จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 625

เห็นได้ชัดว่า ฟางจินหยวนกำลังหลอกตัวเอง พอความคิดนี้ออกมา ก็โดนเขาสลัดมันทิ้งไปไกลสุดหล้าฟ้าเขียวแล้ว

ขวังซือ ซึ่งเป็นสัตว์คุ้มครองในตำนานของตระกูลฟางจะต้านทานศัตรูไหวไหม?

เขาเองก็ไม่แน่ใจ

หน้าที่ของขวังซือไม่ใช่ปกป้องคุ้มครองตระกูลฟาง แต่เป็นคุ้มครองเจ้าตระกูลฟาง! ขวังซือทำเพียงแค่ให้แน่ใจว่าฟางจินหยวนไม่ตายเท่านั้น คนอื่นไม่ต้องสนใจเลย ดังนั้นนี่เก็เลยเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงออกจากห้องประชุมโดยลำพัง เพราะต้องการรักษารากฐานสุดท้ายของตระกูลฟางเอาไว้

พอเห็นคนตระกูลฟางค่อยๆล้มลงทีละคน จิตใจฟางจินหยวนเหมือนตกลงไปในเหวลึก เขาร่นถอยหลังหลายก้าวจนพิงกำแพง ทั่วทั้งร่างสั่นเทา ปากบ่นพึมพำว่า “หรือว่าตระกูลฟางจะมาถึงวันล่มสลายแล้วจริงหรือ?”

เขาไม่ได้สั่นเทาด้วยความกลัว แต่เป็นไม่ยอมรับ เพราะไม่ยอมรับถึงได้สั่นเทา!

เขาไม่กลัวความตาย เพียงแต่กลัวว่าตายไปแล้วไม่มีหน้าไปพบบรรพชนก็เท่านั้น!

มีเสียงร้องคำรามออกมาไม่หยุดจากเรือนตะวันตกของตระกูลฟาง ประหนึ่งสัตว์ป่าตื่นจากหลับใหล

ฟางจินหยวนไม่ได้รู้สึกดีใจเลยที่ได้ยินเสียงร้องคำรามจากเรือนตะวันตก ตรงกันข้ามกลับเคร่งเครียดหนักกว่าเดิม

ขวังซือเห็นฉากนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว เพียงแต่ยังไม่ลงมือ ได้แต่เฝ้ามองฉากเลือดสาดนี่อย่างสงบนิ่ง ฟางจินหยวนรู้ดี ขอเพียงเขาไม่เป็นอะไร ต่อให้ตระกูลฟางถูกฆ่าล้างตระกูล ขวังซือก็จะไม่ออกมา

คนตระกูลฟางมากมายที่ออกมาจากห้องประชุม พอเห็นฉากโศกนาฏกรรมเลือดสาดนี่ ส่วนใหญ่ล้มลงไปทำท่าโอ๊กอ๊ากอยู่กับพื้นทั้งนั้น เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่เคยเจอฉากเลือดสาดแบบนี้มาก่อน ทุกๆที่ที่สายตาพวกเขากวาดไปถึง คนไม่น้อยนอนกลางกองเลือด ซากศพทับถมกันราวภูเขา เลือดไหลนองเป็นแม่น้ำ เสียงร้องโหยหวนไปทั่วฟ้า

อนาถ！

คำว่าอนาถแค่คำเดียว ยากที่จะพรรณนาออกมาได้

เรียกได้ว่าเศร้าอนาถจนทนดูไม่ไหว!

ไม่โทษพวกเขาที่มีปฏิกิริยาแบบนี้ ต่อให้คนธรรมดามาเจอฉากนี้ คงแทบตกใจตายไปแล้ว และนี่พวกเขาเป็นคนในตระกูลสูล เคยเห็นฉากแบบนี้ที่ไหนกัน!

