จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 594

ผู้หญิงคนนี้แตกต่างจากคนทั่วไปจริงๆ บนตัวเธอมีจิตวิญญาณแห่งเซียนยุคโบราณแฝงอยู่ ที่สำคัญก็คือผมของเธอถูกมัดอย่างดี ราวกับเป็นนางสนมข้างกายของจักรพรรดิในสมัยโบราณ

บุคลิกและรูปลักษณ์ล้วนยอดเยี่ยม แต่เวลาพูดจากลับช่างเย่อหยิ่งเกินไป ราวกับว่าไม่ว่าใครก็ไม่อยู่ในสายตาเธอ

อย่างไรก็ตามนี่สามารถเข้าใจ หน้าตาแบบนี้ จะให้เธอก้มหัวไปมองคนอื่นได้อย่างไร

ฟางเหยียนหยิบขลุ่ยไม้ไผ่ขึ้นมาข้างหน้าเขาแล้วพูดว่า “ฉันบอกไปแล้ว เธอไม่มีคุณสมบัติที่จะเอามันไป!”

"สารเลว! สุราคำนับไม่ดื่ม ชอบดื่มสุราลงทัณฑ์!" หญิงสาวโกรธขึ้นมาบ้างแล้ว เธอยกมือขึ้นและปัดแขนเสื้อของเธอ

ทันใดนั้นมีดน้ำแข็งสามเล่มก็พุ่งเข้ามาใส่ฟางเหยียน ในไม่ช้าไม่เร็ว เมื่อมีดน้ำแข็งกำลังจะแทงเข้าที่คอของฟางเหยียน เขาก็เอียงตัวออก จากนั้นมีดน้ำแข็งก็บินออกไปข้างหลังเขา

หญิงสาวเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าฟางเหยียนด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เมื่อมีดน้ำแข็งผ่านพ้นไป เธอก็รีบพุ่งเข้ามาฆ่าฟางเหยียน

ทั้งตัวของเธอดูไหลลื่น ราวกับงูตัวหนึ่งที่กำลังเข้าล้อมรอบฟางเหยียนเอาไว้

ฟางเหยียนไม่ได้เคลื่อนไหว แต่ดวงตาของเขากำลังจับจ้องทิศทางการเคลื่อนไหวของหญิงสาวอยู่ตลอด หญิงสาวพยายามลอบฆ่าฟางเหยียนอยู่หลายครั้ง แต่ทุกครั้งล้วนถูกฟางเหยียนขัดขวางเอาไว้ ทั้งสองกำลังทดสอบกันและกัน วิเคราะห์อีกฝ่ายไปมาอยู่หลายนาที

หลังจากการลองเชิงกันรอบหนึ่ง ฟางเหยียนก็พบว่าหญิงสาวคนนี้ไม่ใช่ยอดฝีมือธรรมดาทั่วไป เมื่อเทียบกับคนเหล่านั้นเมื่อก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าเธอจะเตรียมตัวและศึกษาฟางเหยียนมาก่อน และเหตุผลที่พูดแบบนั้น ทั้งหมดก็เพื่อยกระดับสถานะของตน

ในที่สุด เมื่อร่างของหญิงสาววนมาถึงตรงหน้าของฟางเหยียน เขาก็ยกมือขึ้นและคว้าเอวของหญิงสาวคนนั้นเอาไว้ในฝ่ามือเดียว ขณะที่ฟางเหยียนจับเอวของเธอ เสียงอ่อนเย้าก็ดังออกมาจากปากของเธอ

“นาย..” หญิงสาวหยุดทุกการกระทำลง เธอมองไปที่ฟางเหยียนด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ

“นายทำอะไรน่ะ? ไม่รู้หรือไงว่าฉันเป็นผู้หญิง” หญิงสาวรีบตะโกนอย่างรวดเร็ว

ฟางเหยียนดึงร่างของหญิงสาวเข้ามาใกล้ร่างกายของเขาอย่างแรง ร่างกายของเธอแนบชิดลงบนตัวของฟางเหยียน แม้กระทั่งแก้มของเธอก็เกือบจะแตะเข้าที่หน้าของเขา การเคลื่อนไหวนี้ทำให้เธออับอายมากขึ้น

เธอร้องอย่างเร่งรีบ “นายกำลังทำอะไร? ปล่อยฉันนะ”

“เธอจะไม่ฆ่าฉันไม่ใช่หรือไง?” ฟางเหยียนจ้องไปที่ดวงตาของหญิงสาวอย่างใกล้ชิดและเอ่ยถาม

หัวใจของหญิงสาวเต้นแรง นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอใกล้ชิดกับผู้ชายคนหนึ่งขนาดนี้ จะไม่ให้เธอรู้สึกอายได้อย่างไร

“ฉัน ฉันจะฆ่านาย!” พูดจบ หญิงสาวก็ยกมือขึ้นและพุ่งเข้าไปจะบีบคอของฟางเหยียน แต่ก่อนที่จะถึงคอของเขา ฟางเหยียนก็ยกมือขึ้นและปัดมันออกไป

ฟางเหยียนพูดอย่างไม่พอใจว่า "อย่าเพ้อฝันไปอีกเลย ฉันจับจุดอ่อนของเธอได้แล้ว"

อันที่จริง เอวของหญิงสาวก็คือจุดอ่อนของเธอ ขอแค่จับเอวเธอเอาไว้ได้ เธอก็จบเห่

“นาย นายรู้ได้ยังไง? ไม่มีใครในโลกที่จะค้นพบจุดอ่อนของฉันได้ในเวลาอันสั้นขนาดนี้” หญิงสาวถามด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