อ่านสรุป บทที่ 979 นายรอฉันหาคนมา จาก จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ
บทที่ บทที่ 979 นายรอฉันหาคนมา คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต จอมนักรบท้าโลก ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ต่อหน้าต่อตาของทุกคน เจียงชื่อหักแขนของชายอ้วน โดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ
มีเสียงกรีดร้องของหมูที่กำลังถูกฆ่า
คนที่ไม่รู้ คงคิดว่าตนเองอยู่ในโรงฆ่าสัตว์!
ชายอ้วนนั่งบนพื้นกำแขนที่หักของเขาไว้ ร้องไห้ทั้งน้ำตา ตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด ไม่สามารถพูดอะไรได้นอกจากตะโกน สาวเซ็กซี่นั่นตกใจมากเมื่อเห็นฉากนี้
เธอวิ่งมาอย่างรวดเร็ว
"ที่รัก ที่รักโอเคไหม?"
ชายอ้วนอย่างดัง นี่ยังเรียกว่าโอเคอยู่เหรอ?
สาวเซ็กซี่เริ่มกังวล ชี้ไปที่เจียงชื่อและตะโกน: "ไอ้สารเลวนายกล้าดียังไงถึงทำกับท่านอ้วน?นายรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? เขาสามารถกวาดล้างทั้งครอบครัวของนายได้ด้วยนิ้วเดียว!"
เจียงชื่อพูดเบา ๆ : "จริงเหรอ? ฉันไม่เชื่อ"
สาวเซ็กซี่ยังจะด่าออกไปอีกสองสามคำ แต่เธอก็ตกใจกับแววตาของเจียงชื่อ และถอยกลับไปสองสามก้าว
สามารถปราบชายอ้วนด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงความแข็งแกร่งของเจียงชื่อ เธอเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง จะเอาอะไรมาสู้เจียงชื่อล่ะ?
สาวเซ็กซี่พูดอย่างเกรี้ยวกราด "โอเค นายคิดว่านายเจ๋งมากใช่ไหม? บริเวณนี้เป็นพื้นที่ของท่านอ้วนของเราหมด! กล้าที่จะรุกรานท่านอ้วนของเรา นายนาย นายตายแน่ๆ"
เธอเดินไปหาชายอ้วน และล้วงโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าของเขา
"ที่รัก ฉันจะแจ้งผู้ใต้บังคับบัญชาของที่รักมาที่นี่เดี๋ยวนี้นะ!"
ชายอ้วนพยักหน้ารัวๆ "โทรหาเปียวจื่อ หู่จื่อและเอ้อเหลิ่นจื่อมาให้หมด เอาคนมาด้วย ฉันจะตัดไอ้สารเลวนี้เป็นชิ้น ๆ ในวันนี้!"
"โอเค!!!"
สาวเซ็กซี่โทรเรียกผู้ใต้บังคับบัญชาของชายอ้วนทันที เนื้อหาเรียบง่ายมาก แค่ประโยคเดียว: "รีบพาลูกน้องมาที่โรงแรมซุ่ยหยุน ท่านอ้วนของพวกนายถูกคนตีจนแขนหักแล้ว!"
วางสายโทรศัพท์
สาวเซ็กซี่มองเจียงชื่ออย่างเย็นชา "นายต่อยเก่งมากใช่ไหม? ถึงนายจะเก่งมากแค่ไหน นายก็แค่คนเดียว เดี๋ยวลูกน้องของท่านอ้วนมาถึง ฉันจะรอดูว่านายจะตายด้วยท่าอะไร!"
เจียงชื่อยิ้มเบา ๆ เขาไม่ได้ใส่ใจเลยสักนิด
คราวนี้พนักงานเสิร์ฟก็เริ่มกังวล เขาชี้ไปที่เจียงชื่อและด่า: "ไอ้สารเลว มันคือความผิดของนายทั้งหมด!"
เจียงชื่องงงวย "มันใช่มั้ย? ฉันเป็นคนที่ถูก 'รังแก' นายควรจะด่าสองคนนั้นสิ นี่มาด่าฉันทำไม?"
พนักงานเสิร์ฟพูดอย่างเหยียดหยาม: "สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับคนคนเราคือการรู้จักตัวเอง ถ้านายเปลี่ยนที่นั่งตั้งแต่แรก เรื่องมันจะเป็นแบบนี้มั้ย นายมันเฮงซวย!ฉันจะบอกนายนะ ของทั้งหมดที่พังในวันนี้ นายต้องเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด!"
นี่คือการรังแกคนที่อ่อนกว่า กลัวคนที่แข็งแกร่งกว่า
แม้ว่าเจียงชื่อจะเป็นผู้ที่ถูกรังแก แม้ว่าชายอ้วนจะไม่มีเหตุผล แต่ในฐานะที่แข็งแกร่งกว่า พนักงานเสิร์ฟไม่กล้าที่จะรุกรานชายอ้วน เขาจึงตามชายอ้วนรังแกเจียงชื่อ
นี่มันน่าเศร้าจริงๆ
ทีวีเครื่องหนึ่งถูกแขวนไว้บนผนังข้างโต๊ะอาหารของเจียงชื่อ
ทันทีที่หู่จื่อยกไม้เบสบอลขึ้น เขาก็เห็นข่าวที่ในทีวีที่มีเจียงชื่อ กำลังกล่าวสุนทรพจน์บนเวที
บูม!!!
พายุฝนฟ้าคะนองระเบิดขึ้นในหัวสมองของหู่จื่อ
เขาจ้องไปที่ทีวีอย่างจริงจังเป็นเวลาสองสามวินาที จากนั้นมองไปที่เจียงชื่อ ข้างหน้าเขา ร่างกายของเขากำลังจะกลายเป็นหินที่แข็งทื่อ
"พี่หู่จื่อ นายทำอะไรอยู่เนี่ย?" สาวเซ็กซี่งุนงงมากเมื่อเห็นหู่จื่อยกไม้เบสบอลขึ้นแต่ไม่ได้ทุบลงไป
คนอื่นๆ ก็หยิบอุปกรณ์ขึ้นมาและเตรียมที่จะตามเขาไปทุบตีเขาด้วยกัน
หู่จื่อรีบเอาไม้เบสบอลลงและถอยกลับสองสามก้าว "ทุกคน หยุด!"
ทุกคนตะลึงและมองไปที่หู่จื่อด้วยกัน
เกิดอะไรขึ้นกับเขาเนี่ย?ปกติเจอเรื่องแบบนี้ ลงมือจัดการตั้งนานแล้ว ทำไมวันนี้เหมือนเห็นผี ไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าแม้แต่ก้าวเดียว?
เมื่อมองไปที่เจียงชื่ออีกครั้ง เขาดื่มเหล้าและอาหารอย่างชิวๆ พวกหู่จื่อไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลยสักนิด
"พี่หู่จื่อ เกิดอะไรขึ้นกับนายแน่?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...