จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 627

ท่าทีดุร้าย รุนแรงพร้อมฟาดฟันไม้ไผ่!

ลมปราณนั้นประหนึ่งแสงอาทิตย์ยามตะวันขึ้นพุ่งเข้าใส่หม่างเทียนทันที ฝ่ายหลังตะลึงค้างอยู่กับที่ ไม่มีแววจะหนีเลยสักนิด

ความเร็วลมปราณนั่นเร็วมาก หายใจไม่กี่อึดใจก็มาถึงหน้าหม่างเทียนแล้ว

คนตระกูลฟางเห็นฉากนี้ รู้สึกปลอดโปร่งหายใจสะดวกขึ้นมาทันที แต่สีหน้าตื่นเต้นของพวกเขาคงอยู่ไม่กี่วินาที ก็ชะงักกึก กลายเป็นความตะลึงอย่างหนักแทน!

พอเห็นลมปราณนั่นเข้ามาใกล้แค่คืบ และก็หายไปเลย!

ใช่!

ลมปราณที่พัดพาพายุหมุนเข้ามา จู่ๆก็โดนจัดการหายไปเอาดื้อๆ!

หายวับไปดื้อๆ เหลือเพียงความเงียบงัน！

ความตะลึงยังคงอยู่บนใบหน้าหม่างเทียน เต็มไปด้วยความงุนงงกับการรอดชีวิต ตะลึงมองค้างไปทางเรือนตะวันตก

สีหน้าฟางจินหยวนก็เปลี่ยนเหมือนกัน กระบวนท่าของขวังซือโดนจัดการได้

ตระกูลฟางเต็มไปด้วยบรรยากาศกดดันไปทั่ว กดจนคนตระกูลฟางรู้สึกอึดอัดมาก

ในเวลานี้เองมีเสียงหนึ่งทำลายความกดดันขึ้นมาอย่างโกรธจัดว่า “ไอ้พวกบื้อ ชอบไม่สนใจคำพูดฉัน! ถ้ามีครั้งหน้าอีกโดนแน่!”

หม่างเทียนก้มหน้าลงอย่างอับอาย เดินไปทางผู้หญิงคนที่พูดอย่างจำยอม

คนตระกูลฟางถึงเข้าใจว่า การโจมตีของขวังซือโดนผู้หญิงคนที่พูดจัดการไปแล้ว

ผู้หญิงคนนั้นผมดำยาวตรงประดุจน้ำตก ทั้งใบหน้าโดนหน้ากากปิดบังเอาไว้แน่นหนา โผล่ให้เห็นแค่ดวงตากลมโต ในแววตาฉายแววเย็นชา สิ่งที่ปกปิดใบหน้าอยู่เป็นหน้ากากลายมังกร มังกรบนหน้ากากดูราวมีชีวิต กางเล็บมือเล็บเท้า แค่เห็นก็รู้ว่าไม่มาดี ภายใต้หน้ากากนั่นเป็นกระโปรงยาวสีน้ำตาล

ผู้หญิงใส่หน้ากากยืนอยู่ตรงนั้น ก็สามารถทำให้ทุกคนรู้สึกถึงอันตราย โดยเฉพาะปฏิกิริยาของหม่างเทียน ดูออกได้ไม่ยากว่าผู้หญิงคนนี้น่ากลัวจะเป็นหัวหน้าของทั้งสิบคนนี้

“โฮก!”

เสียงคำรามนี้ ทั้งบ้าอำนาจและหยิ่งผยอง ประหนึ่งจะกัดกินท้องฟ้าให้กระจุย!

มีเพียงฟางจินหยวนที่รู้ว่า นี่เป็นเสียงคำรามอย่างไม่พอใจที่การโจมตีโดนต้านไว้ได้ของขวังซือ

ขวังซือจะออกมาแล้ว!

ผู้หญิงหน้ากากจ้องฟางจินหยวนเขม็ง ยิ้มบางว่า “เจ้าตระกูลฟาง นี่เป็นไพ่ตายที่ทำให้คุณมั่นใจ?”

