ไสหัวไปซะ!"
ติงเฟิงเฉิงทำหน้าไม่ชอบใจ
พูดแบบนี้ออกมาได้ยังไง?
เขาหัวเราะคริคริ แล้วหยิบบัตรเชิญออกมาจากอกเสื้อ "โทษที เราต่างก็ได้รับบัตรเชิญจากผู้บริหารระดับสูงกันทุกคนเรามีสิทธิ์ที่จะเข้าไปข้างใน"
"หืม?"
ถังแหวนโม่หรี่ตาลงเล็กน้อย รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
บัตรเชิญพวกนี้จะแจกจ่ายให้แค่พวกคนใหญ่คนโตที่มีหน้ามีตาเท่านั้น ตัวประกอบเล็กๆ อย่างติงเฟิงเฉิงไม่มีทางได้มันแน่นอน ต่อให้ติงเฟิงเฉิงจะได้รับจริง แต่ซูฉินที่อยู่ทางนั้นก็ไม่มีทางได้รับเด็ดขาด
นี่มันต้องผิดปกติแน่นอน
เขายื่นมือไป "เอามาให้ฉันดูหน่อย"
"เอาไป"
ถังแหวนโม่รับมาแล้วดู มันเหมือนกับของจริงไม่มีผิด มองด้วยตาเปล่าไม่มีทางดูออกเลยว่าเป็นของจริงหรือของปลอม
แต่เขาก็ยังไม่เชื่อ
ตำแหน่งของติงฉี่ซาน ซูฉิน ติงเมิ่งเหยน ติงเฟิงเฉิงไม่สูงพอที่จะเข้ามาร่วมงานพิธีในวันนี้เลย บัตรเชิญต้องเป็นของปลอมแน่นอน!
ว่าแล้ว ถังแหวนโม่ก็โยนบัตรเชิญนั่นลงพื้นโดยไม่คิด แล้วตำหนิไปว่า "ติงเฟิงเฉิง นายนี่มันใจกล้าเข้าไปทุกทีแล้วนะแม้แต่บัตรเชิญของผู้บริหารระดับสูงก็ยังกล้าปลอมแปลง?!"
สีหน้าของติงเฟิงเฉิงเปลี่ยนไป "ทำอะไรเนี่ย? นั่นมันของจริงนะ!"
"ฮึฮึ ยังกล้าเฉไฉอีกเหรอ?" ถังแหวนโม่ตะโกนเสียงดัง "เด็กๆ!"
"ครับ!"
ทันใดนั้น ตำรวจที่ถือปืนสิบกว่าคนก็ได้วิ่งเข้ามา
ถังแหวนโม่ที่เป็นถึงรองผู้บัญชาการฝ่ายตะวันออกของจ้านยู่ ก็พอมีอำนาจอยู่ในมือบ้าง และสามารถเรียกใช้ตำรวจได้บ้างเหมือนกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...