จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 664

สวย!ขาว!ยาวเรียว!

ในหัวของทุกคนล้วนผุดสามคำนี้ออกมา

ต้นขานี้ ต่อให้เป็นผู้หญิงเห็นก็ต้องอาย หน้าจ๋อยไปตามกัน

ในตอนนี้ ก็ลืมการเข่นฆ่ากันไปเสียจนสิ้น ราวกับต้นขานั้นสามารถบำบัดจิตใจได้ ทำให้พวกเขาอึ้งไปตามกัน ไม่ได้เป็นเพราะคนในเหตุการณ์เป็นคนลามก แต่เพราะต้นขานี้สวยจนเก็บอาการไว้ไม่ได้

ต้นขาสวยๆ ปรากฏออกมา ก็เอาชนะทุกคนได้ ผู้คนที่เห็นต้องตกใจไปตามกัน?

คนในเหตุการณ์ล้วนเป็นจิ๊กโก๋ที่มือเปื้อนเลือด เที่ยวผู้หญิงมาแล้วไม่ต่ำกว่า30-50คน แต่ไม่เคยเห็นผู้หญิงที่มีต้นขาสวยสะกดวิญญาณแบบนี้มาก่อน คนไม่น้อยกระเดือกขยับกลืนน้ำลาย คนไม่น้อยใจร้อนรุ่มดั่งไฟสุม เลือดกำเดาพุ่งกระฉูด แสดงท่าทางต่างๆ นานา แต่ก็ไม่ได้มีผลอะไรกับสายตาพวกเขาที่จับจ้องต้นขาอยู่ อ๋อ ไม่สิ รถLand Rover!

ต้นขาคู่เดียวก็เล่นเอาคนในเหตุการณ์ทั้งหมดตกใจไปตามกัน เรือนร่างและท่าทางนั้นสวยงามจนล่มเมืองได้ เป็นความงามที่สุดในโลก

ในช่วงเวลานั้น ไม่มีใครอยากจะสู้กันอีก ในใจของทุกคนล้วนอยากจะเห็นเจ้าของของต้นขานั้น ว่าจะสวยงามสักเพียงใด

สิ่งที่น่าตกใจไม่ใช่เพียงพวกจิ๊กโก๋ที่กำลังเข่นฆ่ากันเท่านั้น แม้แต่เจิ้งชงเองก็กลืนน้ำลายอึกใหญ่ ลำคอขยับขึ้นลง ทำท่าจะพูดอะไรออกมาก็ไม่พูด ใบหน้าก็ตื่นเต้นอยากจะได้มาเป็นของตัวเอง เห็นเขาเงยหน้าเล็กน้อยรอคอย ลำคอยื่นออกมายาวขึ้น กลัวจะพลาดวินาทีที่ไม่ได้เห็น

หลิวเจี๋ยก็อึ้งที่ถูกมอง แล้วก็รู้สึกเสียเซลฟ์อย่างมาก หลิวเจี๋ยนั้นมีรูปร่างไม่เลว นอกจากแบนราบเป็นลานบินแล้ว ร่างกายก็ค่อนข้างผอม เป็นผู้หญิงที่เนื้อน้อยเห็นกระดูก ในฐานะที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ขาข้างเดียวก็สามารถเอาชนะผู้ชายโหดๆ ได้ทั้งหมด ทำให้จิ๊กโก๋ทั้งหลายหยุดฆ่าฟันลงได้ ยังมีใครเทียบได้อีกล่ะ?

สำหรับหลิวเจี๋ยที่เป็นเพศหญิงแล้วนั้น ขาสองข้างนี้แทบจะหาได้ยากมาก พันปีจะเจอสักครั้ง มันสมดุล เรียวตรง ยาวเรียว แถมยังมีความสูงส่งแฝงอยู่ด้วย ต้นขานี้มันเข้าตำราที่ผู้ชายที่ชอบขาของผู้หญิงกำหนดไว้ ไม่มีที่ติเลย

เพราะถึงอย่างไรผู้ชายก็เป็นตัวตัดสินที่ดีที่สุด ความสวยและความสง่าของผู้หญิงนั้น ล้วนแล้วแต่ถูกตัดสินด้วยผู้ชายทั้งสิ้น และตอนนี้พวกเขากำลังจ้องมองขานั้นอยู่ ราวกับกำลังชื่นชมผลงานศิลปะ ผู้ชายจะรู้จักศิลปะได้อย่างไรกัน สิ่งที่ทำให้พวกเขาละสายตาไม่ได้ นั่นแหละถึงจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ต่อให้เป็นขาเพียงข้างเดียวก็ตาม

มีคนกล่าวว่า ถ้าคุณมองผู้หญิงจากหัวจรดเท้าล่ะก็ ก็จะเป็นคนลามกเกินไป แต่ถ้าคุณมองจากขาลงขึ้นไปล่ะก็ คุณก็จะเห็นความสวยของเธอจริงๆ ชื่นชมแบบสุภาพบุรุษ ก็เหมือนกับการชื่นชมภาพวาดภาพหนึ่งนั่นแหละ

การตกหลุมรักทุกแบบนั้น มันก็แค่เห็นความสวยแล้วตกหลุมรักทั้งนั้นแหละ!

