จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 781

คาดไม่ถึงว่าเป็นฟางฟัง ลูกพี่ลูกน้องหญิงของเขา!

เธอโทรมาทำไม?

หรือว่าตระกูลฟางจะคิดอะไรแผลงๆอีกแล้ว?

หากเป็นฟางจินหยวนหรือคนอื่นในตระกูลฟาง เขาฟางเหยียนจะไม่รับสายนี้เด็ดขาด คนของตระกูลฟางจะเป็นจะตายก็ไม่เกี่ยวกับฟางเหยียน แต่คนนี้เป็นฟางฟังลูกพี่ลูกน้องหญิงของเขา เด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่ไร้เดียงสา ไม่มีพิษมีภัยต่อโลก ดังนั้นก็ไม่ควรเมินเฉยต่อเธอ แต่คิดแล้วคิดอีกท้ายที่สุดเขาก็ไม่รับสายนี้

ฟางเหยียนแค่มีเค้าลางความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีกับตระกูลฟาง แต่ไม่อาจตัดขาดกับน้าสาวฟางไห่อิงและลูกพี่ลูกน้องหญิงฟางฟังของเขาได้ ส่วนคนอื่นๆ แม้แต่หน้ายังไม่อยากมองด้วยซ้ำ โดยเฉพาะฟางจินหยวนผู้นำตระกูลฟาง เขาแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าเขากับมือพื่อล้างแค้นให้พ่อแม่ของเขา!

ฟางเหยียนไม่เคยติดหนี้ใครในตระกูลฟาง ตรงกันข้ามตระกูลฟางต่างหากที่ติดหนี้เขา! ทำให้วัยเด็กของเขาขาดความรักของพ่อแม่! ปล่อยให้เขาทนทุกข์ในวัยเด็กและใช้ชีวิตอย่างเจ็บปวดตลอดเวลา!

ในตระกูลใหญ่ที่ไร้ซึ่งความอบอุ่น ผลประโยชน์มักจะมาก่อนเสมอ แทบไม่ต้องพูดถึงความรักในตระกูล นักธุรกิจจะเห็นเราอยู่ในสายตาก็ต่อเมื่อเรามีผลประโยชน์ นี่คือวิถีของนักธุรกิจ และเมื่อฟางเหยียนกลับมารุ่งโรจน์อีกครั้ง พวกเขาก็แทบจะคลานเข่าขอร้องให้กลับไปที่บ้านตระกูลฟาง คนพวกนี้ช่างไร้ยางอายจริงๆ !

ตระกูลฟางสร้างความเจ็บปวดไปชั่วนิรันดร์ในหัวใจของเขา และเป็นบาดแผลที่เขาไม่อยากพูดถึง!

ครั้งที่แล้วที่เขาช่วยตระกูลฟางฆ่าหญิงหน้ากากมังกร ตระกูลฟางจึงได้เปิดเผยแผนการที่จะเก็บฟางเหยียนไว้อีกครั้ง แต่เขาปฏิเสธอย่างไร้ความปรานี ในสายตาของเขาตระกูลฟางเป็นเพียงตัวตลกเท่านั้น ไร้คุณค่า แค่ยกมือขึ้นก็ฆ่าได้ง่ายๆ !

ความแค้นของพ่อแม่ของเขา ฟางจินหยวนต้องมีแผนหลอกล่ออะไรแน่นอน งั้นต้องออมแรงไว้รอเขา!

แต่ฟางจินหยวนไม่ได้เป็นคนโทรมาเอง เขาคงกังวลว่าฟางเหยียนจะไม่รับสายอย่างแน่นอน และนั่นคือแหตุผลที่เขาให้ฟางฟังโทรมาแทน

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาจึงไม่คิดที่จะรับสายนี้!

เขารู้ลูกเล่นของฟางจินหยวนมานานแล้ว ดังนั้นแม้ต่อให้ต้องเมินเฉยต้องฟางฟัง เขาก็ทำมันโดยไม่ลังเลใจ!

เขาไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลฟางอีกต่อไป!

ส่วนเรื่องที่เมินเฉยต่อฟางฟัง ค่อยหาเวลาโทรไปขอโทษเธอก็แล้วกัน

ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่สนใจที่จะรับสายโทรศัพท์และจดจ่ออยู่กับข้อมูลขององค์กรสัตว์เพลิง สิ่งนี้สิถึงจะเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเขา การรู้จักข้อมูลเกี่ยวกับองค์กรสัตว์เพลิงอาจพูดได้ว่าเป็นประโยชน์มากมายสำหรับเขา ฟางเหยียนไม่เคยทำสิ่งที่ไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง

“โผ้จวิน ทำไมไม่รับสายล่ะ?”

ฟางเหยียนไม่แม้แต่จะหันหน้าไปพูด เขาพูดอย่างแผ่วเบาว่า “แค่คนโทรมาขายบ้าน”

“เอ่อ มีอะไรก็ไปทำก่อนเลย ถ้ามีอะไรฉันจะเรียกเอง” เทียนขุยมองดูเสวียนเย่ที่ยืนอยู่ด้วยท่าทางอึดอัดใจ

เสวียนเย่พยักหน้าเบาๆ “งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ หากท่านมีเรื่องอะไรเรียกฉันได้ตลอดเวลาเลยค่ะ”

เสวียนเย่ออกไปแล้ว แต่ผู้ติดตามทั้งสองของเขาไม่ได้ออกไป เทียนขุยพูดอีกครั้งว่า "สองคนก็ออกไปก่อน"

ภายในห้องโถงจงรักภักดีจึงเหลือเพียงฟางเหยียนและเทียนขุยเท่านั้น เทียนขุยเก็บรอยยิ้มบนใบหน้าทะเล้นของเขา และไม่ได้มีท่าทางคึกคักเหมือนเคย ในขณะนี้เขาแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ท่าทางที่ขี้เล่นของเขาหายไปตอนนี้เขาเป็นเทียนขุยตัวจริง ไม่ได้มีท่าทางขี้เล่นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เขาแสดงออกอย่างเคร่งขรึมและมาดเคร่ง