จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 111

ในวันที่สองตอนเช้า ศาสตราจารย์โจวโทรศัพท์หาฟางเหยียน ให้เขารอสักสองวัน ก็จะได้วิจัยแล้ว ที่จริงฟางเหยียนรู้ดีว่าของสิ่งนั้นไม่ใช่สิ่งที่จะวิจัยได้ในเวลาแป๊บเดียว ตัวเขาเองก็เลยทดลองมาแล้วหลายครั้ง ก็ยังไม่เข้าใจ

ถ้ามันวิจัยง่ายขนาดนั้น ก็คงไม่เรียกว่าเป็นจุดหักเหของชีวิตหรอก

หลังจากที่วางสายโทรศัพท์ เทียนขุยก็เดินเข้ามาในห้อง พูดว่า“ จอมพล หลินถงหาคุณ”

“หลินถงเหรอ”ฟางเหยียนทวนชื่ออีกครั้ง จากนั้นจึงหรี่ตาพูดว่า“หาผมทำไม”

เทียนขุยพูด“บางทีเรื่องเมื่อวานอาจจะเล็ดลอดไปถึงหูเธอก็ได้！”

เรื่องที่เขาฆ่าหม่าซวี่ซงรู้กันไปทั้งโลกใต้ดิน พวกเขารับปากแล้วว่าจะไม่ปล่อยข่าวออกไป แต่เรื่องแบบนี้มันปิดปากกันไม่ได้หรอก อีกอย่าง สถานะทางครอบครัวของตระกูลถัง ถ้าอยากรู้เรื่องนี้ ก็ไม่ใช่

เรื่องยากเย็นอะไร

“เธอคงไม่คิดว่าผมฆ่าหม่าซวี่ซงเพราะเธอหรอกนะ ”ฟางเหยียนพึมพำออกมาคำหนึ่ง

จากนั้นจึงพูดว่า“ไปเถอะ ออกไปดูกันว่าเธอจะมาไม้ไหน”

ไม่ทันไร ฟางเหยียนก็มาถึงประตูทางเข้ารีสอร์ทหยูฉวนหลินถงยืนอยู่หน้ารถลินคอร์นคันยาวสีดำ ด้านหลังมีรถบอดี้การ์ดตามมาอีกสามคัน พอเห็นฟางเหยียนเดินออกนอกประตูมา เธอก็ยิ้มเล็กน้อยอย่างร้ายกาจ พูดว่า“คุณฟางครับ ประมุขเราขอเรียนเชิญ！”

ประมุขตระกูลถังเหรอ

ฟางเหยียนชะงักชั่วครู่ จ้องแววตาหลินถง ดูท่าจะเป็นการใช้สายตา หลินถงรีบหลบสายตาฟาง

เหยียน

“เรื่องอะไร”เขาไม่รู้จักประมุขตระกูลถัง รู้แต่ว่าเขาชื่อว่าถังเสี่ยนจง

หลินถงพูด “หลินถงไม่รู้เรื่อง ทำไมคุณผู้ชายไม่ไปรับทราบเรื่องด้วยกันล่ะคะ”

“เชิญ！”หลินถงเปิดประตูรถให้ฟางเหยียนด้วยตัวเอง

เทียนขุยพูด“จอมพลไม่ใช่ว่าใครก็จะได้รับเชิญ เรียนเชิญท่านผู้หญิงกลับไปก่อนเถอะ”

เขารู้เรื่องราวฟางเหยียนดีพอสมควร เขาจะไม่รับนัดคนที่ไม่รู้จักง่ายๆ เขาไม่ได้เป็นอะไรกับตระกูล ถัง แน่นอนว่าเขาไม่รับนัดง่ายๆแน่

สีหน้าของหลินถงยังคงมั่นใจเต็มร้อย ยิ้มแล้วพูด “ฉันมั่นใจว่าคุณฟางไปแน่นอน”

เทียนขุยหน้าถอดสี เตรียมจะพูด แต่ฟางเหยียนหยุดยั้งไว้“ไปดูก็ได้！”

พูดจบเขาก็ขึ้นรถไป เทียนขุยยืนอยู่ที่เดิม เบิ่งตาโพลง หรือว่าจอมพลหลงเสน่ห์สาวนี้เข้าแล้วจริงๆ เห็นๆอยู่ว่าเป็นปิศาจจิ้งจอกชัดๆ ทำไมจอมพลถึงจะไปติดกับเขาได้

การทำแบบนี้ไม่ค่อยสอดคล้องกับวิสัยของจอมพลเลย เขาไม่รู้เรื่อง จึงกัดฟันแล้วเตรียมขึ้นรถ

แต่พอเดินมาถึงประตูรถ หลินถงก็ยิ้ม“คุณผู้ชายครับ ด้านหลังรถ！”

เธอชี้ไปที่รถจากัวร์ด้านหลัง เทียนขุยเบิ่งตาโตขึ้น ฟางเหยียนพูดต่อ“ไม่เป็นไร เทียนขุย”

เทียนขุยนิ่งอึ้ง จึงค่อยๆเดินเข้าไปในรถจากัวร์

ภายในรถลินคอร์นกว้างขวางมากจริงอยู่ ฟางเหยียนกับหลินถงนั่งตรงกันข้าม หลินถงสวมกระโปรงผ้าไหมสีแดง หลังจากที่นั่งลง เนื่องจากผิวที่น่องเนียนละเอียด กระโปรงจึงพริ้มไหว เผยให้เห็นน่องที่ขาวราวหิมะออกสู่ภายนอก

หลินถงยิ้มเสน่ห์แพรวพราวพร้อมพูดขึ้น“คุณฟางนี่ไม่เหมือนผู้ชายทั่วไปเลยจริงๆ มาถึงหนานหลิงทั้งทีก็ไม่เลือกสถานที่คึกคักกับโรงแรมชั้นนำหน่อย กลับมาอยู่ที่เงียบๆอย่างรีสอร์ทหยูฉวน”