จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 481

เมื่อเทียนหลังได้ยินคำพูดของเย่ชิงหยู่ ก็ชะงักอย่างเห็นได้ชัด เขากรอกสายตาไปมา คิดในใจหรือคุณนายไม่รู้ตัวตนจริงๆของจอมพลโผ้จวิน? ถูก ต้องไม่รู้แน่ๆ

ตัวตนของจอมพลโผ้จวินถือเป็นความลับเฉพาะ คนที่มีสิทธิ์รู้จึงจะรู้ได้ คนที่ไม่มีสิทธิ์รู้ก็จะไม่รู้ ไม่ได้บอกว่าคุณนายไม่มีสิทธิ์รู้ เธอคือภรรยาของจอมพลโผ้จวิน เป็นคนที่มีสิทธิ์รู้อยู่แล้ว

แต่จอมพลโผ้จวินไม่พูด นั่นหมายถึงตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะให้คุณนายรู้ตัวตนของตน ไม่ต้องสงสัยเลย นี่เป็นสิ่งที่จอมพลโผ้จวินตั้งใจปิดบัง ส่วนทำไมต้องปิดบังนั้น ก็ต้องเพื่อปกป้องความปลอดภัยของคุณนายแน่นอน จอมพลโผ้จวินทำสงครามทั้งปี ได้ทำผิดต่ออิทธิพลด้านมืดไม่น้อยมานานแล้ว เขาก็เป็นห่วงว่าคนพวกนั้นจะเพ่งเล็งมาที่คุณนาย

เหมือนกับการกระทำทั้งหมดทั้งมวลของชายตาเดียวเมื่อกี้นี้ ตนสามารถหลบการโจมตีของกระสุนเขาได้ แต่คุณนายหลบไม่ได้นะ ถ้าจอมพลโผ้จวินไม่อยู่ข้างกายคุณนาย แล้วคนพวกนั้นเล่นงานคุณนายจะทำยังไง คุณนายหนีไปไหนไม่ได้

จอมพลโผ้จวินรักคุณนายจริงๆ สามารถปกป้องได้แบบนี้ คุณนายเป็นหญิงสาวที่ยอดเยี่ยมที่สุดของประเทศนี้แล้วจริงๆ

เมื่อเห็นเทียนหลังไม่พูดไม่จา เย่ชิงหยู่จึงเฮ้อออกมา แล้วกล่าว “ฉันกำลังถามคุณอยู่นะ คุณไม่ได้ยินเหรอ?”

เทียนหลังรีบกล่าวว่า “ได้ยินครับ คุณนาย! แต่เรื่องที่คุณถาม ผมพูดไม่ได้ครับ เรื่องนี้ให้จอมพลโผ้จวินเป็นคนบอกคุณดีกว่านะครับ ถ้าจอมพลโผ้จวินไม่บอกคุณด้วยตัวเอง งั้นผมก็พูดไม่ได้ครับ”

“หืม?” เย่ชิงหยู่สงสัยออกมา ตอนนี้เธอมีสติกลับคืนมาแล้ว กับเมื่อกี๊ตอนที่อยู่บาร์เวลาเหมือนเปลี่ยนเป็นคนล่ะคน คนนี้คือผู้ใต้บังคับบัญชาของฟางเหยียน แล้วยังให้เกียรติเธอขนาดนี้อีก สามารถถามตัวตนของฟางเหยียนจากเขาได้พอดี ฟางเหยียนเป็นทหาร คนนี้ก็เป็นทหารเข่นกัน ตัวตนของฟางเหยียนต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

เธอมองเทียนหลังที่สีหน้าลำบากใจ แล้วถาม “งั้นฉันถามคุณหน่อย คุณเรียกฉันว่าอะไรคะ?”

“คุณนาย!” เทียนหลังพยักหน้าอย่างอึดอัดใจ

เย่ชิงหยู่พูดต่อว่า “แล้ว เมื่อกี๊คุณบอกว่า เห็นฉันเมื่อกับเห็นจอมพลโผ้จวินของพวกคุณไม่ใช่เหรอ? คำสั่งของจอมพลโผ้จวินของพวกคุณ คุณเชื่อฟังมากใช่มั้ย?

เทียนหลังพยักหน้าอย่างด้วยความฮึกเหิมแล้วกล่าว “ครับ เชื่อฟังคำสั่งคือหน้าที่ที่ต้องกระทำของผมครับ พวกเราเชื่อฟังคำสั่งของจอมพลโผ้จวินอยู่แล้วครับ!”

“อืม!” เย่ชิงหยู่เงยหน้าแล้วกล่าว “งั้นตอนนี้ฉันของสั่งคุณ ให้บอกฉันมา ว่าจอมพลโผ้จวินมีตำแหน่งอะไร!”

เทียนหลังชะงักอีกครั้งอย่างชัดเจน จากนั้นก้มหน้าแล้วกล่าวอย่างลำบากใจว่า “ขอโทษครับ เรื่องนี้ผมไม่ควรพูด ถ้าจอมพลโผ้จวินอยากจะบอกคุณ เขาจะบอกคุณเองครับ คุณนาย กรุณาอย่างทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชาลำบากใจเลยครับ”

ประโยคเดียว ทำให้เย่ชิงหยู่ไม่รู้ว่าจะถามอย่างไรต่อไปแล้ว ช่วยไม่ได้ เธอทำได้เพียงนิ่งเงียบไป

“อ้อ คุณนายครับ มิทราบว่าจอมพลโผ้จวินอยู่ไหนเหรอครับ? ผมติดต่อจอมพลโผ้จวินไม่ได้เลยครับ จึงได้มาตามหา” เทียนหลังถาม ที่เทียนหลังมาเมืองจินโจว ก็ตั้งใจจะมาตามหาฟางเหยียน เนื่องจากโทรติดต่อไม่ได้ ทำได้เพียงใช้วิธีนี้ในการตามหา เขาไปที่ครอบครัวจางซื่อตงก่อน เพราะวันเกิดของเย่ชิงหยู่ครั้งที่แล้วจัดที่บ้านของจางซื่อตง เขาคิดว่าที่นั่นคือบ้านของเย่ชิงหยู่

รู้ที่อยู่ของเย่ชิงหยู่จากตระกูลจาง จากนั้นได้ถามหลายๆคน จึงได้มาหาที่นี่

เย่ชิงหยู่เพิ่งนึกออก ว่าตนยังไม่รู้ที่อยู่ของฟางเหยียนเลย เมื่อนึกถึงจุดนี้ เธอส่งเสียงอ้าออกมา แล้วกล่าว “เหมือน เหมือนว่าเขาถูกคนของแก๊งซินหงจับตัวไป คนเมื่อกี๊ คุณไม่ควรจะฆ่าเขา คุณถามเขา เขาน่าจะรู้ที่อยู่ของฟางเหยียน”