จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 256

“ซ่งฉาวอู่！” เฉินถิงเย่ว์ตะคอกชื่อของซ่งฉาวอู่อย่างดัง

ซ่งฉาวอู่ลำบากใจ เฉินถิงเย่ว์คือคณบดีโรงพยาบาลเขต ตำแหน่งระดับสูง มีความสัมพันธ์มากมายในระดับสูงที่สุด แต่ฟางเหยียนมาจากกองทัพ เป็นสายเลือดอันได้รับความชอบธรรมคนเดียวของประเทศหวา ตำแหน่งสะท้านฟ้าดิน

เขาไม่มีทางออก ทำได้เพียงส่งเสียง “ลงมือ！”

เห็นกองกำลังระดับภูมิภาคเข้ามา เฉินถิงเย่ว์ตะคอกซ่งฉาวอู่อย่างเกรี้ยวกราด “ซ่งฉาวอู่ คุณไม่รักตัวกลัวตายใช่มั้ย วันนี้ถ้าคุณแตะต้องตัวผมแม้แต่น้อย ผมไม่มีทางปล่อยคุณไว้แน่”

ซ่งฉาวอู่กัดฟัน เขารู้ดีว่าอันไหนสำคัญกว่ากัน คำสั่งของฟางเหยียนคือพระราชโองการ ตำแหน่งของเขาสิถึงสูงศักดิ์มีอำนาจแท้จริง

คนซวยจะเป็นเขาไม่ได้ เฉินถิงเย่ว์นี่มั่วมากจริงๆ

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เขาโบกมือเรียกสองคนมา แล้วกดเฉินถิงเย่ว์ไว้อย่างแน่น

หลังจากที่ถูกกดไว้แล้ว เฉินถิงเย่ว์ตะคอกออกมาด้วยหน้าดำคร่ำเครียด “ได้ ได้ คอยดูก็แล้วกัน”

ฟางเหยียนขี้เกียจสนใจเขา แล้วใช้สายตาเมื่อกี๊จ้องมองไปที่หญิงสาวคนนั้นแล้วถาม “บอกความจริง กับผมมา！”

หญิงสาวมองคณบดีอย่างตกใจจนคลั่ง จากนั้นมองฟางเหยียนอย่างตัวสั่น จากสายตาของเธอทำให้รู้ว่า เธอกำลังหวาดผวาคณบดีอยู่ แต่เธอก็ไม่โง่ คนที่อยู่ตรงหน้าเธอนี้ราวกับจะแข็งแกร่งกว่าคณบดีเสียอีก

ด้วยเหตุนี้เธอสะอึกสะอื้น เตรียมที่จะพูด แต่เฉินถิงเยว่กลับส่งเสียงอย่างโหดเหี้ยม “ผมหวังว่าคุณจะพูดความจริง！”

หญิงสาวตัวสั่นขึ้นอีกครั้ง ดูออกชัดเจน ว่ามีลับลมคมนัยจริงๆ! ฟางเหยียนชักตาใส่เฉินถิงเย่ว์ จากนั้นได้ยินหญิงสาวพูดอย่างติดๆขัดๆว่า “เมื่อ เมื่อกี๊ที่ฉันพูดเป็นความจริงทั้งหมดค่ะ！ ”

“นี่！”　ฟางเหยียนกดแขนของหญิงสาวไว้แน่น แต่แค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น แล้วเขาก็ปล่อยแขนของหญิงสาวออก แล้วกล่าว “ผมหวังว่าคุณไม่โกหกผม ถ้าผมรู้ว่าคุณโกหก จุดจบของคุณจะทุกข์กว่าการตกงานนะ”

เมื่อพูดจบ เขาหยิบมือถือขึ้นมาแล้วกดโทรออก พูดกับปลายสายว่า “เฉินถิงเยว่คณบดีของโรงพยาบาลเขตหนานหลิง ภายในห้านาที ผมหวังว่าจะเห็นหนังสือพ้นจากตำแหน่งของเขา！”