จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 500

ฟางเหยียนเพียงแต่วนรอบๆประตู ทำความเข้าใจเกี่ยวกับพื้นที่ แต่ไม่ได้เข้าไป

ในตอนที่ฟางเหยียนกำลังวนไปรอบๆอยู่นั้น จู่ๆก็มีรถคันหนึ่งจอดใกล้ๆกับรถของพวกเขา ผู้ชายที่รูปร่างใหญ่และแข็งแรงเดินลงมา ชายคนนี้มองฟางเหยียน แล้วถามด้วยน้ำเสียงสันติว่า “คุณผู้ชายท่านนี้ มิทราบว่ามีธุระอะไรมั้ยครับ？”

ฟางเหยียนมองผู้ชาย แล้วกล่าว “ไม่มีอะไรครับ ก็แค่ดูไปเรื่อยๆ！”

เมื่อพูดจบเขาได้ขึ้นรถไป ขณะนี้มีเสียงของหญิงสาวดังขึ้น “ใครอะ？พี่ชาย！”

ฉินเข่อเห็นเพียงแผ่นหลัง ไม่เห็นหน้าตรง เธออุ้มหมีสีขาวไว้ในมือ บดบังทัศนวิสัยของเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าคนนั้นก็คือฟางเหยียน！เพียงแต่ชุดนั้นค่อนข้างคุ้นตาอยู่บ้าง

หยางซงส่ายหน้าแล้วกล่าว “พี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร เขาไม่ได้บอก！”

ฉินเข่อเดินไปข้างหน้าสองก้าว แล้วพูดอย่างอุดอู้ว่า “เห้ย！”

แต่อีกฝ่ายไม่โต้ตอบใดๆ ขึ้นลงแล้วจากไป！

“เห้ย คนนั้น！” ฉินเข่อชี้ไปที่แผ่นหลังของเขาแล้วเรียก

หยางซงก้าวไปด้านหน้าแล้วถาม “เกิดอะไรขึ้น？แกรู้จักเขา？”

ฉินเข่อส่ายหน้า จากนั้นก็พยักหน้าแล้วกล่าว “ลักษณะเหมือนเพื่อนของฉันคนหนึ่ง ฉันก็ไม่มั่นใจว่าใช่เขามั้ย เพื่อนคนนั้นของฉันก็แต่งชุดแบบนี้เหมือนกัน แผ่นหลังของพวกเขาแทบจะเหมือนกับเป๊ะๆ”

หยางซงหัวเราะเหอะๆ “หรือคนที่ชุดเหมือนกัน รูปร่างเหมือนกันยังไม่มากอีกเหรอเนี่ย？ไปกันเถอะ！ ”

ฉินเข่อตอบรับส่งเสียงอืมออกมา แล้วมองไปทีที่ฟางเหยียนยืนเมื่อกี๊ เขาจริงใช่มั้ย？เขามาทำอะไรที่นี่？หรือหาตัวตนของตนเจอ จากนั้นก็ตามตัวตนของตนมาถึงที่นี่？

ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ งั้นเป้าหมายที่เขามาที่นี่คืออะไรกัน？รีดไถเงินก้อนหนึ่งกับตัวเอง？

ไม่ๆๆ คนแบบนั้นจะทำเรื่องแบบนั้นได้อย่างไรกันเล่า งั้นมาทำไมกัน？

ฉินเข่อคิดไม่ออก และก็ไม่อยากคิดต่อไปอีกแล้ว ทำได้เพียงส่ายหน้าอย่างเซ็งๆแล้วเดินเข้าบ้านไป

หลังจากวนหนึ่งรอบแล้วนั้น มาถึงช่วงบ่ายของวัน ฟางเหยียนหาโรงแรมเข้าพัก หวังชิงชิงอยู่เป็นเพื่อนตลอดการเดินทาง

โรงแรมที่ฟางเหยียนเข้าพักไม่ใช่โรงแรมธรรมดาแน่นอน นั่นเป็นห้องดีลักซ์ประเภทที่ มีห้องรับแขก ห้องนอน ตกคืนล่ะหลายพันหยวน！แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องเล็กๆ สำหรับฟางเหยียนแล้วเงินไม่ใช่ปัญหา

หลังจากที่เข้าพักในโรงแรมแล้ว หวังชิงชิงยังคงยืนข้างๆฟางเหยียนอย่างเคยชิน ฟางเหยียนนั่งลงบนโซฟาเริ่มทำการครุ่นคิด เขากำลังวางแผนจะตีสนิทผู้นำตระกูลคนนี้ของตระกูลหยางได้อย่างไร เขาเชื่อว่าการหายตัวไปของเทียนขุยต้องเกี่ยวข้องกับตระกูลหยางไม่มากก็น้อย ต่อให้ไม่เกี่ยว เทียนขุยก็ต้องมา นี่เป็นสิ่งที่แน่นอน

เมื่อเห็นฟางเหยียนนิ่งไป หวังชิงชิงถามเบาๆว่า “คุณชาย เป็นอะไรเหรอคะ？”

หวังชิงชิงที่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนคือคนที่สูงส่งเมื่อยืนตรงหน้าของฟางเหยียนกลับแสดงท่าทีเหมือนลูกน้อง แต่สำหรับหวังชิงชิงแล้ว การที่ได้เป็นลูกน้องของฟางเหยียนก็ทำให้ชื่นใจแล้ว อีกฝ่ายเป็นใคร อีกฝ่ายคือฟางเหยียนนะ！

ตอนที่เข้าใกล้ฟางเหยียนเธอจะรู้สึกใจเต้นเร็วขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นสถานการณ์แบบนี้ด้วย

ฟางเหยียนส่งเสียงอืมออกมา เพิ่งจะตระหนักได้ว่าหวังชิงชิงยังยืนอยู่ข้างๆตน เขาขยับไปข้างๆนิดหน่อย แล้วพูดกับหวังชิงชิงว่า “คุณนั่งลง！” หวังชิงชิงส่งเสียงหาออกมา จากนั้นก็ตอบรับด้วยเสียงอ๋อ แล้วนั่งลง