ฟางจินหยวนคิ้วขมวดเล็กน้อย พริบตาเดียวแวบมาสองความคิด หนึ่ง ผู้หญิงคนนี้สามารถสกัดการโจมตีของขวังซือได้ง่ายดาย ฝีมือน่าจะไม่ธรรมดา แต่เธอรู้ทั้งรู้ว่าอันตราย ยังขึ้นหน้ารับแถมไม่ถดถอย คงอธิบายได้แค่ว่าเธอมั่นใจมาก มั่นใจในฝีมือของตัวเอง แบบที่สองคือผู้หญิงคนนี้ไม่รู้ถึงความน่ากลัวของขวังซือจริงๆ แกล้งทำหน้ามั่น

ฟางจินหยวนค่อนข้างเอนเอียงไปทางแบบแรก ส่วนสาเหตุหรอ สัมผัสที่หกไง

พอคิดถึงตรงนี้ เขาเริ่มรู้สึกไม่ดีละ

ผู้หญิงหน้ากากยิ้มบางๆว่า “มิน่าคนมากมายต่างไม่สามารถทำลายตระกูลฟางได้ เป็นแบบนี้นี่เอง”

ฟางจินหยวนสีหน้าเคร่งเครียด อารมณ์ตื่นเต้นแผ่คลุมไปทั่วใบหน้าเขา เหมือนกับสิ่งที่เขาคิดเลย

ไม่ว่าจะเจอขวังซือกี่ครั้ง แต่ครั้งนี้ขวังซือดูจะโกรธมากจริงๆ

ไม่รู้เป็นเพราะว่าประมือกับฟางเหยียนแล้วขวังซือได้รับรู้ใหม่ ครั้งนี้ออกมา ความรู้สึกของฟางจินหยวนมีเพียงอย่างเดียว ดูเหมือนเขาจะแกร่งขึ้นอีกไม่น้อย

“นี่คือไพ่ตายของแกหรอ?” ผู้หญิงหน้ากากยิ้มบางถามขึ้น

“หรือว่าคุณไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร?” ฟางจินหยวนยิ้มบาง “เขาเป็นสัตว์คุ้มครองในตำนานของตระกูลฟาง!”

“สัตว์คุ้มครองในตำนาน?” ผู้หญิงหน้ากากหัวเราะหยันออกจมูก ในรอยยิ้มแฝงแววดูถูกไร้สิ้นสุด ดูแคลนไปทุกสิ่ง ต่อให้เป็นขวังซือที่ก้าวเข้ามาใกล้ทีละก้าว ก็ดูคล้ายจะไร้ค่าในสายตาเธอไปเลย

ก็จริง วิธีที่ขวังซือออกมามักจะเกินจริงไปหน่อย เมื่ออยู่ต่อหน้าฝีมือจริงๆ ความเกินจริงเหล่านี้กลับเป็นแค่ภาพลวงตา！

“ไพ่ตายหรือไม่ผมไม่รู้ แต่ถ้าอยากจะลงมือกับคนตระกูลฟาง ก็ต้องถามขวังซือ ซึ่งเป็นสัตว์คุ้มครองในตำนานตรงหน้าผมนี้ซะก่อน!”

“ขวังซือ?” ผู้หญิงหน้ากากอึ้ง ก่อนหัวเราะร่วนออกมา “ก็ดูแกร่งอยู่ เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะทนได้แค่ไหน!”

พอได้ยินคำนี้ ขนาดฟางจินหยวนที่นิ่งสงบดุจขุนเขาอยู่เป็นนิจยังรู้สึกโกรธเลย ถ้าเขาฝึกยุทธ์ คงบุกเข้าไปให้ผู้หญิงหน้ากากคนนี้รู้ว่า กินอะไรผิดน่ะได้ แต่จะพูดจาซี้ซั้วแบบนี้ไม่ได้!

ฟางจินหยวนคร้านจะถือสาเธอ เพียงพูดอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อคุณพูดจาเหิมเกริมแบบนี้ งั้นผมจะรอดูว่า คุณน่ะพูดจริงหรือแค่โอ้อวดขวังซือไม่แน่จะแพ้ ใครหาญกล้าสู้ด้วย!”

เห็นได้ชัดว่า เขาคิดจะกลบเกลื่อนช่วงที่โดนฟางเหยียนทำร้ายบาดเจ็บสาหัส เพื่อกดดันผู้หญิงหน้ากากคนนี้ ให้พวกเขารู้และล่าถอยไปเอง ถ้าบอกว่าทำไมไม่ฆ่าทิ้งออกไปเลย เขาไม่มั่นใจ โดยเฉพาะความมั่นใจแรงกล้าที่ผู้หญิงหน้ากากแสดงออกมา ทำให้เขายิ่งไม่มั่นใจหนักขึ้น

และขวังซือออกมาครั้งนี้ ก็ทำให้คนตระกูลฟางทั้งหลายรู้สึกแปลกใหม่มาก ขวังซือที่โกรธจัดดูจะเต็มไปด้วยแววอาฆาต และในบรรดาผู้คน เขาจะพุ่งเข้ามาควักดวงตาเจ้าเลยโดยตรง!