สายตาที่จับจ้องของผู้ชายพวกนี้ ก็ไม่ได้เป็นดั่งคำพูดเมื่อครู่เลยหรอกหรือ?

เสียเซลฟ์ ทำตัวไม่ถูก เขินอาย รวมมาหมด ทำให้หลิวเจี๋ยไม่กล้าก้มไปมองขาทั้งสองข้างของตนเองอีก ยิ่งดูยิ่งรู้สึกว่าตนเองยังเป็นผู้หญิงอยู่หรือเปล่า

คนที่อึ้งนั้น นอกจากพวก “สัตว์เลี้ยง” ด้านนอกแล้ว สามคนในรถหงฉีก็มีสีหน้าไม่ต่างกัน ผู้หญิงสองคนมองขาของตนเองตามกัน แล้วก็ยิ้มแหย ฟางเหยียนก็ตาเป็นประกาย แต่ไม่แสดงออกเกินไปเหมือนกับคนด้านนอก

เวินหลานยิ้มแหย แต่ขาข้างเดียวก็สะกดคนทั้งเหตุการณ์ไว้ได้ พูดออกไปใครจะเชื่อ? ต่อให้ไม่ต้องพูดถึงไอ้พวกลามกนั้น ขาแบบนี้ก็เพียงพอทำให้ผู้หญิงทุกคนรู้สึกยอมแพ้แล้ว แม้แต่เธอเองก็รู้สึกถอนหายใจ พูดแบบไม่เกินไปก็คือ ขานั้นมันช่างต่างกับเธอมาก

สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้ที่สุดก็คือ ดูเหมือนว่าฟางเหยียนก็จะถูกดึงดูดไปด้วย เธอเหมือนจะได้ยินเสียงหัวใจตนเองแตกสลาย พูดแบบไม่เกินไปก็คือ เธอรู้ว่าตนเองแพ้แล้ว แพ้อย่างราบคาบ

“เชอะ!มีอะไรโดดเด่นกันเชียว ขานั้นแค่มองก็รู้ว่าทำศัลยกรรมมา!” ฟางฟังเข้ามาขัดความเงียบไว้ แอบมีความอิจฉา แล้วก็มองไปยังฟางเหยียน “พี่เหยียน พี่ชอบคนที่ทำศัลยกรรมงั้นหรือ?”

ยัยคนนี้ยังจะมีการมาอิจฉาริษยาอีกนะ จะให้เขาพูดออกมาได้อย่างไรกัน แล้วก็พูดนิ่งๆ ออกไปว่า “นิยามของความงามไม่ได้เกิดจากความสวยงามที่สิ่งนั้นเผยออกมาเท่านั้น นิยามของความงามที่แท้จริงมันจะออกมาจากใจ”

“นั่นไง ว่าแล้ว พี่เหยียนของฉันก็ไม่ชอบคนที่เคยทำศัลยกรรม” ฟางฟังดูดีใจมาก คำพูดนี้ดูเหมือนจะพูดให้กับเวินหลาน แล้วเวินหลานก็ถอนหายใจยาวๆ ออกมา โล่งอกไม่น้อย

“เออนี่ พี่เหยียน อาซ๊อ........” เดิมทีฟางฟังอยากจะเอาเย่ชิงหยู่มาเทียบกับเจ้าของขาคู่นั้น แต่ก็พบว่ามันเทียบกันไม่ติด เพราะว่าเท่าที่เธอรู้มา ญาติผู้พี่ของตนเองซื่อสัตย์ต่อภรรยาของเขามาก จะให้มีผู้หญิงหลายคนได้อย่างไรกัน? แต่ว่าผู้หญิงก็หนีไม่พ้นการเม้าท์มอยนินทา เธอก็อดถามไม่ได้ว่า “ด้วยฐานะของพี่ พี่จะเหมือนกษัตริย์ในสมัยก่อนหรือเปล่า ที่มีภรรยาหลายๆ คน?”

มีภรรยาหลายคนงั้นหรือ?

พอได้ยินดังนั้น เวินหลานก็หน้าแดงขึ้นมาทันที แค่ชั่วครู่เดียวเท่านั้น ก็มีสายตาที่เฉียบคมส่งมา แล้วก็มองฟางเหยียนอย่างมีเลศนัย ทุกอย่างไม่ต้องพูดก็รู้กัน!

ฟางฟังก็มองฟางเหยียนอย่างหวังๆ อยากได้ยินญาติผู้พี่คนนี้เหมือนกันว่าจะตอบอย่างไร

มีภรรยาหลายคนงั้นหรือ?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