จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 708

“เขาแค่บอกให้ปู่เฝ้าอยู่ที่นี่ แล้วใช้เรื่องบันไดหินเป็นตัวล่อ เพื่อแยกแยะจิตใจของคนที่คิดไม่ดี ขอเพียงมีคนขึ้นเขามา ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็ล้วนถูกปู่ฆ่าตายหมด แต่ปู่ก็ไม่ได้อยากจะฆ่าเอ็งหรอก หนูซวงก็เป็นเด็กที่ปู่เห็นมาแต่เด็กจนโต ส่วนวาสนาร้อยๆ ที่ว่านั้น ก็ต้องดูที่ฟางเหยียนแล้วล่ะ”

ฟางเหยียนก็พูดนิ่งๆ ว่า “ถ้าหากว่าไม่ใช่เพราะหลินถง พวกเราก็คงไม่ได้มานั่งอยู่ตรงนี้ และเข้าใจเรื่องราวนี้หรอก และเป็นเพราะคุณ ปู่จางถึงตัดใจฆ่าพวกเราไม่ลง ส่วนเหตุผลนั้น ผมก็เดาออกได้7-8ส่วนแล้ว ถ้าปู่จางไม่ฆ่าพวกเรา ก็จะมีคนไปฆ่าเขา ใช่ไหม?”

ตาแก่จางได้ยินดังนั้น ก็พยักหน้า “ฟางเหยียน เอ็งเริ่มสงสัยปู่ตั้งแต่ตอนไหน?”

ฟางเหยียนก็ตอบไปตามตรง “ก็ไม่ถือว่าสงสัย ตอนแรกก็เจอกับครอบครัวชาวนาโดยบังเอิญเลย เป็นใครก็คงสงสัยจริงไหม? แต่สิ่งที่ทำให้ผมเกิดความสงสัยก็คือ การคุยกันของย่ากับหลินถง เล่าเรื่องของหลายๆ เมืองได้ขนาดนี้ สำหรับคนบ้านนอกในป่าในเขาแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ สิ่งเดียวที่สามารถอธิบายได้ก็คือ คนที่เข้ามาสำนักไร้หน้า ล้วนมาจากทั่วสารทิศ”

ตาแก่จางก็พยักหน้าเบาๆ แล้วก็ส่งสายตาให้ฟางเหยียนพูดต่อ

“สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกว่าผิดปกติ ก็คือ คนบนเขาอย่างพวกคุณ จะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสำนักไร้หน้าเลยหรือ? โดยเฉพาะคำพูดที่คุณบอกกับผมเมื่อคืนนี้ ยิ่งเป็นการยืนยันการคาดเดาของผม ในเมื่อพวกคุณไม่ได้ปฏิเสธ งั้นก็บ่งบอกได้อย่างหนึ่งว่า พวกคุณก็คือคนของสำนักไร้หน้า”

“จากเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ ทำให้ผมรู้ถึงเหตุผลที่คุณอยู่ที่นี่ ดังนั้นก็เลยเดาตัวตนของคุณได้ไม่ยาก เพียงแต่ ที่คุณบอกว่าถูกคนอื่นบงการมา จุดนี้มันเหนือการคาดหมายของผม และสิ่งที่ทำให้ผมยิ่งสงสัยไปมากกว่านั้นก็คือ คุณคิดจะชีชีวิตของตนเองเพื่อปกป้องหลินถง บางทีคุณอาจจะทำไปเพื่อไถ่โทษ และนี่ก็คือวาสนาร้ายที่คุณพูดถึง”

แปะๆๆ ！

ตาแก่จางปรบมือสามครั้ง แล้วก็เผยรอยยิ้มอย่างลึกซึ้งออกมา “ต่างจากคนธรรมดาจริงๆ มีตรรกะความคิดที่ชัดเจน วินิจฉัยได้แจ่มชัด สามารถเห็นสิ่งผิดปกติจากจุดเล็กๆ เท่านั้น สมกับที่เป็นยอดคน สำนักไร้หน้าจะถูกกวาดล้างก็ไม่แปลก”

หลินถงก็อึ้งไป ตาแก่จางที่ดีกับเธอเหมือนกับหลานแท้ๆ กลับเป็นคนของสำนักไร้หน้า！

นี่มันช่างเหมือนกับเอาสายฟ้ามาฟาดใส่กลางใจเธออย่างแรง！

“หนูซวง ความจริงที่อำมหิตแบบนี้ เดิมทีปู่กับย่าไม่คิดจะบอกกับหนูหรอกนะ เพราะว่าพวกหนูไม่รู้เรื่องด้วย แต่ในฐานะที่เป็นคนของสำนักไร้หน้า ก็จำเป็นต้องทำตามกฎของสำนักไร้หน้า นี่ก็คือเหตุผลที่พวกปู่ไม่ได้ออกไปจากที่นี่”

หลินถงก็เข้าใจขึ้นมาได้ทันที ถึงว่า10กว่าครอบครัวย้ายออกไปหมดแล้ว แต่เหลือเพียงพวกเขาครอบครัวเดียวที่ไม่ยอมย้ายออกไป ที่แท้นี่ก็คือเหตุผล

“หลังจากที่สำนักไร้หน้าถูกกวาดล้างแล้วนั้น พวกเราก็ไม่ได้ถูกควบคุมอีกต่อไป เดิมทีปู่กับย่าคิดจะย้ายออกไป แต่ชีวิตนี้ พวกเราจะไปที่ไหนได้? สำหรับสำนักไร้หน้านั้น ต่อให้พวกเราไม่มีอะไรต้องอาลัยอาวรณ์ แต่ก็ยังมีบุญคุณต่อกัน ดังนั้น ก็เลยตัดสินใจทำตัวเป็นสองผัวเมียที่เก็บตัวอยู่ในป่า แต่คิดไม่ถึงว่ายังจะต้องมารับผลกรรมที่สำนักไร้หน้าทำไว้ มือต้องมาเปื้อนเลือดมากมาย จริงอยู่ ฟางเหยียนพูดถูกต้อง หลังจากที่รู้แน่ชัดแล้วว่าพวกหนูขึ้นเขามา ปู่ก็เลยตัดสินใจจะใช้ชีวิตตนเองเพื่อชดใช้ความผิด เพื่อให้พวกหนูได้มีชีวิตต่อไป แต่จริงๆแล้ว ปู่ก็ไม่คิดอยากจะฆ่าพวกหนูเลยนะ”

ทุกอย่างล้วนอธิบายได้อย่างเข้าใจแล้ว

แต่หลินถงยังตั้งสติกลับมาไม่ได้ แผ่นหลังก็ขนลุกเหงื่อออกมาจำนวนมาก

ก็ใช่！

สำหรับเธอแล้ว สำนักไร้หน้าก็คือจุดเริ่มต้นของฝันร้ายทั้งปวง นึกว่าแอบหนีออกมาจากการควบคุมของสำนักไร้หน้าได้แล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าจะยังเข้ามาอยู่ในการควบคุมของสำนักไร้หน้าอีก ใครจะรับไหว? บอกได้ว่า ตั้งแต่ที่หลินถงถูกจับมาบนเขานี้ ทุกการเคลื่อนไหวของเธอ ล้วนอยู่ในสายตาของสำนักไร้หน้า！

ตาแก่จางพูดอย่างรู้สึกผิดว่า “หนูซวง ปู่ไม่ควรจะโกหกหนู แต่ปู่เองก็ทำอะไรไม่ได้ หนูให้อภัยปู่ได้ไหม?”