ผู้หญิงมากมายตกใจเป็นลมไปเลย ต่อให้เป็นผู้ชาย ตอนนี้ในใจเต้นรัวไม่เป็นส่ำด้วยความหวาดกลัวเหมือนกัน

พวกคนที่มาฆ่าล้างตระกูลฟางไม่มาก แค่สิบคน แต่ฝีมือการต่อสู้ที่สิบคนนี้แสดงออกมาไม่ด้อยไปกว่าสัตว์คุ้มครองในตำนานขวังซือเลย ทุกคนต่างรู้ดีว่า ตระกูลฟางนอกจากพวกผู้หญิงแล้ว ทุกคนล้วนฝึกยุทธ์ตั้งแต่เด็ก พวกเขารู้ดีว่ารังสีอำมหิตที่สิบคนนี้มีรวมถึงฝีมือเก่งกาจนี่ไม่ใช่อะไรที่พวกเขาจะเทียบได้เลย

ตงฟางหยุนเอ๋อร์ตกใจหน้าซีดเผือดไปนานแล้ว เธอจ้องมองฉากน่าสะพรึงกลัวนี่พลางบ่นพึมพำว่า “หรือว่าตระกูลฟางจะไม่รอดแล้วจริงๆ?”

ฟางไห่อิงถือว่าเข้มแข็งอยู่ ในตอนที่การ์ดวิ่งเข้าห้องประชุมด้วยร่างเปื้อนเลือดชุ่มโชกนั่น เธอก็เดาถึงภัยพิบัติที่ตระกูลฟางกำลังเผชิญได้แล้ว แต่ถึงจะทำใจไว้บ้างแล้ว พอมาเห็นฉากนี้ ทั่วทั้งร่างยังคงสั่นเทา เธอตกตะลึงจริงๆ

เหมือนมีดาบแขวนไว้เหนือหัวคนตระกูลฟาง พร้อมจะฟันลงมาฆ่าคนตระกูลฟางได้ทุกเมื่อ!

สำหรับตระกูลฟางแล้ว เรียกได้ว่าเป็นภัยพิบัติร้ายแรง!

ไม่เพียงแค่เธอ ขนาดเครือญาติสายตรงอย่างฟางไห่เซิง ฟางไห่ถาง รวมถึงฟางเหมี่ยวเป็นต้นต่างคิดแบบนี้เหมือนกัน

“พ่อ ให้ขวังซือออกมาเถอะ!” ฟางไห่เซิงหันไปตะโกนใส่ฟางจินหยวน

ไม่รู้ว่าฟางจินหยวนได้ยินไหม แต่คนทั้งสิบคนพร้อมใจกันหยุดมือ แทบเท้าพวกเขามีซากศพการ์ดตระกูลฟางเต็มไปหมด พวกเขาก้าวข้ามศพเหล่านั้นมาทางทุกคนด้วยสีหน้าแสยะยิ้ม

แทบในขณะเดียวกัน ผู้ชายตระกูลฟางพร้อมใจทำท่าทีราวเผชิญหน้าศัตรู เคร่งเครียดและระแวดระวัง พวกเขามองสิบคนนี้อย่างหวาดระแวง พร้อมลงมือทุกเมื่อ แต่ดูจากความสั่นเทาของร่างกายพวกเขาแล้ว ก็แค่การหลอกตัวเองเท่านั้นเอง

ผู้ฝึกยุทธ์ มองสบตาคู่ต่อสู้ถึงจะเป็นท่าทีที่ผู้ฝึกยุทธ์ควรมี แต่ตอนนี้แม้แต่ความกล้าในการสู้ก็ไม่มี

หวาดกลัว!

หวาดกลัวเข้ากระดูกดำ!

บนร่างสิบคนนี่ พวกเขารับรู้ได้ถึงรังสีอำมหิตมหาศาล รังสีอำมหิตของทั้งสิบคนนี้เทียบเท่ากับขวังซือตอนพลังเต็มเปี่ยมได้เลย ต่อให้วันนี้ฟางเหยียนมา ก็ไม่แน่ว่าจะเอาชนะได้!

พูดตามตรง ฟางจินหยวนไม่มั่นใจเลย ขนาดกลางฝ่ามือยังมีเหงื่อออกเลย ที่เขาสามารถแสดงท่าทีเรียบเฉยออกมาได้นั้น เป็นเพราะว่าเขาเป็นเสาหลักของบ้านนี้ ถ้าเขาสั่นเทาไปด้วย เขาหวาดกลัวไปด้วย ตระกูลฟางไม่รอดแน่!

