จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 443

นั่งอยู่บนรถที่ออกจากหนานหลิงกลับเมืองจินโจว หัวของฟางเหยียนพิงกับหน้าต่างตลอดเวลา ในสมองของเขาผุดการกระทำทั้งหมดของถังยู่เมื่อกี๊ ขึ้นมาอย่างเร็ว เขารู้ความคิดของถังยู่อยู่แล้ว

ความจริงถังยู่เป็นเด็กสาวที่ไม่เลวคนหนึ่ง เพียงแต่ในใจของเขาเต็มไปด้วยเย่ชิงหยู่แล้ว ไม่สามารถแทรกผู้หญิงคนอื่นเข้าไปได้อีก อะไรคือยอมเป็นเมียน้อยของตัวเอง ล้วนเป็นคำพูดที่ไม่มีทางเป็นไปได้ทั้งนั้น

ต่อให้ด้วยตัวตนของฟางเหยียนสามารถมีเมียน้อยได้ แล้วยังสามารถมีภรรยาได้หลายคน แต่เขาไม่มีทางทำแบบนั้น เพราะในใจของเขามีได้เพียงแค่คนเดียวเท่านั้น

คิดไปคิดมา ในหัวของเขาเริ่มย้อนกลับไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมาอีกครั้ง

ไม่รู้ว่าครุ่นคิดไปนานขนาดไหน บทสนทนาของทั้งสองที่นั่งเบาะหลังดึงดูดความสนใจของเขา

“เห้อ แกเคยได้ยินมั้ย？ว่าบริษัทซินปางนั่นจะผูกขาดธุรกิจน้อยใหญ่ของเมืองจินโจวแล้วนะ！ว่ากันว่าช่วงก่อนหน้านี้ตี้หาวกรุ๊ปที่มีมากว่าเจ็ดแปดปีได้ถูกพวกเขาซื้อกิจการไปแล้วนะ”

“ได้ยินมาแน่นอนสิ ไม่รู้ว่าบริษัทซินปางเจอที่พึงอะไร แป๊บเดียวก็สร้างได้ใหญ่โตขนาดนั้น！ได้ยินมาว่าใช้วิธีสกปรกไม่น้อยนะ หุ้นส่วนหลายคนของตี้หาวกรุ๊ปก็เสียชีวิต เห้อ แม่งไร้มโนธรรมสิ้นดี เมื่อก่อนทำไมถึงดูไม่ออกนะหยิวโจวฉวนเจ้าของกิจการของพวกเขาจะมีความคิดแบบนี้”

“ยังต้องถามอีกเหรอ？ก็ต้องเพราะตระกูลเซียวนะสิ ตระกูลเซียวยิ่งใหญ่มาก ยิ่งใหญ่จนคนพวกนั้นต้องเที่ยงตรง นี่ไม่ใช่พอ ตระกูลเซียวล่มสลายไป ก็ไม่มีใครมาเป็นผู้นำของจินโจวของเรา ธุรกิจขนาดเล็กพวกนั้น แล้วก็พวกที่ไม่ปรากฏตัว ก็เริ่มอยากมีหน้ามีตาใช้อุบายต่างๆกันเพื่อแย่งกันเป็นที่หนึ่ง บริษัทซินปางนี้ก็เป็นกิจการแรกที่ปรากฏตัวออกมา”

“ว่ากันว่าเป้าหมายของพวกเขาใหญ่มาก ครั้งนี้ ถึงขั้นเพ่งเล็งไปที่ตงข่ายกรุ๊ปที่ฮอตที่สุด！ต้องรู้ไว้นะ ว่าตงข่ายกรุ๊ปร่วมมือกับซีหนานกรุ๊ป นึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะเพ่งเล็งไปที่ตงข่ายกรุ๊ปได้”

“ฉันว่า เมืองจิวโจวในตอนนี้วุ่นวายจริงๆ ถ้าไม่มีตระกูลที่ยิ่งใหญ่กดดันคนอื่นเอาไว้ได้ออกมา เกรงว่าจะต้องมีข่าวใหม่ๆออกมามากกว่านี้”

“แล้วข่าวที่ตระกูลเซียวล่มสลายล่ะ มีข่าวคราวบ้างแล้วยัง？”

“ตลก ไม่มีอยู่แล้ว ตระกูลเซียวยิ่งใหญ่ขนาดนั้น แกคิดว่าคนที่สามารถล้างบางได้จะเป็นคนธรรมดางั้น？พวกเขาต้องทำผิดต่อบุคคลที่ยิงใหญ่แน่นอน ดังนั้นเรื่องนี้จึงจบไปอย่างไม่มีบทสรุป ถึงขั้นไม่มีแม้กระทั่งการรายงานข่าวใดๆ”

“...”

ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอย่างมีอรรถรส ฟางเหยียนหันไปถามหนึ่งประโยค “เมื่อกี๊พวกคุณพูดว่า บริษัทซินปางจะซื้อกิจการตงข่ายกรุ๊ป？”

ทั้งสองเป็นคนที่อายุห้าสิบกว่าปี ดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นมนุษย์เงินเดือน เมื่อได้ยินฟางเหยียนถามแบบนี้ ก็ชะงักอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นก็พยักหน้าแล้วกล่าว “ใช่！”

“ช่วงนี้บริษัทซินปางโอหังมากเลยเหรอ？” ฟางเหยียนถามต่อ

“ใช่！” ชายวัยกลางคนนั้นตอบต่อ ฟางเหยียนไม่ถามอะไรอีก แล้วหันกลับมา

ดูท่าทางแล้วช่วงที่ตนไม่อยู่ ที่เมืองจินโจวเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก ถ้าเปลี่ยนแปลงไม่มาก หวงหยวนฉาวก็ไม่มีทางโทรหาตนด้วยตัวเอง การกลับบ้านครั้งนี้ ได้จัดการคนที่อวดดีได้พอดี

แน่นอน ไม่ตัดเรื่องที่มีองค์กรคอยให้ท้ายพวกเขาอยู่เบื้องหลัง แต่ทว่าองค์กรนี่เป็นไปได้มากว่าจะเป็นเพลิงเสวน！