จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 76
บทที่ 76 หมอใจดำ
ก่อนหน้านี้เย่ชิงหยู่มักจะเผชิญความโหดร้ายในชีวิตเพียงลำพัง ผู้หญิงคนนี้ผ่านอะไรมามากมาย วันนี้เขากลับมาแล้ว จึงไม่สามารถให้เธอต้องแบกรับความทุกข์อีก ฟางเหยียนรับรู้ถึงความรู้สึกไร้ที่พึ่งพาของเย่ชิงหยู่ บางทีอาจจะมีเพียงเขา ที่ทำให้เธอรับรู้ถึงความรู้สึกปลอบประโลมในจิตใจบ้าง
“คุณชาย คุณจะไปไหนเหรอคะ” หวังชิงชิงรีบถามขึ้น
ฟางเหยียนตอบว่า “ฉันมีเรื่องด่วน เรื่องในที่ประชุมคุณจัดการก็แล้วกัน ให้คุณเป็นคนจัดการเรื่องทั้งหมดในบริษัท”
พูดจบ เขาก็รีบเดินออกจากบริษัท
หวังชิงชิงมองแผ่นหลังของฟางเหยียน เธอส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ คุณชายคนนี้เก่งอย่างที่คุณท่านพูดไว้จริงเหรอ ทิ้งบริษัทอันใหญ่โตโดยไม่ไถ่ถามอะไรสักคำ โผล่หน้ามาแล้วก็ไป ไม่เอาการเอางานเลยจริงๆ
หลังจากผ่านไปสิบนาที ฟางเหยียนมาถึงโรงพยาบาล
ฟางเหยียนไม่ชอบเสียงร้องไห้ของเย่ชิงหยู่ เมื่อรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ทุกข์ใจ หรือมีเรื่องลำบากใจ เขาแทบอยากจะมาปกป้องเธอทันที
แม้ระยะทางจะไกล ฟางเหยียนก็มาถึงอย่างรวดเร็ว
เย่ชิงหยู่เดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องผ่าตัด เมื่อเห็นฟางเหยียนเธอก็รีบวิ่งเข้ามาทันที เธอใช้สองมือจับแขนฟางเหยียนเอาไว้แน่น “ในที่สุดนายก็มาสักที”
ฟางเหยียนเห็นเย่ชิงหยู่ร้อนใจ และน้ำตานองหน้า เขาถามอย่างปวดใจว่า “เป็นยังไงบ้าง”
เย่ชิงหยู่สะอื้นเบาๆ “กำลังผ่าตัดอยู่”
ฟางเหยียนพูดปลอบใจว่า “ไม่เป็นไรหรอก แค่ผ่าตัดเล็กเท่านั้น”
เย่ชิงหยู่พยักหน้า “ขอโทษนะฟางเหยียน ฉันเป็นห่วงแม่ฉันเกินไป จริงๆ การผ่าตัดไส้ติ่งไม่ใช่เรื่องที่ต้องร้อนใจ แต่แม่เป็นคนที่ฉันสนิทที่สุด ตั้งแต่พ่อจากไป ฉันก็ไม่อยากเห็นแม่เจ็บปวดแม้แต่นิดเดียว เมื่อกี้ฉันทำอะไรไม่ถูก เลยโทรหานาย”
“ยัยบื้อ!” ฟางเหยียนจับมือของเย่ชิงหยู่ขึ้นมา จากนั้นจึงพูดว่า “หลังจากที่ลุงเย่จากไป คุณกับคุณน้าจางก็เป็นคนที่ผมสนิทที่สุด พวกคุณเป็นคนสำคัญสำหรับผมเสมอ”
เย่ชิงหยู่มองตาฟางเหยียน น้ำตาของเธอหยุดไหล ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอจึงพูดออกมาว่า “ขอบใจนะ”
ฟางเหยียนยิ้มแบบฝืนๆ “มันเป็นสิ่งที่ผมควรทำ”
“อื้ม” เย่ชิงหยู่พยักหน้า จากนั้นเหมือนเธอนึกอะไรได้ เธอมีสีหน้ารู้สึกผิด จากนั้นจึงพูดว่า “ขอโทษนะฟางเหยียน ที่ฉันรบกวนเวลาสัมภาษณ์งานของนาย”
ฟางเหยียนโบกมือไปมาแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ผมได้งานทำแล้ว”
“หา!” สีหน้าของเย่ชิงหยู่เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นจึงถามขึ้น “จริงเหรอ”
ฟางเหยียนพยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไร เย่ชิงหยู่อึ้งไป “คุณอาโจวเก่งจริงๆ”
ฟางเหยียนยังคงไม่พูดอะไรออกมา
“งั้นนายรีบกลับไปทำงานเถอะ ในเมื่อได้งานแล้ว ก็ต้องตั้งใจทำให้ดีที่สุด ฟางซื่อกรุ๊ปเป็นที่ที่ไม่ใช่ใครจะเข้าไปทำงานได้นะ”
“ไม่เป็นไร ผมลางานแล้ว” ฟางเหยียนพูดเนิบๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