ผู้ชายหนวดเคราดกตรงหน้านี้รวมถึงอีกเก้าคนด้านหลังเขาทำให้เขาไม่มั่นใจ นี่ไม่ได้แย่ไปกว่ากู่ซู๋ที่มาคราวก่อน เขาแอบคาดเดาว่า ต่อให้เป็นกู่ซู๋ไม่แน่ว่าจะสู้หนึ่งคนในจำนวนสิบคนนี้ได้

ผู้ชายหนวดเคราดกหัวเราะหยัน เหมือนได้ยินเรื่องสนุกอะไร “แกอยากตรงๆ?”

“ใช่! ต่างก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ตรงๆมาเลยละกัน! ประลองกัน ถ้าฉันชนะ พวกแกมาทางไหนก็กลับไปทางนั้น ถ้าฉันแพ้...” พอพูดถึงตรงนี้ ฟางจินหยวนชะงักกึก แต่สีหน้ากลับดูมั่นใจมาก พลางพูดต่อด้วยท่าทีเรียบเฉยว่า “ฉันไม่เคยแพ้!”

พวกฟางไห่เซิงคลายความระแวงลง ความกดดันในใจได้รับการปลดปล่อย เหมือนกับได้ระบายอารมณ์ ค่อยหายใจได้คล่องคอหน่อย

สำหรับพวกเขาแล้ว การสู้ของฟางจินหยวนสามารถพลิกสถานการณ์ช่วยตระกูลฟางได้แน่ เพราะขวังซือไม่ใช่ย่อย คนที่กล้าทำร้ายฟางจินหยวน ขวังซือจะทุ่มสุดฝีมือฆ่าทิ้งให้ได้!

พวกเขาจำได้ดี ครั้งแรกที่ฟางเหยียนมา รังสีอำมหิตสะท้าน แทบไม่ต้องสงสัยเลย ขวังซือก็กระโดดออกมา ถึงผลจะแย่ไปหน่อย แต่การกระทำของขวังซือกลับทำให้คนตระกูลฟางรู้สึกภูมิใจนัก โดยเฉพาะครั้งที่สองที่กู่ซู๋มา พอฟางจินหยวนมีอันตราย ขวังซือแสดงฝีมืออีกครั้ง เอาชนะกู่ซู๋ ช่วยฟางจินหยวนไว้ได้อีกครั้ง

รวมการกระทำของขวังซือทั้งสองครั้ง คนตระกูลฟางต่างรู้ดีว่า ครั้งนี้ฟางจินหยวนคิดจะแสดงฉากเดิมอีกครั้ง!

บางทีคงมีแต่แสดงละครฉากเดิม ถึงจะสามารถช่วยให้ลดทอนการบาดเจ็บและตายโดยไม่จำเป็นไปได้

วินาทีนี้เองฟางไห่เซิงรู้สึกอับอายมาก ฟางจินหยวนที่เข้มงวดคร่ำครึเป็นอาจิณ กลับห่วงใยตระกูลฟางทุกลมหายใจเข้าออก เป็นเขาเองที่สายตาสั้นมองการณ์ไม่ไกล จิตใจคับแคบ คิดแต่ผลประโยชน์ส่วนตัวของตน ทำให้สูญเสียความเชื่อใจของพ่อตัวเอง

ปึก!

จู่ๆฟางไห่เซิงคุกเข่าลงต่อหน้าฟางจินหยวน พูดด้วยสีหน้ารู้สึกผิดว่า “พ่อ ผมผิดไปแล้วครับ”

ฟางจินหยวนไม่สนใจเขา กลับหันไปมองผู้ชายหนวดเคราดก ถามด้วยดวงตาแดงก่ำว่า “แกกล้าไหม?”

ผู้ชายหนวดเคราดกอึ้ง ก่อนพูดออกมา “กล้าดี! ฉันราชาดาบพันหม่างเทียน เป็นครั้งแรกเลยที่เจอคนแบบแก”